UCHWAŁY KONFERENCJI REKTORÓW UCZELNI MEDYCZNYCH
UCHWAŁA NR 17/02-05 Konferencji Rektorów Uczelni Medycznych z dnia 3 kwietnia 2003 r. w sprawie określenia koniecznych działań zmierzających do wzmocnienia pozycji prawnej szpitali klinicznych na gruncie ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia.
Dla ochrony prawidłowego funkcjonowania szpitali klinicznych na gruncie nowego porządku prawnego KRUM uznaje za uzasadnione podejmowanie działań, których celem będzie:
1. ustalenie przez Zarząd Funduszu i zatwierdzenie przez Radę Funduszu w Krajowym Planie Zabezpieczenia Świadczeń Zdrowotnych maksymalnej ceny za poszczególne rodzaje świadczeń zdrowotnych w stawce odrębnej dla szpitali klinicznych;
2. ustalenie przez Zarząd Funduszu kryteriów oceny i warunków wymaganych od świadczeniodawców w konkursie ofert, o których mowa w art. 88 ust. 1 i 3 ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w NFZ w sposób umożliwiający szpitalom klinicznym ubieganie się o kontrakt z właściwie rozumianą i zastosowaną zasadą prowadzenia postępowania w sposób gwarantujący zachowanie uczciwej konkurencji;
3. wprowadzenie do rozporządzenia MZ w sprawie warunków, jakim powinien odpowiadać wojewódzki plan zdrowotny oraz zakresu danych niezbędnych do przygotowania wojewódzkiego planu zdrowotnego jako priorytetu zabezpieczenia potrzeb zdrowotnych ludności w pierwszej kolejności przy wykorzystaniu zasobów szpitali klinicznych. Proponuje się dodanie w § 1 rozporządzenia ust. 3 w następującym brzmieniu "cele strategiczne i działania, o których mowa w ust. 2 winny być realizowane przy wykorzystaniu w pierwszej kolejności zasobów szpitali klinicznych";
4. zmiana załącznika do rozporządzenia o warunkach planu, który w części 5 "Zasoby ochrony zdrowia" w układzie tabelarycznym nie wymienia zakładów opieki zdrowotnej, dla których organem założycielskim jest państwowa uczelnia medyczna, a wymienia zakłady, dla których organem założycielskim jest Sejmik Województwa; Rada Powiatu; Minister Obrony Narodowej, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz inne.
W związku z pracami nad nowelizacją ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia i projektem przesunięcia terminu tworzenia planów zdrowotnych oraz planów zabezpieczenia świadczeń zdrowotnych na rok 2005, KRUM uznaje za konieczne wprowadzenie do istniejącego projektu zapisów umożliwiających wpływ władz uczelni na kształt planu zdrowotnego województwa i wojewódzkiego planu zabezpieczenia świadczeń zdrowotnych.
KRUM wnosi o uwzględnienie w projekcie nowelizacji ustawy o powszechnym ubezpieczeniu w NFZ następujących zmian:
1. w art. 102 ust. 7 ustawy zarząd województwa przy opracowywaniu planu zobligowany został do zasięgnięcia opinii u wojewody, organów powiatu i samorządów zawodów medycznych. Tak więc, przy opracowywaniu wojewódzkiego planu zdrowotnego przez samorząd województwa pozbawiono państwowe uczelnie medyczne głosu opiniującego. W związku z powyższym proponuje się uzupełnienie ust. 7 art. 102 o opinię rektora państwowej uczelni medycznej działającej na terenie województwa;
2. uzupełnienie art. 106 ust. 8 ustawy o prawo zgłaszania przez rektora państwowej uczelni medycznej opinii do projektu krajowego planu;
3. uzupełnienie art. lll ust. 2 ustawy o prawo do zgłaszania przez rektora wniosku o zmianę planu;
4. wprowadzenie do art. 41 ustawy, w składzie rady funduszu przedstawiciela wybranego przez rektorów państwowych uczelni medycznych;
5. wprowadzenie w art. 51 ustawy delegacji do określenia przez Ministra Zdrowia krajowej sieci szpitali publicznych z gwarancją kontraktu Narodowego Funduszu Zdrowia.
Uzasadnienie
Rola i miejsce szpitali klinicznych w nowym systemie powszechnego ubezpieczenia w Narodowym Funduszu Zdrowia nie są określone w sposób satysfakcjonujący państwowe uczelnie medyczne.
Utrata mocy rozporządzenia MZiOS w sprawie krajowej sieci szpitali i ich poziomów referencyjnych z dniem 1 kwietnia 2003 roku wzbudza niepokój co do przyszłości szpitali klinicznych.
Systematycznie poprawia się sytuacja finansowa Akademickiego Szpitala Klinicznego im. J. Mikulicza-Radeckiego. I kwartał bieżącego roku był również lepszy od ubiegłorocznego w SPSK nr 1, pomimo że szpital ten nadal paraliżują zajęcia komornicze.
Brak poziomów referencyjnych szpitali oraz brak krajowej sieci szpitali publicznych przekłada się wprost na zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania tych jednostek w przyszłości.
Nie jest tajemnicą, że właśnie szpitale kliniczne stanowią często ostatnią szansę dla pacjentów, [...] gdy zawodzą inne możliwości szpitale kliniczne dźwigają najtrudniejszy i najkosztowniejszy etap procesu leczniczego. Tymczasem nie ma na dzisiaj podstaw prawnych dla określenia przez Ministra ds. Zdrowia tzw. "krajowej sieci szpitali publicznych". Brak delegacji w ustawie o powszechnym ubezpieczeniu w NFZ.
Nie spełnia tego wymogu ustawa o zakładach opieki zdrowotnej. Delegacja z art. 37 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej obliguje Ministra Zdrowia do określenia planu rozmieszczenia szpitali.
