Nagrody specjalne JM Rektora
Już po raz czwarty na najbliższej inauguracji roku akademickiego współpracownicy Uczelni otrzymają specjalne nagrody Jego Magnificencji za osiągnięcia naukowe.
W bieżącym roku do nagrody za publikację ogłoszoną w czasopiśmie o najwyższym współczynniku wpływu zostali nominowani:
W kategorii prac powstałych we współpracy z Instytutem Immunologii i Terapii Doświadczalnej nominację do nagrody za najwyższy współczynnik wpływu uzyskali:
Do nagrody za najwyższą liczbę cytowań pretendują:
Harłozińska-Szmyrka,
Z serdecznymi gratulacjami dla wszystkich nominowanych
prof. Marian Klinger
Prorektor do spraw nauki
Fundacja AM wspiera pracę uczelni
Dzięki Fundacji Akademii Medycznej są łatane liczne dziury finansowe klinik, katedr, zakładów oraz innych jednostek organizacyjnych naszej uczelni. To spora pomoc. Na cele statutowe fundacja wydała bowiem ponad 2,4 milona złotych.
- Ile pieniędzy Fundacja zebrała przez te 5 lat?
- W ciągu ostatnich 5 lat za kadencji JM Rektora prof. hab. Leszka Paradowskiego - mówi inż. Wiesław Zawada, Prezes Fundacji Akademii Medycznej - zarobiliśmy na cele statutowe ponad 3 mln zł. Ponad 90% tej kwoty stanowiły zyski z działalności gospodarczej Fundacji. Pozostałe 10% stanowiły pozyskane darowizny. Tendencja jest taka, że darowizny z roku na rok maleją. Rośnie natomiast udział wypracowanego zysku w wydatkach na cele statutowe. Przeciętnie w omawianym okresie Fundacja osiągała roczne obroty z działalności gospodarczej rzędu 2,5 mln złotych, przy rentowności rzędu 20%. Co roku zatem, prowadząc działalność gospodarczą Fundacja zarabiała ponad pół mln zł na cele statutowe. Gdy dodamy do tego darowizny, otrzymamy kwotę prawie 600 tys. zł przeznaczaną każdego roku na cele statutowe.
- Skąd pochodzą największe wpływy?
- Ponad 1/3 przychodów i dochodów na cele statutowe przynosi Fundacji sprzedaż usług diagnostycznych, realizowanych w ramach umów dzierżawy sprzętu i pomieszczeń zawartych z Akademią Medyczną. Drugim pod względem przychodowości i zyskowności rodzajem działalności Fundacji jest organizacja i sprzedaż usług edukacyjnych, a więc przede wszystkim organizacja kursów przygotowawczych do egzaminów na naszą uczelnię. Znacznych przychodów i zysków dostarczała dotychczas Fundacji organizacja badań mających na celu testowanie leków oraz środków opatrunkowych. Obecnie działalność ta jednak się kurczy ze względu na brak odpowiedniej certyfikacji naszych laboratoriów. Poczynając od roku 2001 Fundacja zarabia, organizując sprzedaż usług diagnostycznych w ramach poradni genetycznej. Podstawowym źródłem dochodu w tym przypadku jest realizacja umowy z NFZ O/we Wrocławiu. W ramach umowy z NFZ Fundacja zorganizowała też podstawową opiekę zdrowotną w Przychodni FAM. Dziś w przychodni jest zarejestrowanych około 4,5 tys. pacjentów. Przy tej liczbie pacjentów przychodnia uzyskuje przychody, pokrywające koszty jej funkcjonowania oraz przynoszące niewielki zysk.
- Co przede wszystkim wspiera finansowo Fundacja?
- Z wypracowanych w latach 1999-2003 trzech mln zł na cele statutowe, dotychczas wydano ponad 2,4 mln zł. Do wydatkowania pozostało jeszcze ok. 600 tys. zł. Środki te zostały już rozdysponowane na ostatnim posiedzeniu Rady Fundacji. Trwają też przygotowania do realizacji określonych przetargów. W strukturze dotychczasowych wydatków największą pozycję stanowią zakupy sprzętu diagnostycznego. A konkretnie spektrofotometr absorpcji atomowej dla Kliniki Chorób Wewnętrznych i Zawodowych, USG dla Zakładu Reumatologii i Kliniki Nefrologii, fakoemulsyfikator dla Kliniki Okulistyki, endoskop dla Kliniki Chorób Wewnętrznych i Zawodowych, echokardiograf dla Kliniki Kardiologii, mikroskop dla Zakładu Genetyki, narzędzia chirurgiczne dla Kliniki Chirurgii Serca, aparatura do ablacji tkanek dla Kliniki Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej czy histeroskop dla Katedry Ginekologii i Położnictwa. Środki wypracowane przez Fundację były też przeznaczane na modernizację biblioteki, zwierzyńca doświadczalnego, Katedry Psychiatrii, pracownię endoskopową czy budowę Muzeum Farmacji. Fundacja brała też udział w finansowaniu obchodów 50-lecia naszej uczelni. Za środki Fundacji kupiono komputery, zainstalowano sieci internetowe, dofinansowano druki książek, studenckie imprezy naukowe, konferencje, wyjazdy naukowe studentów i pracowników naukowych.
- Jest tego trochę.
- Dodam, że w latach 1999-2003 zakupy powyżej 10 tysięcy złotych stanowiły prawie 80% ogółu wydatków na cele statutowe. Zainteresowanym przedstawiam szczegółowe zestawienie tych wydatków.
- Dziękuję za rozmowę.
