Dr Aleksandra Łacko z Katedry Onkologii UMW jest jednym z autorów publikacji w JAMA Oncology dotyczącej skuteczności i bezpieczeństwa wykorzystania abemacyklibu w leczeniu wczesnego raka piersi z kategorii wysokiego ryzyka nawrotu.

W opublikowanym w czerwcowym wydaniu JAMA Oncology artykule: Treatment With Adjuvant Abemaciclib Plus Endocrine Therapy in Patients With High-risk Early Breast Cancer Who Received Neoadjuvant Chemotherapy A Prespecified Analysis of the monarchE Randomized Clinical Trial, przedstawiono wyniki leczenia kohorty chorych z badania monarchE (n-2056), które w leczeniu przedoperacyjnym, przed włączeniem do badania otrzymały chemioterapię. Jest to grupa obciążona wyjątkowo niekorzystnym rokowaniem, związanym w pierwszym rzędzie z większym zaawansowaniem nowotworu. Pacjenci do badania byli rekrutowani między lipcem 2017, a sierpniem 2019 z 603 ośrodków w 38 krajach.

MonarchE jest pierwszym i jak dotąd jedynym, wieloośrodkowym randomizowanym badaniem klinicznym, w którym wykazano, że dodanie inhibitora CDK4/6 (kinaz cyklinozależnych 4 i 6)-  abemacyklibu do uzupełniającej hormonoterapii u chorych na hormonozależnego, HER-2 ujemnego raka piersi z grupy wysokiego ryzyka wydłuża czas przeżycia wolnego od nawrotu. 
W przeciwieństwie do innych fenotypów raka piersi, w guzach luminalnych HER2- ujemnych całkowitą odpowiedź patologiczną (pCR) zarówno w piersi, jak i w węzłach chłonnych obserwuje się rzadko, a celem chemioterapii przedoperacyjnej jest przede wszystkim umożliwienie chirurgicznego leczenia oszczędzającego. Prawdopodobieństwo uniknięcia limfadenektomii pachowej u chorych z przerzutami do węzłów chłonnych jest natomiast minimalne. W sytuacji nie uzyskania pCR możliwości leczenia uzupełniającego ograniczały się dotąd do hormonoterapii uzupełniającej. 

W analizie wykazano, że dodanie abemacyklibu do hormonoterapii w porównaniu do samodzielnej hormonoterapii zmniejszyło ryzyko inwazyjnego nawrotu (IDFS- ang. Invasive disease free survival) o 39% (HR, 0.61; 95% CI, 0.47-0.80;  P < .001) w tej populacji. Bezwzględna różnica w IDFS po 2 latach pomiędzy grupami wynosiła 6.6%. Podobnie, leczenie abemacyklibem znacząco poprawiało czas przeżycia wolnego od przerzutów odległych (ang. DRFS- distatnt relapse free survival)  (HR, 0.61; 95% CI, 0.46-0.81), co przekłada się na bezwzględną różnicę w IRFS po 2 latach wynoszącą  6.7%. Korzyści z leczenia były niezależne od wielkości guza i liczby zajętych węzłów chłonnych.
Wyniki badania monarchE potwierdzają skuteczność i bezpieczeństwo wykorzystania abemacyklibu w leczeniu wczesnego luminalnego HER2 dodatniego raka piersi z kategorii wysokiego ryzyka nawrotu, a zakres korzyści, co potwierdzają inne analizy dodatkowe badania, wydaje się zależeć od czynników złego rokowania.  

Link do publikacji znajdziecie Państwo TUTAJ.