Krajowa sieć szpitali publicznych, obejmująca w pierwszym rzędzie szpitale kliniczne, stanowić miała gwarancję kontraktowania z tymi jednostkami świadczeń zdrowotnych przez Narodowy Fundusz Zdrowia z uwzględnieniem specyfiki tych jednostek z zachowaniem właściwie rozumianej zasady uczciwej konkurencji. Uczciwa konkurencja nie może oznaczać równego traktowania szpitali klinicznych w zakresie oferowanej ceny wobec podmiotów nieobciążonych zadaniami ciążącymi na szpitalach klinicznych. Równo nie oznacza sprawiedliwie.
Ustawa o powszechnym ubezpieczeniu w NFZ nie posługuje się pojęciem szpitala klinicznego, czy też zakładu opieki zdrowotnej o charakterze klinicznym.
Powyższa uwaga odnosi się także do 36 projektów aktów wykonawczych, zamieszczonych na stronie internetowej Ministerstwa Zdrowia.
Istniejący stan rzeczy stanowi powód do niepokoju władz uczelni medycznych o przyszłość szpitali klinicznych. Nie można bowiem pozostawić kontraktowania świadczeń zdrowotnych w szpitalach klinicznych ogólnym regułom rynku. Ustawa o NFZ nie precyzuje, co należy rozumieć przez równe traktowanie świadczeniodawców.
Równe traktowanie świadczeniodawców w utrwalonej już rzeczywistości przerzucenia najtrudniejszych pacjentów do szpitali klinicznych, które równocześnie realizują zadania dydaktyczne i naukowe, doprowadzi do zapaści finansowej tych jednostek, i w konsekwencji zahamuje rozwój nauk medycznych w Polsce.
W trosce o byt szpitali klinicznych, stanowiących bazę dla rozwoju nauk medycznych w Polsce, KRUM uznała za konieczne podjęcie niniejszej uchwały.
Przewodniczący KRUM Prof. dr hab. dr h.c. Maciej Latalski
UCHWAŁA NR 18/02-05 Konferencji Rektorów Uczelni Medycznych z dnia 3 kwietnia 2003 r. w sprawie wyodrębnienia w Narodowym Funduszu Zdrowia środków na finansowanie nowych metod diagnostycznych i terapeutycznych.
Konferencja Rektorów Uczelni Medycznych stoi na stanowisku, że ustawa o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia stwarza szanse na odbudowanie medycyny klinicznej w Polsce.
KRUM zwraca się do Ministra Zdrowia i Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia o podjęcie współpracy w zakresie wyodrębnienia w Narodowym Funduszu Zdrowia środków na finansowanie nowych metod diagnostycznych i terapeutycznych.
Wyodrębnienie środków na finansowanie nowych metod diagnostycznych i terapeutycznych powinno być realizowane już na etapie tworzenia planów zdrowotnych województwa i planów zdrowotnych dla służb mundurowych.
W treści zarządzenia Ministra Zdrowia w sprawie warunków, jakim powinien odpowiadać wojewódzki plan zdrowotny oraz zakresu danych niezbędnych do przygotowania wojewódzkiego planu zdrowotnego oraz treści zarządzenia Ministra Zdrowia, Ministra Obrony Narodowej, Ministra Sprawiedliwości, Ministra Spraw Wewnętrznych w sprawie warunków, jakim powinien odpowiadać plan zdrowotny dla służb mundurowych, oraz zakresu danych niezbędnych do przygotowania tego planu, konieczne jest uwzględnienie trybu zabezpieczania środków na nowe metody diagnostyczne i terapeutyczne.
Przewodniczący KRUM Prof. dr hab. dr h.c. Maciej Latalski
UCHWAŁA NR 19/02-05 Konferencji Rektorów Uczelni Medycznych z dnia 3 kwietnia 2003 r. w sprawie konieczności poszukiwania źródeł pokrycia strat finansowych szpitali klinicznych poniesionych w latach 1999-2002
Konferencja Rektorów Uczelni Medycznych, której działania zmierzają do ochrony interesów szpitali klinicznych, stanowiących bazę dla rozwoju nauk medycznych w Polsce, zwraca się do Ministra Zdrowia i Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia o podjęcie współpracy w zakresie poszukiwania źródeł umożliwiających pokrycie strat finansowych szpitali klinicznych poniesionych w latach 1999-2002.
Powstałe straty są wynikiem równego traktowania zakładów opieki zdrowotnej w kontraktowaniu świadczeń zdrowotnych przez regionalne kasy chorych w utrwalonej praktyce przerzucania najtrudniejszych pacjentów do szpitali klinicznych oraz niepłacenia szpitalom klinicznym za świadczenia zdrowotne udzielane ponad limity określone kontraktem.
KRUM stoi na stanowisku, że poszukiwanie środków finansowych na zapłatę szpitalom klinicznym za wykonane przez nie świadczenia zdrowotne jest konieczne i możliwe w nowej rzeczywistości prawnej.
Przewodniczący KRUM Prof. dr hab. dr h.c. Maciej Latalski
RADA GŁÓWNA SZKOLNICTWA WYŻSZEGO
Przesyłam w załączeniu stanowisko Nr 6/2003 RG z dn. 11.04.03 r. w sprawie utworzenia Pracowniczego Programu Emerytalnego w publicznych szkołach wyższych.
Łączę wyrazy szacunku,
Przewodniczący Rady Głównej Jerzy Błażejewski
Stanowisko Nr 6/2003 Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego z dnia 17 kwietnia 2003 r. w sprawie utworzenia Pracowniczego Programu Emerytalnego w publicznych szkołach wyższych
W oparciu o ustawę z dnia 22 sierpnia 1997 r. (tekst jedn.: Dz.U. z 2001 r., Nr 60, poz. 623 ze zm.), w publicznym szkolnictwie wyższym może zostać wprowadzony w III filarze Pracowniczy Program Emerytalny (PPE) dla wszystkich pracowników powyżej 18 roku życia.