Rozmawiał
Adam Zadrzywilski
Wydatki Fundacji AM na cele statutowe powyżej 10 tys. zł w latach 1999-2003
| L.p. | Odbiorca | Rodzaj zakupu | Kwota | Rok |
| 1. | Kat. i Z-d Farmakologii | Rzutnik multimedialny | 16 210,00 | 1999 |
| 2. | AM | Kurs onkologii ERASMUS | 20 000,00 | 1999 |
| 3. | Biblioteka AM | Muzeum Farmacji | 25 000,00 | 2000 |
| 4. | Kl. Ch. Wewn. i Zawod. | Spektrofotometr absorpcji | 105 000,00 | 2000 |
| 5. | Z-d Medycyny Rodzinnej | USG, echokardiograf | 38 600,00 | 2000 |
| 6. | Z-d Reumatologii | USG | 76 655,00 | 2000 |
| 7. | AM | 50-lecie AM | 100 000,00 | 2000 |
| 8. | Biblioteka AM | Modernizacja | 50 000,00 | 2000 |
| 9. | AM | Działalność statutowa | 10 000,00 | 2000 |
| 10. | Kl. Gastroenterologii | Gastroskop | 25 000,00 | 2001 |
| 11. | II Kl. Chirurgii | Laparoskop | 10 000,00 | 2001 |
| 12. | Kl. Okulistyki | Fakoemulsyfikator | 80 000,00 | 2001 |
| 13. | Kat. Mikrobiologii | Zabezpieczenie budynku | 20 000,00 | 2001 |
| 14. | Z-d Reumatologii | Czytnik do mikropłytek | 16 000,00 | 2001 |
| 15. | Z-d Genetyki | Aparat PRC + wirówka | 49 500,00 | 2001 |
| 16. | Kl. Ch. Wewn. i Zawod. | Endoskop | 85 000,00 | 2001 |
| 17. | AM | Toga rektorska | 18 500,00 | 2001 |
| 18. | Kl. Nefrologii | Dofinansowanie USG | 100 000,00 | 2002 |
| 19. | Kat. i Z-d Mikrobiologii | Remont | 15 000,00 | 2002 |
| 20. | Kl. Psychiatrii | Sieć internetowa | 15 000,00 | 2002 |
| 21. | Kl. Ginekologii | Dofinansowanie pracowni endoskopowej | 15 000,00 | 2002 |
| 22. | Zwierzyniec AM | Modernizacja zwierzyńca | 13 300,00 | 2002 |
| 23. | Kat. i Kl. Ch. Zakaźnych | System dokumentacji analizy wyników | 40 301,00 | 2002 |
| 24. | Kat. i Z-d Genetyki AM | Program automat. analizy chromosomów | 27 000,00 | 2002 |
| 25. | AM | Wspieranie badań nauk., inauguracja 2002/03 | 18 500,00 | 2002 |
| 26. | Klinika Chirurgii Dziecięcej | Dofinansowanie druku książek | 15 000,00 | 2003 |
| 27. | Kat. i Kl. Psychiatrii | Dofinansowanie modernizacji | 15 000,00 | 2003 |
| 28. | Katedra i Kl. Kardiologii | Echokardiograf | 200 000,00 | 2003 |
| 29. | Kat. i Kl. Chirurgii Serca | Narzędzia chirurgiczne | 70 000,00 | 2003 |
| 30. | Kat i Z-d Genetyki AM | Mikroskop | 80 000,00 | 2003 |
| 31. | Kl. Ch. Wewn. i Zawod. | USG | 100 000,00 | 2003 |
| 32. | Kl. Chirurgii Ogólnej i Onkol. | Aparatura do ablacji tkanek | 140 000,00 | 2003 |
| 33. | SPSK Nr 1, Nr 4, Nr 5 | Plastry opatrunkowe 3M VISCOPLAST | 15 047,00 | 2003 |
| 34. | Kl. Ch. Wewn. i Zawod. | Zabezpieczenie antywłamaniowe | 10 000,00 | 2003 |
| 35. | Kat. i Z-d Histologii | Wymiana okien | 10 000,00 | 2003 |
| 36. | SPSK nr 1 | Odpady medyczne | 25 980,00 | 2003 |
| 37. | Kat. i Z-d Genetyki | Remont | 10 000,00 | 2003 |
| 38. | Kl. Chirurgii Naczyniowej | Urządzenie | 22 300,00 | 2003 |
| 39. | II Kat. Ginekol. i Położnictwa | Histeroskop | 60 000,00 | 2003 |
| 40. | Wydział Farmacji | Muzeum Aptekarstwa | 100 000,00 | 2003 |
| 41. | Wydz. Lek.-Stomatolog. | Komputery z oprogramowaniem | 20 000,00 | 2003 |
| - | - | RAZEM | 1 882 893,00 | - |
Podczas uroczystej inauguracji roku akademickiego 2004/2005 zostanie nadany tytuł doktora honoris causa prof. dr. hab. Hansowi Akerblomowi
Profesor Hans Akerblom
Urodził się 25 listopada 1934 r. w Tammisaari (Finlandia).
Jest specjalistą pediatrii i endokrynologii pediatrycznej, jednym z najwybitniejszych diabetologów dziecięcych na świecie.
W 1960 r. ukończył Wydział Lekarski na Uniwersytecie w Helsinkach. W latach 1963-1964 był stypendystą Fundacji Badań Naukowych w Pediatrii. W latach 1967-1969 pracował w Toronto jako stypendysta. W latach 1975-1979 pełnił funkcję kierownika Laboratorium Naukowego przy Klinice Pediatrycznej Uniwersytetu w Oulu. W latach 1977-1994 był kierownikiem licznych grantów naukowych.
W latach 1964-1967 był rezydentem w Klinice Pediatrycznej w Helsinkach, w latach 1969-1973 docentem, wykładowcą na uniwersytetach w Helsinkach i Oulu. Od 1973 do 1979 r. pracował jako docent na uniwersytecie w Oulu, a w latach 1982-1983 jako profesor pediatrii na Uniwersytecie w Umea (Szwecja).
