2 lutego zmarł dr Leszek Barg - wieloletni dyrektor Biblioteki Głównej Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Uroczystości pogrzebowe zaplanowano w sobotę 8 lutego od godz. 14.00 na Cmentarzu Parafii św. Rodziny przy ul. Smętnej we Wrocławiu.
Dr Leszek Barg urodził się 31 X 1924 r. w Rożyskach w woj. tarnopolskim. W 1945 r. cała rodzina wyjechała na Ziemie Odzyskane do Bystrzycy Kłodzkiej. Studia rozpoczął w 1946 r. na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego, które ukończył w 1950 r., a 5 V 1964 r. uzyskał stopień doktora nauk prawnych na tym samym Uniwersytecie. Będąc prawnikiem, zainteresowania swoje skierował na bibliotekarstwo i medycynę, rozpoczynając w 1951 r. pracę w Bibliotece Uniwersyteckiej we Wrocławiu, a następnie, w 1952 r., w Bibliotece Głównej Akademii Medycznej we Wrocławiu, zajmując kolejne stanowiska: starszego asystenta, adiunkta, kustosza, kustosza dyplomowanego. 1 IX 1958 r. został dyrektorem wspomnianej już placówki przy ul. Parkowej 1/3 i funkcję tę sprawował przez 33 lata do momentu przejścia na emeryturę 30 września 1991 r.
Podczas kierowania Biblioteką przyczynił się do jej modernizacji, usprawniając działalność książnicy pod względem organizacyjnym, usługowym i technicznym. Utworzył Oddziały: Informacji Naukowej z Sekcją Bibliografii oraz Zbiorów Specjalnych. Powstały także inne nowe pracownie, jak fotograficzna, reprograficzna, komputerowa. Ustawicznie zabiegał o systematyczne poszerzanie jak najbardziej właściwego i przydatnego studentom, i pracownikom Uczelni księgozbioru. Przyczynił się do powstania dodatkowego pawilonu przy ul. Parkowej 11, który służył czytelnikom i pracownikom przez wiele lat, do momentu jego zniszczenia podczas powodzi w 1997 r. Wiele uwagi poświęcał działalności dydaktycznej Biblioteki, prowadząc m.in. zajęcia z wybranych zagadnień: historii medycyny, dziejów książki medycznej i bibliografii lekarskiej dla studentów. Bibliotekę, którą kierował, pod koniec swojej kadencji pozostawił w bardzo dobrej kondycji z rozpoczętą jej komputeryzacją.
Aktywnie uczestniczył w życiu naukowym i organizacyjnym swojej Uczelni i Wrocławia. Był członkiem Senackiej Komisji Wydawniczej oraz Senackiej Komisji Bibliotecznej. Pełnił funkcję przewodniczącego Kolegium Dyrektorów Bibliotek Szkół Wyższych we Wrocławiu, był członkiem Komisji ds. Bibliotek Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego w Warszawie. Został skarbnikiem, sekretarzem, i wiceprzewodniczącym Wrocławskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny. Należał do Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego (Wydział V Nauk Lekarskich). Dostąpił wielu godności, m.in. Honorowego Obywatela Polanicy-Zdrój, której to poświęcił część swoich publikacji naukowych. Otrzymał również wiele odznaczeń, w tym Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1983).
Opublikował kilkadziesiąt różnych prac z zakresu historii medycyny, historii prawa, bibliografii i bibliotekoznawstwa, w tym m.in. „Teodor Tomasz Weichardt. Konsyliarz Jego Królewskiej Mości Stanisława Augusta Akademii Rzymsko-Cesarskiej Towarzysz” (1999).
Był człowiekiem, który pracował bardzo rzetelnie, tak w Bibliotece jak i na innych polach swojej działalności. Starał się, jak nauczył go jego poprzednik prof. Zdzisław Wiktor, by ci którzy z nim współpracowali zyskiwali na wzajemnych kontaktach. Jak mógł, pomagał ludziom, którzy byli obecni w jego życiu.
Zmarł 2 II 2020 r. we Wrocławiu.