Ustawa umożliwia finansowanie przez pracodawcę składki podstawowej (do 7% wynagrodzenia), która nie jest wliczana do wynagrodzenia stanowiącego podstawę ustalenia obowiązkowych składek na ubezpieczenie społeczne.
Uzasadnienie utworzenia PPE można ująć następująco:
1. Mogą oszczędzać przeciętnie zarabiający pracownicy publicznego szkolnictwa wyższego, których nie stać na oszczędzanie w Komercyjnych Towarzystwach Ubezpieczeniowych (KTU). Dotychczas w szkolnictwie wyższym bardzo niskie emerytury są pochodną niskich płac.
2. Problem niskich emerytur będzie się pogłębiał, ponieważ z dwóch filarów wysokość przyszłej emerytury ma stanowić ca 40-50% obecnej.
3. Osoby, które ukończyły 45-50 lat, nie są w stanie oszczędzać na odpowiednim poziomie, ponieważ systemy indywidualnych ubezpieczeń w ofercie KTU są kosztowne dla osób w powyższym przedziale wieku (wysokie składki).
4. Bezpieczeństwo uczestników programu jest nadzorowane przez państwo.
Obecny stan prawny w zakresie finansowania jednostek sfery budżetowej, a także zatrudnionych w niej pracowników jest uregulowany przepisami odpowiednich ustaw, mieszczących się w sferze działania finansów publicznych. Brak jest podstawy prawnej umożliwiającej pokrywanie kosztów otwarcia i prowadzenia PPE przez pracodawcę oraz finansowania przezeń składki podstawowej z otrzymywanych środków budżetowych. Dokonywanie takich wypłat stanowiłoby naruszenie ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz.1014 ze zm.).
W obecnej chwili krokiem wysoce pożądanym byłoby wprowadzenie rozporządzeniem ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej możliwości uwzględnienia wydatkowania części środków z funduszu socjalnego uczelni na PPE. Inwestycja w PPE jest również bardzo ważnym celem socjalnym sprzyjającym środowisku akademickiemu, dlatego też wykorzystanie - w uzgodnieniu ze związkami zawodowymi - części funduszu socjalnego na cele PPE umożliwiłoby uczelni prowadzenie dalekowzrocznej polityki kadrowej. Zwracamy uwagę, że istnienie Pracowniczego Programu Emerytalnego jest jednym z ważnych czynników sprzyjających pozyskiwaniu młodej kadry.
Możliwość utworzenia i prowadzenia PPE istnieje jedynie z wypracowanych przez uczelnie środków własnych, z czego, jako jedyna uczelnia w Polsce, skorzystał Uniwersytet Śląski, który po ponad 3 latach starań, wprowadził PPE w 2002 r.
Nie wszystkie jednak uczelnie wypracowują środki własne w wysokości umożliwiającej prowadzenie PPE. Najczęściej środki te przeznaczają na inne ważne cele.
Trzeba z całą mocą podkreślić, że niemały jest wkład pracowników szkolnictwa wyższego w powstanie majątku narodowego. Wkład ten wynika z procesu nauczania oraz z pracy naukowej, wykonywanej na rzecz przemysłu i rolnictwa. Jest zatem dziwne, że pracownicy szkół wyższych nie uczestniczą w zyskach z prywatyzacji tego majątku, które przyznawane są ad hoc różnym grupom pracowniczym. Nie są również w tym uczestnictwie przewidywani.
Stąd - nie jest realizowana konstytucyjna zasada równego traktowania obywateli wobec prawa. Utworzenie Pracowniczego Programu Emerytalnego w publicznych szkołach wyższych byłoby skromną formą rekompensaty dla tej grupy pracowniczej.
Podsumowując, także obecny stan legislacyjny oznacza naruszenie konstytucyjnej zasady równości ubezpieczonych obywateli wobec prawa w związku z pozbawieniem grupy pracowników publicznego szkolnictwa wyższego korzystania z dodatkowego zabezpieczenia emerytalnego.
Jest rzeczą niezmiernie ważną, aby możliwość powszechnego wprowadzenia PPE w publicznych szkołach wyższych znalazła gwarancje w odpowiednich zapisach stosownych aktów prawnych, w tym także w przygotowywanej nowej ustawie "prawo o szkolnictwie wyższym".
Przewodniczący Rady Głównej Jerzy Błażejowski
Stanowisko rektorów polskich uczelni wyższych zebranych na Forum Akademickim w Politechnice Wrocławskiej, maj 2003.
"Rola polskich uczelni wyższych w Europie wiedzy"
Odpowiadając na zaproszenie Komisji Europejskiej, rektorzy polskich wyższych uczelni zebrani na Forum Akademickim w Politechnice Wrocławskiej prezentują swoje stanowisko w europejskiej debacie politycznej zainspirowanej dokumentem "The role of universities in the Europe of knowledge".
Rektorzy wyrażają zadowolenie, że Komisja Europejska przedstawiła do oceny oficjalny dokument poświęcony problemom szkolnictwa wyższego oraz diagnozie problemów, jakie muszą być pokonane w drodze do społeczeństwa wiedzy. Godne poparcia są stwierdzenia, że Europa potrzebuje silnego środowiska akademickiego, gdzie wiedza rodzi się w procesach badawczych, jest rozpowszechniana przez nauczanie i wykorzystywana w próbach jej praktycznego zastosowania. Nierozerwalny związek kształcenia i badań naukowych jest gwarancją nie tylko nowoczesnego nauczania na wysokim poziomie, ale także autonomii i wolności akademickiej oraz zrównoważonego rozwoju całego społeczeństwa. Podstawą misji każdej uczelni jest dążenie do doskonałości; środowiska akademickie muszą stanowić niezbędny składnik regionalnego rozwoju, a utrzymanie odpowiednio silnej pozycji wszystkich dobrych szkół wyższych staje się podstawowym wyzwaniem w skali europejskiej.