Od 1985 do 2000 r. był profesorem pediatrii i kierownikiem Kliniki Pediatrycznej na Uniwersytecie w Helsinkach.
Od 2001 r. jest głównym koordynatorem międzynarodowego programu badawczego, w którym uczestniczą kliniki z 14 krajów Europy, USA, Kanady i Australii. Celem programu jest obniżenie liczby zachorowań na cukrzycę typu 1 u dzieci, u których występuje podwyższone ryzyko tej choroby. Badania będą prowadzone przez dziesięć lat pod patronatem Narodowego Instytutu Zdrowia USA. W Polsce w programie, dzięki współpracy z profesorem, uczestniczą cztery ośrodki - w Katowicach, Łodzi, Krakowie i Wrocławiu. Profesor Akerblom powierzył profesor R. Wąsikowej z Akademii Medycznej we Wrocławiu obowiązki Koordynatora Krajowego Badań.
Poza udziaem w wymienionym programie, profesor Akerblom umożliwił pracownikom Kliniki Endokrynologii Wieku Rozwojowego we Wrocławiu realizację kilku prac doktorskich nagrodzonych przez Radę Wydziału AM we Wrocławiu oraz pracy habilitacyjnej. Wyniki badań były przedstawiane na zjazdach międzynarodowych i krajowych, na których uzyskały bardzo wysokie oceny. Dzięki trwającej od wielu lat współpracy z klinikami w Helsinkach, Oulu i Tampere jest możliwe wykonywanie wielu bardzo istotnych, ale kosztownych badań, niezbędnych w nowoczesnej diagnostyce. Profesor Akerblom był współorganizatorem konferencji naukowych dotyczących cukrzycy u dzieci i dorosłych (m.in. spotkania lekarzy krajów nadbałtyckich). Umożliwił również wyjazdy w ramach stypendium oraz udział w zjazdach naukowych pracownikom Kliniki Endokrynologii Wieku Rozwojowego AM we Wrocławiu i z innych ośrodków w Polsce.
Głównym obszarem zainteresowań profesora Akerbloma są: etiologia i patogeneza cukrzycy typu 1, prewencja oraz epidemiologia choroby u dzieci. Do zainteresowań profesora należą również prekursory miażdżycy u dzieci i młodzieży oraz ryzyko choroby niedokrwiennej serca w tej grupie wiekowej.
Profesor Akerblom jest członkiem wielu towarzystw naukowych: Amerykańskiego Towarzystwa Diabetologicznego, Europejskiego Towarzystwa Pediatrycznego, Europejskiego Towarzystwa Endokrynologów Dziecięcych, Skandynawskiego Towarzystwa Diabetologicznego, Nordyckiego Towarzystwa Pediatrycznego, Międzynarodowego Towarzystwa Pediatrycznego, Niemieckiego Towarzystwa Pediatrycznego, Międzynarodowego Towarzystwa Diabetologicznego Dzieci i Młodzieży, w którym w latach 1996-1999 pełnił obowiązki prezydenta, Międzynarodowej Federacji Diabetologicznej, Towarzystwa Diabetologicznego w Finlandii, Fińskiego Towarzystwa Pediatrycznego, którego w latach 1995-1998 był prezydentem. W licznych towarzystwach był członkiem zarządu.
Profesor Akerblom jest członkiem honorowym następujących towarzystw naukowych: Międzynarodowego Towarzystwa Diabetologów Dziecięcych, Włoskiego Towarzystwa Societas Medica Chirurgica Boloniensis, Węgierskiego Towarzystwa Diabetologicznego, Estońskiego Towarzystwa Pediatrycznego, Bałtyckiego Towarzystwa Endokrynologicznego, Węgierskiego Towarzystwa Pediatrycznego, Towarzystwa Endokrynologicznego i Odżywiania Dominikany, Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, Fińskiego Towarzystwa Pediatrycznego.
W latach 1994-2002 profesor Akerblom był członkiem kolegium redakcyjnego czasopisma "Pediatric Endocrinology and Metabolism", od 1998 r. "Diabeto-Panorama", od 1999 r. "Current Pediatrics" oraz "Diabetes Technology and Therapeutics", od 1997 r. "Journal of Circumpolar Health", od 1996 r. "Experimental and Clinical Endocrinology and Diabetes"; w latach 1992-1996 był redaktorem naczelnym "Arctic Medical Research".
Otrzymał następujące wyróżnienia i nagrody: Nagrodę Andrea Prader od Europejskiego Towarzystwa Endokrynologów Dziecięcych (1998 r.), Order Rycerski I klasy Białej Róży Finlandii (1994 r.), Srebrny Medal Uniwersytetu w Helsinkach (1994 r.), Złoty Medal Fińskiego Towarzystwa Diabetologicznego (1985 r.), Nagrodę im. "Knud Lundbaek" Skandynawskiego Towarzystwa Diabetologicznego (1986 r.).
Był promotorem licznych prac na stopień doktora nauk medycznych uniwersytetów w Helsinkach, Oulu i Turku.
Jest autorem lub współautorem ponad 400 prac naukowych, w tym 308 artykułów oryginalnych oraz 127 prac poglądowych.
Stworzył fińską szkołę pediatrów diabetologów, odgrywającą dominującą rolę w diabetologii światowej.
Fundusz Im. Dr. E. Niedźwirskiego
Stypendia Funduszu im. dr. E. Niedźwirskiego są źródłem dofinansowania kosztów wyjazdu zagranicznego dla doktorantów i młodych pracowników nauki AM we Wrocławiu.
Celem Funduszu im. dr. E. Niedźwirskiego jest częściowe finansowe wsparcie wyjazdu zagranicznego na konferencję/sympozjum/ szkolenie, połączone z 1-3-miesięcznym pobytem w ośrodku naukowo-badawczym za granicą.
Stypendystami Funduszu mogą być:
Kwota stypendium, w maksymalnej wysokości do 1000 GBP (tysiąc funtów brytyjskich), wynika z kalkulacji rzeczywistych kosztów wyjazdu zagranicznego i stanowi ich współfinansowanie. O stypendium Fundacji nie można starać się powtórnie.
Decyzję o przyznaniu stypendium podejmuje uczelniana Komisja Kwalifikacyjna na podstawie przedłożonego naukowo-badawczego programu pobytu zagranicznego i dokumentów złożonych przez kandydata/stypendystę. Członków Komisji powołuje Prorektor ds. Nauki AM we Wrocławiu, który ocenia również zasadność merytoryczną wyjazdów stypendystów do ośrodków uniwersyteckich za granicą.
Szczegółowe informacje na temat wymaganych dokumentów aplikacyjnych, przekazywania środków pieniężnych i zasadach rozliczania się z przyznanego stypendium można uzyskać na stronach internetowych www.zagr.am.wroc.pl lub bezpośrednio w Zespole ds. Współpracy z Zagranicą (ul. Chałubińskiego 6a).
W okresie od 1996 roku do września 2004 roku ze środków Funduszu skorzystało 28 pracowników i doktorantów AM we Wrocławiu. Łącznie w tym okresie wypłacono stypendia w kwocie 21 975 GBP (dwadzieścia jeden tysięcy dziewięćset siedemdziesiąt pięć funtów brytyjskich).
Lista wydatków stypendialnych Funduszu przedstawia się następująco:
1996 rok - 1 osoba - 5000 GBP,
1998 rok - 1 osoba - 1000 GBP,
2000/2001 - 13 osób - 9200 GBP,
2001/2002 - 4 osoby - 2725 GBP,
2002/2003 - 5 osób - 1950 GBP,
2003/2004 - 4 osoby - 2100 GBP.
Konkurs na stypendia Funduszu jest ciągle otwarty, a składane wnioski są oceniane pod koniec każdego miesiąca.
Grażyna Szajerka
Zespół ds. Współpracy z Zagranicą
Albert Schweitzer World Academy of Medicine
Honorary President of Academy: Rhena Schweitzer-Miller
Albert Schweitzer World Academy of Medicine
Honorary President of Academy: Rhena Schweitzer-Miller
President of Academy: Prof. M. D., Ph. D., Dr. h.c. mult. Kazimierz Imieliński - Nominated to Nobel Prize in Peace Olympic Hippocrates Medal Laureate (Poland)
Vice-President of Academy: Prof. M. D., Ph. D., Dr. h.c. mult. Arvid Carlsson - Nobel Prize in Medicine (Sweden)
Vice-President of Academy: Prof. M. D., Ph. D., Dr. h.c. mult. Eugene Chazov - Nobel Prize in Peace (Russia)
Vice-President of Academy: Prof. M. D., Ph. D., Dr. h.c. mult. Sir Siegwart-Horst Günter, co-worker of Albert Schweitzer in Lambarene (Germany)
Vice-President of Academy: Prof. M. D., Ph. D., Dr. h.c. mult. Bernard Lown - Nobel Prize in Peace (USA)
Vice-President of Academy: Prof. M. D., Ph. D., Dr. h.c. Yuichiro Matsuura - F. Dean, Hiroshima University (Japan)
Vice-President of Academy: Prof. M. D., Ph. D., Dr. h.c. mult. Richard Roberts - Nobel Price in Physiology (USA)
Magnificencjo,
Wielce Szanowny Panie Rektorze,
W obrębie naszej cywilizacji narasta ideologia konsumpcji. Prawdziwe wartości życia są zagrożone. Nadal istnieją też zagrożenia ekologiczne, wojną jądrową i inne.
W związku z tym Akademia nasza zdecydowała się podjąć działania zmierzające do humanizacji postępu naukowego i technicznego w medycynie, rozwoju człowieka ku człowieczeństwu oraz aktywności na rzecz pokoju i przeciwko broni jądrowej. Wszystkie te formy działalności zawarte są w stylu życia i filozofii Alberta Schweitzera.
Jednym z przejawów działalności naszej Akademii jest ogłoszenie międzynarodowego konkursu "Albert Schweitzer Prize - Warsaw 2005" - dla studentów medycyny i młodych lekarzy. W załączeniu przesyłam warunki konkursu.
Z przyjemnością informuję, że laureatem konkursu w roku 2003, oprócz studenta z Rosji, był młody lekarz z Tych.
Byłbym bardzo wdzięczny, gdyby zechciał Pan zaakceptować ten konkurs na terenie swej Uczelni oraz udostępnić warunki konkursu studentom medycyny i młodym lekarzom.
Z wyrazami poważania
Prof. Kazimierz Imieliński
Prezes Akademii
ALBERT SCHWEITZER PRIZE - WARSAW 2005
Dla studentów medycyny i młodych lekarzy
Nagroda w wysokości 2000 USD przeznaczona jest dla studentów medycyny i młodych lekarzy (do 30 roku życia) za pracę na temat Alberta Schweitzera. Praca o objętości do 15 stron maszynopisu (30 wierszy na stronie i 60 znaków w wierszu) będzie oceniana przez jury.
Praca ma być napisana na jeden z następujących tematów:
Znaczenie działalności Alberta Schweitzera dla współczesnej praktyki lekarskiej.
Znaczenie działalności Alberta Schweitzera dla zachowania pokoju na świecie.
Znaczenie działalności Alberta Schweitzera dla rozwoju człowieka ku człowieczeństwu.
Znaczenie filozofii Alberta Schweitzera dla przeciwdziałania terroryzmowi.
Trzy kopie pracy wraz z dyskietką do publikacji oraz krótką notatką o sobie (imię, nazwisko, data urodzenia, dokładny adres, zawód, ew. rok studiów na Wydziale) powinny być napisane w języku polskim lub angielskim i przesłane na adres (z dopiskiem KONKURS):
Prof. Kazimierz Imieliński President,
Albert Schweitzer World Academy of Medicine
ul. Fieldorfa 40, 04-158 Warszawa
Praca winna zawierać zgodę na jej ew. opublikowanie przez Albert Schweitzer World Academy of Medicine.