Przy wypracowywaniu norm dotyczących europejskiego środowiska akademickiego, których nie można przekraczać pod presją doraźnych celów politycznych, należy zadbać o uwzględnienie specyfiki środowisk krajów przyłączających się teraz do Unii, w tym zwłaszcza najliczniejszego polskiego środowiska akademickiego. Dzisiejszy stan szkół wyższych w Polsce jest wypadkową ambicji i kwalifikacji zatrudnionej w nich kadry oraz licznych ograniczeń systemowych i materialnych.
W szczególności nie można zapominać o ogromnym wysiłku polskiej społeczności akademickiej w "doganianiu Europy" w ostatnim dwunastoleciu. Dowodem tego jest czterokrotny wzrost liczby studentów, odpowiedzialność za nauczanie i tworzenie wiedzy, transfer technologii, wdrażanie innowacji przy nieproporcjonalnie niskich nakładach na edukację i naukę - w stosunku do krajów Unii Europejskiej. W kontekście podkreślanej w dokumencie potrzeby konsolidacji środków finansowych przeznaczanych na kształcenie i badania naukowe uważamy, że nie można stosować tej zasady mechanicznie, wyłącznie na podstawie oceny stanu obecnego, bez uwzględnienia tradycji polskiego szkolnictwa wyższego. Doceniając wagę programu budowania doskonałości w europejskiej przestrzeni edukacyjnej i badawczej wyrażamy opinię, że partnerstwo, a nie konkurencja pomiędzy uczelniami, winna być zasadą nadrzędną, zgodną z wyznawanymi w Europie wartościami.
Uczelnie polskie gotowe są przyjmować kryteria efektywności nakładów na cele edukacyjne i badawcze rozumianych jako szczególna inwestycja społeczna. Środowisku akademickiemu przysługuje jednak niezbywalne prawo uczestnictwa w procesach formułowania zasad finansowania oraz regulacji prawnych, które ich dotyczą.
Za najważniejsze wyzwania dla polskiego środowiska akademickiego uważamy:
Kwintesencją wspólnej europejskiej tradycji jest kultura. Ochrona oraz promocja kultury w dzisiejszej Europie jest ważnym zadaniem również dla środowiska akademickiego. Wspieramy apele do Konwentu Europejskiego o zapewnienie szczególnego miejsca kulturze wraz z edukacją w traktacie konstytucyjnym.
Pragniemy wesprzeć wysiłek ludzi kultury do wzmacniania więzi społecznych i kulturowych oraz dla uwzględniania aspektów kulturalnych w innych obszarach działalności Unii Europejskiej.
W strategii rozwoju szkolnictwa wyższego i nauki Europa powinna zachować swoją odrębność i system wartości, z poszanowaniem specyfiki poszczególnych krajów, ich uwarunkowań historycznych i ekonomicznych. Uważamy, że postulat, aby europejska przestrzeń kształcenia stała się "punktem odniesienia w skali światowej" wymaga partnerstwa, a nie konfrontacji z innymi systemami szkolnictwa wyższego oraz nauki.
Szczególną wartością, którą Polska wnosi do uniwersyteckiej panoramy Europy, jest aktywna młodzież, która w edukacji na poziomie wyższym upatruje jedyną realną gwarancję awansu życiowego. Sukcesy życiowe młodzieży akademickiej oraz sukcesy naukowe wkraczających na drogę pracy naukowej doktorantów będą szczególnym dowodem skutecznej realizacji misji uczelni wyższej. Energia tego środowiska, już korzystającego z dobrodziejstw programów europejskich, może stać się siłą napędową zbliżenia środowisk akademickich Polski i Europy.
Podpisali: rektorzy członkowie Prezydium Konferencji Rektorów Uczelni Publicznych i rektorzy uczelni Wrocławia i Opola.
W-w, 23 maja 2003 r.
Fundacja Wspierania Polskiej Nauki i Medycyny
Dr hab. Leszek Paradowski, prof. nadzw. Jego Magnificencja Rektor Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich we Wrocławiu
O obecnej sytuacji polskiej nauki powiedziano już wiele. Polscy naukowcy (farmaceuci, chemicy, biochemicy, genetycy, informatycy) bardzo często nie mają pełnej możliwości, by móc realizować wszystkie swoje projekty. Na sprzęt do badań naukowych najnowocześniejszymi metodami trzeba mieć środki, a osoby pracujące naukowo muszą się systematycznie dokształcać. Dokształcanie to powinno odbywać się w renomowanych ośrodkach dysponujących najnowocześniejszymi metodami i zapleczem naukowo-badawczym.
Pragniemy z przyjemnością poinformować, że właśnie powstaje szansa dla najzdolniejszych młodych polskich naukowców. Fundacja Wspierania Polskiej Nauki i Medycyny (FWPNiM) ogłasza konkurs o stypendium w renomowanych laboratoriach farmaceutycznych Europy, gdzie nad nowymi lekami prowadzi swoje badania Międzynarodowy Koncern Farmaceutyczny - Novartis.
Do konkursu zapraszamy młodych naukowców posiadających tytuł doktora takich nauk, jak biologia, biochemia, biologia molekularna, genetyka, bioinformatyka, chemia lub farmacja i prowadzących badania naukowe dla różnych dziedzin medycyny.
Do udziału w naszym konkursie pragniemy gorąco zaprosić naukowców związanych z Państwa uczelnią. Dlatego też, pozwalam sobie na przesłanie plakatu informacyjnego i serdecznie zapraszam do odwiedzenia strony internetowej utworzonej specjalnie na potrzeby konkursu - www. wspieramymedycyne.org.pl - tam właśnie wszyscy zainteresowani mogą znaleźć wyczerpujące informacje na temat Fundacji Konkursu Stypendialnego, a także niezbędne formularze. Będziemy niezwykle wdzięczni za poparcie naszej inicjatywy i jak najszersze rozpropagowanie informacji o konkursie wśród swoich współpracowników.