Termin nadsyłania prac: 15 marca 2005
Nagrody zostaną wręczone na Zamku Królewskim w Warszawie dnia 13 maja 2005 r.
w czasie trwania Międzynarodowego Sympozjum.
Bliższe informacje można uzyskać telefonicznie w siedzibie Akademii. Adres i telefony: 610-27-32 i 615-86-27 tel./fax 615-74-92
Members of the Presidium of Academy:
Prof. Dr. Pavel Bespalchuk, Belarus Rector, Mińsk State Medical University
Prof. Dr., Dr. h.c. mult. Francis Dessart, Belgium Vice-Rector, University Francophone International
Prof. Dr., Prof. h.c. Lechosław Gapik, Poland Chairman of Institute, Mickiewicz University
Prof. Dr., Dr. h.c. Ming-Tsuen Hsieh, Taiwan Rector, China Medical University
Prof. Dr., Dr. h.c. mult. Mircea Ifrim, Romania Vice-Rector, University of Arad
Prof. Dr. Hani Mourtada, Syria Rector, Damascus University
Prof. Dr. Wiaczeslaw Nowitski, Russia Rector, Siberian State Medical University
Prof. Dr. Nicky Padayachee, Republic of South Africa Dean, University of Cape Town
Prof. Dr. Ricardo Romero-Cano, Peru f. Dean, National University of Truillo
Prof. Dr. Shridhar Sharma, India President, World Association for Social Psychiatry
Prof. Dr. Wiaczeslaw Shkarin, Russia Rector, Nizegorod State Medical Academy
Prof. Dr. Thongueb Uttaravichien, Thailand President, Royal College of Surgeons
Prof. Dr. Henry Walton, United Kingdom f. President, World Federation for Medical Education
Prof. Dr. Valeryi Zaporozhan, Ukraine Rector, Odessa State Medical University
Prof. Dr., Dr. h.c. mult. Shunichi Yamashita, Japan Chairman, Atomic Bomb Disease Institute, Nagasaki University
Sprawozdanie z III Międzynarodowej Konferencji Torakochirurgicznej "Wrocław - Lwów"
W dniach 03-06.06.2004 we Lwowie odbyła się III Międzynarodowa Konferencja Torakochirurgiczna "Wrocław - Lwów". Patronat nad imprezą objął JM Rektor Lwowskiego Uniwersytetu Medycznego prof. dr hab. Borys Zimenkowski oraz konsul generalny RP we Lwowie Wiesław Osuchowski. Organizacji odbywającej się corocznie konferencji podjęło się w bieżącym roku Stowarzyszenie Torakochirurgów we Lwowie. Komitetowi Naukowemu przewodniczyli: Prezes Stowarzyszenia - prof. O. Ladny oraz pełniący funkcję Prezesa Polskiego Towarzystwa Kardio-Torakochirurgów - prof. J. Kołodziej - kierownik Katedry i Kliniki Chirurgii Klatki Piersiowej we Wrocławiu. Doskonałe przygotowanie kongresu zaproszeni goście zawdzięczają wytężonej pracy Komitetu Organizacyjnego, którym kierował prof. O. Ladny.
W konferencji uczestniczyło około stu osób, głównie chirurdzy klatki piersiowej, pulmonolodzy i anestezjolodzy, w tym 8 lekarzy z Wrocławskiego Ośrodka Torakochirurgii obejmującego Klinikę Chirurgii Klatki Piersiowej. Sesje naukowe odbyły się 4 i 5 czerwca.
Siedzą od lewej prof. J. Kołodziej i prof. O. Ladny
Pierwszego dnia obrady miały miejsce na Uniwersytecie Medycznym, gdzie w trakcie dwóch sesji wygłoszono 12 referatów przedstawiających aktualne zagadnienia torakochirurgii i pulmonologii. Szczególnie duże zainteresowanie wzbudziły referaty: prof. dr hab. B. Radionowa z Kijowa omawiający aspekty leczenia chirurgicznego ropnych chorób płuc i opłucnej oraz dr. hab. A. Newzgody przedstawiający metodę termoablacji w leczeniu chorób płuc. Po południu goście z Wrocławia złożyli kwiaty pod pomnikiem Adama Mickiewicza, a następnie uczestniczyli w krótkim spacerze po Lwowie zwiedzając między innymi Rynek oraz operę. Drugiego dnia obrady konferencji odbyły się w nowo oddanym do użytku Lwowskim Centrum Onkologii. Obrady miały charakter "okrągłego stołu" - dyskusja, która przeciągnęła się do godzin popołudniowych dotyczyła współczesnych problemów torakoonkologii. Dużo uwagi poświęcono sytuacji epidemiologicznej raka płuca w Polsce i na Ukrainie, a także leczeniu operacyjnemu raka przełyku.
Uczestnicy konferencji przed Lwowskim Centrum Onkologii
Organizatorzy przygotowali dla zaproszonych gości niespodziankę. Po obradach, drugiego dnia konferencji, uczestnicy mieli okazję odbyć krótką podróż po pięknej Ziemi Lwowskiej. Podstawiony autokar przewiózł gości trasą tzw. Złotej Podkowy pozwalającą na zwiedzenie wielu interesujących zabytków kultury, w które obfituje Ziemia Lwowska. Uczestnicy zobaczyli między innymi zamek w Olesku - wspaniały zabytek architektury i historii XIII-XVIII wieku, w którym mieszkał król Polski Jan III Sobieski. Równie duże zainteresowanie wzbudził zamek w Podhorcach - niezwykle cenny pomnik architektury renesansu, wybudowany na zamówienie wielkiego hetmana koronnego Stanisława Koniecpolskiego.