Firma Novartis, fundator stypendiów, powstała w wyniku fuzji dwóch szwajcarskich koncernów farmaceutycznych Ciba Geigy i Sandoz i jest obecna na polskim rynku od ponad 100 lat.
Śledzimy z uwagą wszelkie procesy i przemiany, jakim podlega nasze otoczenie oraz problemy, jakie przed nim stają. Dlatego, jako zwolennicy postaw aktywnych, utworzyliśmy Fundację Wspierania Polskiej Nauki i Medycyny, w pracę której włączyły się tak znane i cenione osobistości życia publicznego jak: prof. Barbara Błońska-Fajfrowska, prof. Danuta Hübner, Krzysztof Kolberger, Aleksander Nauman, ks. Arkadiusz Nowak, Maria Oleksy, prof. Włodzimierz Ostrowski, Nina Terentiew czy Krzysztof Zanussi.
Program Stypendialny FWPNiM, którego ważnym elementem jest obecny konkurs, to główny, choć nie jedyny, nurt działalności Fundacji.
Świadomi wyzwań, przed jakimi staje polska nauka, trudnej sytuacji na rynku pracy dla młodych naukowców oraz koniecznej w tej sytuacji działalności prospołecznej i edukacyjnej, wierzymy, że nasze działania - poparte również przez władze Państwa uczelni - przyniosą wiele korzyści środowisku lekarzy, naukowców i pacjentów w naszym kraju.
Z poważaniem
Paweł Żelewski Prezes Zarządu Fundacji Wspierania Polskiej Nauki i Medycyny
ERASMUS UNIVERSITY CHARTER
W bieżącym roku Akademia Medyczna we Wrocławiu otrzymała ERASMUS UNIVERSITY CHARTER na lata 2003/4-2006/7, będący paszportem do prowadzenia szeroko pojętych działań dydaktycznych wynikających z realizacji europejskiego programu SOCRATES/ERASMUS.
Z inicjatywy poprzedniego Koordynatora Uczelnianego, prof. dr hab. Marii Sąsiadek, Uczelnia nasza jako jedna z pierwszych Akademii Medycznych w Polsce (od 1998/99) uczestniczy w realizacji ww. programu. Dzięki zaangażowaniu poprzednich i obecnych Władz naszej Uczelni, Koordynatorów Wydziałowych, Koordynatora ds. ECTS oraz pracowników Zespołu Współpracy z Zagranicą program jest realizowany na wszystkich wydziałach i systematycznie się rozwija. Wzrasta liczba uczelni partnerskich, jak również liczba studentów naszej Uczelni oraz uczelni zagranicznych biorących udział w europejskich programach dydaktycznych.
Powyższe działania władz oraz licznych pracowników naszej Akademii Medycznej były podstawą tak zaszczytnego wyróżnienia, jakim jest otrzymanie europejskiej licencji w postaci ERASMUS UNIVERSITY CHARTER.
Koordynator Uczelniany Programu SOCRATES/ERASMUS Dr med. Marcin Stańda
POLSKIE TOWARZYSTWO BOTANICZNE POLISH BOTANICAL SOCIETY Zarząd Główny Al. Ujazdowskie 4, 00-478 Warszawa
Jego Magnificencja Prof. dr hab. Leszek Paradowski Rektor Akademii Medycznej we Wrocławiu ul. Pasteura 1, 50-367 Wrocław
Postępując w myśl uchwały Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Botanicznego z dnia 5.04.2003 r. zwracam się do Pana (także do innych instytucji związanych z szeroko pojętą botaniką oraz osób fizycznych) z prośbą o pomoc finansową w utrzymaniu Biblioteki Polskiego Towarzystwa Botanicznego. Biblioteka ta, prowadzona od 80 lat i zlokalizowana w Warszawie, liczy dziś ponad 40 tys. voluminów i jest jednym z najbardziej liczących się księgozbiorów botanicznych w Polsce, służącym całemu środowisku. Niestety, z końcem 2001 r. Komitet Badań Naukowych zaprzestał finansowania działalności Biblioteki. Dalsze jej funkcjonowanie zależy w tym układzie wyłącznie od wsparcia innych instytucji i osób prywatnych.
Stąd też nasza prośba o wsparcie przez Państwa (jako ewentualnego członka wspierającego) naszej Biblioteki kwotą będącą w zasięgu możliwości. Bylibyśmy bardzo zobowiązani, gdyby ewentualna doraźna pomoc mogła być połączona z równoczesną deklaracją dalszego wsparcia na okres kolejnych dwóch lat, gdyż tylko to daje możliwość kontynuowania pracy Biblioteki w dotychczasowym wymiarze.
Z wyrazami szacunku Prof. dr hab. Zbigniew Mirek Prezes Polskiego Towarzystwa Botanicznego
Sprawozdanie z II Międzynarodowej Konferencji Torakochirurgicznej "Wrocław - Lwów"
W dniach 24-25.04.2003 we Wrocławiu odbyła się II Międzynarodowa Konferencja Torakochirurgiczna "Wrocław - Lwów". Organizacji podjął się Wrocławski Ośrodek Torakochirurgii z Katedrą i Kliniką Chirurgii Klatki Piersiowej AM przy współpracy z Oddziałem Dolnośląskim Polskiego Towarzystwa Ftyzjopneumonologicznego. Obrady odbyły się w sali konferencyjnej Dolnośląskiego Centrum Chorób Płuc, a patronat nad imprezą objął JM Rektor AM we Wrocławiu - prof. dr hab. Leszek Paradowski oraz JM Rektor Uniwersytetu Medycznego we Lwowie - prof. dr hab. Borys Zimenkowski. Komitetowi Naukowemu przewodniczył kierownik WOT - prof. dr hab. Jerzy Kołodziej oraz Prezes Stowarzyszenia Torakochirurgów we Lwowie - prof. O. Ladny. W pracach Komitetu Organizacyjnego, kierowanego przez prof. J. Kołodzieja, wzięło udział ponad 10 osób, głównie pracowników Wrocławskiego Ośrodka Torakochirurgii.
W konferencji uczestniczyło około 100 zaproszonych gości, w tym 11 lekarzy z Lwowskiego Uniwersytetu Medycznego.
Uczestnicy - torakochirurdzy, pulmonolodzy oraz anestezjolodzy, z zainteresowaniem wysłuchali powitalnych słów prof. J. Kołodzieja oraz JM Rektora AM prof. L. Paradowskiego, którzy przedstawili rys historyczny współpracy Wrocławia z Lwowem. Po II wojnie światowej, jak wiadomo, liczna grupa pracowników Uniwersytetu im. Jana Kazimierza współtworzyła wrocławską naukę. W 2001 roku Wrocławska Akademia Medyczna podpisała umowę z Uniwersytetem Medycznym we Lwowie. Rok później Wrocław i Lwów stały się miastami partnerskimi. Do tej współpracy dołączył Wrocławski Ośrodek Torakochirurgii - Katedra i Klinika Chirurgii Klatki Piersiowej Akademii Medycznej, podpisując umowę z Regionalnym Ftyzjo-Pneumonologicznym Centrum Lwowskiego Uniwersytetu im. Daniła Golickiego.
I Międzynarodowa Konferencja Torakochirurgiczna "Lwów-Wrocław" odbyła się jesienią 2002 roku we Lwowie, gdzie wygłoszono 12 referatów po 6 z każdego ośrodka. Podczas tegorocznych obrad, które odbyły się 24 kwietnia, przedstawiono 8 referatów w czasie dwóch sesji naukowych. Poruszana tematyka dotyczyła nie tylko aktualnych zagadnień torakochirurgii, ale także problemów związanych np. z sytuacją epidemiologiczną gruźlicy w zachodniej Ukrainie i wschodniej Polsce. W dyskusji, która wywiązała się po obradach, lekarze ukraińscy i polscy mieli możliwość podzielenia się swoim doświadczeniem w chirurgicznym oraz zachowawczym leczeniu chorób płuc. Szczególnie duże zainteresowanie wzbudziły współczesne metody leczenia urazów klatki piersiowej oraz chirurgiczne leczenie olbrzymich torbieli płuc. Drugi dzień konferencji poświęcony został warsztatom roboczym, w czasie których lwowscy lekarze uczestniczyli w zabiegach operacyjnych prowadzonych we Wrocławskim Ośrodku Torakochirurgii. Piątkowe popołudnie goście z Ukrainy spędzili na zorganizowanej wycieczce po Wrocławiu, zwiedzając między innymi uniwersytet, katedrę i rynek.
Uczestnicy konferencji w trakcie wycieczki po Wrocławiu
Na zakończenie warto wspomnieć, że umowa między uczelnią lwowską i wrocławską przewiduje wzajemną wymianę w formie staży naukowo-klinicznych. Do dzisiaj blisko 20 lekarzy ze Lwowa zaliczyło dwutygodniowe pobyty w Dolnośląskim Centrum Chorób Płuc, w którym znajduje się Wrocławski Ośrodek Torakochirurgii.
Konrad Pawełczyk
W S P O M N I E N I A
24 marca br. na budynku Kliniki przy ul. Pasteura 4 została odsłonięta pamiątkowa tablica poświęcona Profesorowi Antoniemu Falkiewiczowi. Poniżej przytaczamy wspomnienie o Profesorze.
Prof. dr hab. Antoni Falkiewicz urodził się 3 września 1901 r. we Lwowie; tam też ukończył Wydział Lekarski Uniwersytetu Jana Kazimierza i w 1925 r. uzyskał tytuł doktora wszechnauk lekarskich. Pracował w II Klinice Chorób Wewnętrznych pod kierunkiem prof. Romana Renckiego.
W latach 1925-26 odbył roczny staż z zakresu kardiologii w Wiedniu u prof. dr K. F. Wenckebacha, zajmując się głównie elektrokardiografią kliniczną, w tym czasie nowatorską dziedziną kardiologii. Po powrocie do Lwowa pracował nadal przez 9 lat w Uniwersyteckiej Klinice Chorób Wewnętrznych, gdzie wyróżniał się szczególnymi uzdolnieniami w diagnostyce i pracy naukowej, wykorzystując zdobyte w Wiedniu doświadczenie i wiedzę. Był doskonałym nauczycielem akademickim, a pracę dydaktyczną prowadził zawsze z wielkim oddaniem.
W 1935 r. w wyniku konkursu zdobył stanowisko prymariusza Oddziału Wewnętrznego Państwowego Szpitala Powszechnego we Lwowie. Na tym stanowisku nadal pracował naukowo; ceniony zwłaszcza jako wspaniały lekarz i diagnosta.
W czasie wojny, po wkroczeniu wojsk radzieckich do Lwowa w 1940 r., pełnił funkcję Ordynatora Oddziału Kardiologiczno-Reumatologicznego, a potem został powołany na stanowisko docenta Katedry Terapii Szpitalnej. W czasie okupacji niemieckiej we Lwowie prowadził praktykę prywatną. W 1944 r. został powołany do służby wojskowej i awansowany do stopnia podpułkownika został naczelnym internistą Dowództwa Okręgu Wojskowego Lublin-Warszawa. Równocześnie prowadził zajęcia dydaktyczne dla studentów IV i V roku Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Tam też habilitował się na podstawie pracy pt. "O możliwości wykorzystania zaburzeń przewodzenia bodźców w obrębie wiązki przedsionkowo-komorowej u człowieka".