Uniwersytet Medyczny we Lwowie
Konferencja zakończyła się 7 czerwca. Goście z Wrocławia, będący pod wrażeniem dużej gościnności kolegów ze Lwowa oraz perfekcyjnie przygotowanego pod względem organizacyjnym kongresu, złożyli na ręce prof. O. Ladnego podziękowania za mile i owocnie spędzony czas. Koledzy z Ukrainy otrzymali też zaproszenie na kolejną, już czwartą konferencję, która odbędzie się w 2005 roku we Wrocławiu.
Na zakończenie warto wspomnieć, że współpraca na mocy podpisanej umowy między Wrocławską Akademią Medyczną a Lwowskim Uniwersytetem Medycznym trwa już trzy lata. Do tej współpracy dołączył również Wrocławski Ośrodek Torakochirurgii z Katedrą i Kliniką Chirurgii Klatki Piersiowej podpisując umowę z Regionalnym Ftyzjo-Pneumonologicznym Centrum Lwowskiego Uniwersytetu im. Daniła Golickiego. Wzajemna wymiana staży naukowo-klinicznych trwa od trzech lat. Od tego czasu we Wrocławskim Ośrodku Torakochirurgii staże odbyło kilkunastu chirurgów klatki piersiowej, pulmonologów i anestezjologów ze Lwowa.
Uroczyste złożenie kwiatów pod pomnikiem Adama Mickiewicza
Konrad Pawełczyk
Ustawa o szkolnictwie wyższym ciągle w powijakach
W dniach 28-30 maja br. uczestniczyłem w konferencji w Warszawie zwołanej przez Związek Nauczycielstwa Polskiego - Federację Szkół Wyższych, poświęconej projektowi ustawy o szkolnictwie wyższym oraz innym problemom nurtującym środowisko nauki. W spotkaniu wzięli m.in. udział wicepremier prof. I. Jaruga-Nowacka oraz wiceminister MEN prof. T. Szulc. Spotkanie zdominowała dyskusja na temat proponowanych przez Komisję Prezydencką rozwiązań w zakresie szkolnictwa wyższego i przedstawionego kontrprojektu "Solidarności" za pośrednictwem Klubu Poselskiego Prawa i Sprawiedliwości; nie zabrakło również mocnych wystąpień na temat stanu ochrony zdrowia.
Zanim przejdę do projektu ustawy o szkolnictwie wyższym, przedstawię parę uwag do dyskusji podczas konferencji nad ochroną zdrowia, ponieważ ten temat dla wyższego szkolnictwa medycznego jest równie ważny jak sam projekt o szkolnictwie wyższym.
Podłożem do dyskusji jest trwająca prywatyzacja przemysłu farmaceutycznego oraz ciągle pogarszająca się opieka lekarska. Według dyskutantów prywatyzacja ta spowodowała drastyczny wzrost cen leków, nawet dziesięciokrotny. Najbardziej dotyczy to ludzi starych i emerytów. Najgorsze, iż decydentów z tego powodu głowa nie boli, a przeciętny zjadacz chleba nie ma żadnego wpływu na zachodzące zjawiska. Ludzi szczególnie kłują w oczy lekarskie wycieczki do egzotycznych krajów, organizowane przez niektóre firmy farmaceutyczne w podziękowaniu za wypisywanie recept leków przez nie produkowanych. Zupełnie natomiast nie widać, aby pieniądze z prywatyzacji firm farmaceutycznych w jakikolwiek sposób wpływały na polepszenie zaopatrzenia leków, a przede wszystkim na ich ceny. Wprost przeciwnie. Z roku na rok jest gorzej. Wizerunkiem każdego państwa jest gospodarka, wszak ona decyduje o statusie materialnym ludzi. Nasza gospodarka w wyniku prywatyzacji praktycznie znajduje się w obcych rękach. Bogaty margines, ucieczka kapitału za granicę i duża bieda - tak można scharakteryzować wystąpienia poszczególnych związkowców.
Główny temat spotkania, czyli projekt ustawy o szkolnictwie wyższym, najbardziej mnie interesujący, miał nietypowy przebieg. Zdominowała go dyskusja o stopniach naukowych, a szczególnie habilitacjach. Dyskutanci podzielili się na dwie grupy: popierające rozwiązania projektowe i negujące je. Osobiście wniosłem zastrzeżenie do zbyt dużej liczby odsyłań unormowania niektórych spraw statutem uczelni. Aby prawidłowo wykonać zawarte w projekcie prezydenckim dyspozycje w przedmiocie statutu, należałoby wydać statut o wymiarze wcale niemałej książki. Ciekawe, kto ma taki zbiór unormowań statutowych opracować?
Statut stanowiłby nowe prawo uczelniane. Uczestnicy w większości akceptowali mój punkt widzenia. W dalszym ciągu natomiast należy uznać za niedopracowane przepisy w przedmiocie postępowania dyscyplinarnego, a głównie braku katalogu kar będących podstawą do karania. Wszystkie postępowania dyscyplinarne podlegają nadzorowi sądowemu poprzez możliwość wniesienia odwołania do sądu apelacyjnego. Kara dyscyplinarna musi wynikać z konkretnego przepisu, to jest fundamentalna zasada procedury karnej i gwarant sprawiedliwości obywatelskiej. Brak teksatywnego wyliczenia katalogu kar w statucie powoduje, że postępowanie dyscyplinarne jest wręcz bezprzedmiotowe. Inne zawody mające komisje dyscyplinarne mają specjalne katalogi kar w postaci zasad etyki zawodowej wydanych w określonym trybie. Od tego rozwiązania - albo jeśli kara nie będzie wynikała z konkretnego przepisu w statucie - szkolnictwo wyższe nie ucieknie.