W grudniu 1945 r. profesor Falkiewicz objął kierownictwo Kliniki Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu, mieszczącej się w budynku przy ul. Pasteura 4. W 1946 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1961 r. profesorem zwyczajnym. W 1946 r. powstała w budynku przy ul. Pasteura 4 II Klinika Chorób Wewnętrznych, której kierownikiem został prof. dr hab. Antoni Falkiewicz, a nowo powstałą III Kliniką Chorób Wewnętrznych kierował prof. dr hab. Edward Szczeklik przybyły z Krakowa. W latach 1949-50 prof. Falkiewicz był dziekanem Wydziału Lekarskiego, następnie prorektorem do spraw nauki, a w latach 1954-57 objął stanowisko rektora Akademii Medycznej we Wrocławiu, która od 1950 r. stała się samodzielną uczelnią. W 1971 r. przeszedł na emeryturę. W 1972 r. Akademia Medyczna we Wrocławiu nadała prof. Falkiewiczowi godność doktora honoris causa.
Prof. Falkiewicz był założycielem i przewodniczącym Wrocławskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, przewodniczącym Oddziału Wrocławskiego i członkiem Zarządu Głównego Towarzystwa Internistów Polskich. Od 1955 r. został członkiem zwyczajnym Międzynarodowego Towarzystwa Internistów. Pełnił różne funkcje w towarzystwach naukowych, komitetach redakcyjnych czasopism naukowych i komisjach uczelnianych. Otrzymał wiele odznaczeń państwowych z Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski na czele. Szczególnie cenił sobie Naukową Nagrodę miasta Wrocławia.
fot. P. Golusik
Osobno należy wspomnieć o działalności prof. Falkiewicza w uzdrowisku Kudowa-Zdrój. Był tam wieloletnim konsultantem, specjalizował lekarzy dolnośląskich uzdrowisk, leczył nie tylko kuracjuszy, ale i mieszkańców Kudowy. Był bardzo ceniony i lubiany, otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Kudowy.
Prof. Falkiewicz miał bardzo szerokie zainteresowania naukowe; tematyka jego prac naukowych to: kardiologia, endokrynologia (ze szczególnym uwzględnieniem chorób tarczycy) oraz medycyna pracy. W ostatnich latach jego zainteresowania skupiły się na immunologii klinicznej. Dorobek naukowy profesora liczy ok. 600 pozycji drukowanych w Polsce i zagranicą. Był też autorem wielu rozdziałów w podręcznikach interny. Nawiązał współpracę naukową z ośrodkami przemysłowymi, szczególnie z Kombinatem Górniczo-Hutniczym Miedzi w Lubinie. Był opiekunem 13 przewodów habilitacyjnych i promotorem 36 doktoratów. Niestrudzony w pracy, energiczny, szeroko ujmujący zagadnienia naukowe. W stosunkach z ludźmi bezpośredni, nie lubił niejasnych sytuacji. Nie uznawał zmęczenia, ani własnej choroby i nie poddawał się przeciwnościom. Był znakomitym nauczycielem, uczył nieustannej pracy, pełnego oddania sprawom chorego, dając swą postawą znakomity przykład.
Ci, którzy pracowali z wybitnym profesorem w dowód pamięci o nim, aby przetrwała ona długo, postanowili wmurować w budynek Kliniki przy ul. Pasteura 4 tablicę pamiątkową. Ma ona przypominać prof. Falkiewicza i jego zasługi dla medycyny polskiej, a szczególnie dolnośląskiej.
Uroczystość odsłonięcia tablicy odbyła się 24 marca 2003 r. pod patronatem JM Rektora AM prof. dr. hab. Leszka Paradowskiego. Odsłonięcia dokonała córka profesora redaktor Magdalena Bajer i jego ukochany wnuk dr Konrad Bajer. Tablicę poświęcił ks. proboszcz Falkowski. Wspomnienie o profesorze, jego życiu i działalności lekarsko-naukowej wygłosił jego uczeń prof. dr hab. Roman Smolik. Głos zabrali też: rektor prof. dr hab. Leszek Paradowski, prorektor prof. dr hab. Ryszard Andrzejak i dr Adolf Juzwenko. Miłe słowa padły ze strony najbliższej rodziny profesora, a w imieniu nieobecnych lekarzy z Kudowy ich wspomnienie odczytała prof. dr hab. Danuta Kabacińska-Knapik. Zamykając uroczystość prof. Andrzejak podziękował wszystkim sponsorom, którzy finansowo wsparli organizowanie tej uroczystości, szczególnie Hucie Miedzi w Legnicy. Odsłonięciu tablicy towarzyszyła orkiestra policyjna.
* * *
23 kwietnia 2003 r., w rocznicę śmierci prof. dr hab. Janiny Bogusławskiej-Jaworskiej, umieszczono w murach Kliniki Onkologii i Hematologii Dziecięcej tablicę pamiątkową - dzieło wykonane przez profesora Janusza Kucharskiego. W uroczystości wziął udział biskup Janiak, prorektor ds. nauki Akademii Medycznej prof. dr hab. Marian Klinger, wicedyrektor NFZ na Dolnym Śląsku Ryszard Jadach, uczniowie, rodzina i przyjaciele zmarłej.
"Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą".
Profesor Jaworska była znakomitym pediatrą, cenionym w kraju i za granicą, naukowcem, nauczycielem wielu pokoleń lekarzy, wspaniałym człowiekiem.
Prof. dr hab. Janina Bogusławska-Jaworska urodziła się 16 sierpnia 1930 roku w Jarosławiu, w rodzinie inteligenckiej. Świadectwo dojrzałości otrzymała w Liceum Ogólnokształcącym imienia Juliusza Słowackiego w Jarosławiu w 1948 r.