Sprawą niezbyt jasną w projekcie jest zgodność prawa o szkolnictwie wyższym z wymogami przyjętymi w Unii Europejskiej. W Unii tytułem, który wystarcza do wszystkich funkcji na uczelni jest doktorat, wszystkie inne tytuły naukowe natomiast są sprawą wewnętrzną uczelni. Temat ten zdominował dyskusję (a można użyć sformułowania wręcz rozpalił) z przewagą głosów akceptujących dotychczasowe rozwiązania w szkolnictwie wyższym. Nie będzie przesady, że przy obecnych poglądach nie widać sposobu rozwiązania tego węzła gordyjskiego. Osobiście skłaniam się do poglądu, że słaby profesor nie będzie promował prymusa w kierowanej przez siebie jednostce naukowej, gdyż jest zbyt wiele w tej materii negatywnych przykładów i to są największe "schody" w projekcie ustawy o szkolnictwie wyższym. Praktycznie jest to pat nie do rozwiązania.
Na spotkaniu odniosłem również osobistą satysfakcję. Wprowadzenie lekarzy akademickich do projektów ustawy o szkolnictwie wyższym nie było przez nikogo kwestionowane. Unormowania te, chociaż dopiero w projekcie, są niezaprzeczalnym sukcesem wyższego szkolnictwa medycznego. W tym miejscu ukłon należy się przede wszystkim Rektorowi L. Paradowskiemu z Wrocławskiej Akademii Medycznej. Droga nie była łatwa. Najpierw należało przekonać medyczne środowisko naukowe, a następnie pozostałych członków Komisji, jako dokoptowany członek Komisji Prezydenckiej, do opracowania ustawy o szkolnictwie wyższym, a także i inne zainteresowane instytucje państwowe, w tym stałego oponenta wprowadzenia lekarza akademickiego do ustawy, tzn. Ministerstwo Edukacji Narodowej. Wprawdzie występuje jeszcze potrzeba opracowania szczegółów, ale wszystko to jest do załatwienia już na normalnej ścieżce legislacyjnej. Nie będzie przesady, gdy użyję porównania, iż powyższe wprowadzenie lekarza akademickiego do projektu ustawy jest historycznym zapisem w polskim prawie o szkolnictwie wyższym. Mam nadzieję, że lekarz akademicki już na stałe "zadomowił" się w szkolnictwie wyższym.
Istnieje jeszcze wiele tematów wymagających omówień. Nie sposób ich chociażby pobieżnie zasygnalizować. Na uwagę zasługuje także jednakowe potraktowanie w projekcie ustawy o szkolnictwie wyższym szkolnictwa państwowego i prywatnego. Sam ten temat to opracowanie na miarę książkową. Najważniejsze, iż zostały opracowane projekty, a przyszłość będzie je doskonaliła i dostosowywała do nowej, ciągle zmieniającej się rzeczywistości.
Na zakończenie jeszcze jedna uwaga. Praca lekarza akademickiego przy łóżku chorego ma tę samą rangę co dydaktyka i badania naukowe. Propozycja jej zarachowania do pensum jest w wyłącznej gestii Senatu Uczelni Medycznej. Taką interpretację przyjęło Ministerstwo Nauki i Edukacji jeszcze przed uchwaleniem ustawy o szkolnictwie wyższym. Stanowisko takie to pokłosie wystąpień środowiska medycznego w ramach prac nad kolejnymi projektami ustawy o szkolnictwie wyższym. Powyższe stanowisko jest również dla mnie osobistą satysfakcją za długoletnie "dobijanie się" o takie rozwiązanie prawne pracy lekarza akademickiego przy łóżku chorego.
Radca Prawny
T. Poborski
Z dziejów wrocławskiej AM
Profesor Zdzisław Steusing (1883-1952)
- wykładowca higieny
- wykładowca higieny
W roku akademickim 1950/51, gdy byłem studentem piątego (ostatniego według ówczesnego programu studiów) roku, po reformie już Wydziału Lekarskiego Akademii Lekarskiej (później Medycznej) profesor Zdzisław Steusing prowadził zarówno w semestrze zimowym, jak i letnim wykłady zatytułowane "Higiena otoczenia", w wymiarze dwóch godzin tygodniowo. Jak to było w zwyczaju jeszcze od okresu lwowskiego wykłady wszystkie kończyły się egzaminem ustnym. Sam egzamin bywał zwykle ostatni lub przedostatni po medycynie sądowej, wypadki zaś niezaliczania nie zdarzały się. Mimo iż nie było w tym czasie podręczników, każdemu ze studentów zależało na zakończeniu studiów, zwłaszcza że egzaminy nieraz przeciągały się przez długie miesiące po otrzymaniu absolutorium.
Sylwetka profesora Steusinga jest mało znana. Nie wzmiankuje o nim "Encyklopedia Wrocławia", a w wydawnictwie jubileuszowym "Academia Medica Wratislaviensis", znajdujemy tylko trzy krótkie wzmianki.
Informacje biograficzne zaczerpnąłem z biogramu Anny Bielskiej "Zdzisław Steusing (Uczeni wrocławscy 1945-1979)" Prace Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, seria A nr 207, Wrocław 1980, s. 208.
Skorupy pamięci w niewielkim stopniu pozwoliły skleić zachowane fragmenty notatek z Jego wykładów.
Zdzisław Steusing urodził się 27 maja 1883 roku w Stanisławowie (obecnie Iwano-Frankowsk) w granicach Ukrainy. Studia lekarskie odbył na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu we Lwowie (który w latach 1919-1939 nosił nazwę Uniwersytetu Jana Kazimierza, na pamiątkę swego założyciela). Już w czasie ich odbywania został demonstratorem w katedrze Anatomii Opisowej, a po ich zakończeniu pracował jako asystent w katedrze Chemii, a następnie w Katedrze Higieny i Bakteriologii, gdzie po śmierci jej kierownika, prof. Kucery, już w wieku 30 lat został mianowany profesorem nadzwyczajnym. Był naczelnym redaktorem poczytnego przed wojną periodyku "Higiena ciała". W okresie okupacji współpracował we Lwowie z profesorem Rudolfem Weiglem (1883-1957). Weigl zasłynął jako twórca szczepionki uodporniającej przeciw durowi plamistemu, która przyczyniła się do zmniejszenia epidemii duru plamistego nie tylko w Polsce, ale i za granicą. Organizował dostawę tej szczepionki dla narażonych na zakażenia kurierów podziemnej Armii Krajowej, której był zaprzysiężonym lekarzem.
W powojennym Wrocławiu, już jako profesor zwyczajny był organizatorem Zakładu Higieny, który początkowo mieścił się tylko w jednym pokoju w Zakładzie Mikrobiologii. Profesor miał duży dorobek naukowy, jednak najważniejsze były zajęcia dydaktyczne, w postaci bardzo starannie przygotowanych i przejrzystych wykładów dla medyków i studentów farmacji.
Profesor Steusing był postacią znaną i popularną w przedwojennym Lwowie. Głośnym echem odbił się tragiczny zgon jego syna Andrzeja, mego starszego kolegi z przedwojennego Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki, które mieściło się przy ulicy Sołota 4. W czasie ferii zimowych pod Zaroślakiem u stóp Howerli (największego pasma Czarnohory) lawina śnieżna zasypała kilka osób, wśród nich Andrzeja, syna profesora. Usilne poszukiwania ofiar lawiny trwały kilka dni i ostatecznie w ogromnej masie śniegu znaleziono martwych już narciarzy. Wypadek ten był bardzo głośny w przedwojennym Lwowie. Delegacja uczniów uczestniczyła w nabożeństwie żałobnym i pogrzebie.
Już po zakończeniu wykładów profesora w 1951 r. we Wrocławiu ukazał się nakładem Państwowego Wydawnictwa Naukowego jego znakomity podręcznik "Higiena", potraktowany jako skrypt na prawach rękopisu. Oczywiście na egzaminie wymagano jedynie wiadomości z wykładów. Była to jakaś niepisana, ale przestrzegana umowa między wykładowcami a studentami, realizowana długie lata po wojnie.
We wdzięcznej pamięci studentów pozostają ostatnie egzaminy prowadzone przez profesora Steusinga przez długie tygodnie czerwca i lipca, gdy jego zdrowie nie było już najlepsze. Profesor Steusing zmarł we Wrocławiu dnia 24 lipca 1952 r.
Należy również wspomnieć o wielkiej skromności profesora. Utkwiło mi w pamięci, że nieraz podkreślał w wykładach, iż niejedna informacja jest nadal niepewna i wymaga dłuższych obserwacji. We wstępie do podręcznika, który miałem w ręku już po egzaminie, podkreślał, że jest to kompilacja możliwie najlepszych podręczników w językach obcych, nie podnosząc przy tym własnego ogromnego doświadczenia w nauce i dydaktyce. Sam tytuł wykładów "Higiena otoczenia", a więc najbardziej wyeksponowany problem o namacalnej, praktycznej przydatności sprawia, że można uważać profesora za prekursora myślenia ekologicznego. Poruszany problem dotyczył więc nie tylko chorego i lekarza oraz szukania jednego czynnika etiologicznego, ale najszerzej pojętego środowiska. Wreszcie uwzględnienie wątków z historii medycyny i pewne uogólnienia - to jest również zajęcie stanowiska filozoficznego, a więc filozofia medycyny. Po latach i długich przemyśleniach uważam, że istnieją obiektywne przesłanki, aby o tym nadmienić. Niezwykła skromność i pokora profesora Steusinga, którą nawet studenci zdążyli zauważyć jest tak ważna i dziś, gdy nadal jest żywa dyskusja nad etyką praw intelektualnych i patentowych.
Z. Domosławski
REGON: 932935172 NIP: 8982025708 50-367 Wrocław ul. Pasteura 10
tel. (071) 784-15-85, fax. (071) 784-15-71, e-mail: fundalzh@ak.am.wroc.pl
W styczniu 2003 r. z inicjatywy JM Rektora Akademii Medycznej prof. dr hab. Leszka Paradowskiego powołana została Fundacja Alzheimerowska we Wrocławiu.
Jednym z celów Fundacji jest wspomaganie działań zmierzających do uruchomienia Ośrodka Alzheimerowskiego w Ścinawie, który będzie sprawował kompleksową opiekę lekarską, psychologiczną i rehabilitacyjną chorych z rozpoznaniem choroby Alzheimera oraz pozyskiwanie krajowych i zagranicznych sponsorów na rozwój i utrzymanie ośrodka.
Wymaga to znacznych nakładów finansowych, dlatego w imieniu Fundatorów i Zarządu zwracamy się z gorącą prośbą o wsparcie naszego przedsięwzięcia. Podejmujemy działania w imieniu rosnącej rzeszy chorych, w przekonaniu, że uruchomienie Ośrodka Alzheimerowskiego w Ścinawie zapewni kompleksową opiekę pacjentów.
Licząc na zrozumienie i hojność sponsorów podajemy nowy numer konta Fundacji:
PKO BP S.A. I O/Wrocław 45 1020 5226 0000 6802 0019 1130
Z wyrazami szacunku
Przewodniczący Zarządu Fundacji
mgr inż. Jan Konarski
Budynek Ośrodka Alzheimerowskiego w Ścinawie | 
Alois Alzheimer (1864-1915) |
Uroczysta inauguracja Roku Akademickiego 2004/2005 odbędzie się 30 września 2004 roku o godz. 14.00 w Auli Leopoldyńskiej Uniwersytetu Wrocławskiego pl. Uniwersytecki 1.
PROGRAM UROCZYSTOŚCI:
Gaudeamus igitur