W latach 1948-1953 studiowała medycynę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego i Akademii Medycznej w Krakowie. W 1963 roku Rada Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej we Wrocławiu nadała jej stopień naukowy doktora medycyny.
Habilitowała się na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej we Wrocławiu w maju 1971 r. Stanowisko docenta uzyskała w 1973 r. Tytuł profesora nadzwyczajnego w styczniu 1982 r., a w 1991 r. stanowisko profesora zwyczajnego.
W latach 1953-1955 była stypendystką Ministerstwa Zdrowia. Pracowała kolejno w Klinice Dziecięcej Akademii Medycznej w Krakowie i I Klinice Pediatrii AM we Wrocławiu.
Od 1956 do 1958 pracowała w Akademii Medycznej we Wrocławiu jako asystent Zakładu Chemii Fizjologicznej, potem (1958-1973) jako starszy asystent i adiunkt II Kliniki Pediatrycznej, a następnie Instytutu Pediatrii. Od 1973 roku została kierownikiem Oddziału Hematologii Dziecięcej Instytutu Pediatrii, a od 1981 r. kierownikiem Katedry i Kliniki Hematologii i Chorób Rozrostowych Dzieci.
Prof. Janina Bogusławska-Jaworska - hematolog i onkolog dziecięcy - kształciła się w wiodących ośrodkach europejskich:
1968-1969 Uniwersytecka Klinika Hematologii i Instytut Patologii Molekularnej w Paryżu (stypendystka Rządu Francuskiego - 11miesiecy);
1974 - Paryż, Villejuif (Francja) - Instytut Immunologii Onkologii i Immunogenetyki (1 miesiąc);
1994 - Paryż, Villejuif (Francja) - Oddział Onkologii Dziecięcej (1 miesiąc);
1982 - Londyn, Instytut Zdrowia Dziecka, Oddział Onkologii (3 miesiące);
1988 - Uniwersyteckie Kliniki Onkologii i Hematologii Dziecięcej: Hannover, Hamburg, Munster (3 miesiące);
1992 - Hannover, Medizinische Hochschule, Oddział Przeszczepów Szpiku (1 miesiąc);
1989 - Uniwersyteckie Oddziały Onkologii Dziecięcej w San Francisco, Stanford (USA) jako wizytujący profesor (2 tygodnie).
Działalność naukową prof. Janiny Bogusławskiej-Jaworskiej dokumentuje 360 publikacji, głównie oryginalnych, wydrukowanych w recenzowanych periodykach polskich i renomowanych czasopismach zagranicznych.
Rozpoczyna ją praca wykonana w Klinice Chorób Dzieci AM w Krakowie pt. "Oznaczanie seromukoidu w chorobach reumatycznych u dzieci" i opublikowana w Polskim Tygodniku Lekarskim. Optymalizacja diagnostyki i leczenie chorób dzieci to główna dziedzina wczesnych prac profesor Bogusławskiej-Jaworskiej.
Opracowane przez nią techniki laboratoryjnego oznaczania peroksydazy glutationowej i jej izoenzymów oraz metoda zagęszczania białek w płynie mózgowo-rdzeniowym opublikowano w piśmiennictwie zagranicznym (Nature, Chimica Clinica Acta, Journal of Peptide Research).
Wiele publikacji miało charakter poznawczy i pionierski, między innymi: opis anomalii hemoglobin w białaczkach, opis przejściowego niedoboru erytrocytów i peroksydazy glutationu u noworodków, rozpoznanie form izoenzymatycznych erytrocytarnej peroksydazy glutationu u noworodków, opis zaburzeń beztlenowej glikolizy krwinek czerwonych u dzieci chorych na niedokrwistości aplastyczne i białaczki oraz u dzieci eksponowanych na szkodliwe działanie czynników środowiskowych w Zagłębiu Miedziowym.
W późniejszych badaniach prof. Janina Bogusławska-Jaworska skupiała się na poszukiwaniu biochemicznych i immunologicznych wykładników aktywności procesu nowotworowego oraz na ocenie zaburzeń równowagi immunologicznej u dzieci chorych na nowotwory. Badała także subpopulację limfocytów, proces fagocytozy, interleukiny, molekuły adhezyjne i próbę ich modyfikacji: w eksperymencie laboratoryjnym (za pomocą syntetycznych analogów tufscyny) oraz w studiach klinicznych (lecznicze stosowanie wysokich dawek immunoglobulin, lewamisolu, hematopoetycznych czynników wzrostu: erytropoetyny, granulocytarnego i granulocytarno-makrofagowego czynnika wzrostu, interleukiny 3). Zajmowała się również rekonstytucją immunologiczną po przeszczepieniu szpiku i leczniczym działaniem komórek hematopoetycznych dawcy, podawanych po przeszczepie allogenicznym.
Po uzyskaniu stopnia naukowego profesora nadzwyczajnego znaczną część swoich badań poświęciła doskonaleniu metod leczenia nowotworów układu krwiotwórczego. Z jej udziałem napisano wiele prac, które miały istotny wpływ na rozwój tej dziedziny. Opublikowano je potem w renomowanych zagranicznych periodykach: American Journal of Pediatric Hematology and Oncology, European Journal of Pediatric Haematology and Oncology, European Journal of Paediatrics, Acta Paediatrica Japonica, Annals of Oncology, Acta Haematologica, Hematology and Blood Transfusion. Na liczących się kongresach międzynarodowych przedstawiła 63 komunikaty naukowe.
Za jedno z ważniejszych jej osiągnięć uważa się opracowanie i wdrożenie w Polsce protokołów terapeutycznych dla nieziarniczych chłoniaków złośliwych, których zastosowanie zwiększyło wzrost wyleczeń z 33% do 82%.
Zastosowanie megachemioterapii we wznowach białaczek limfoblastycznych pozwoliło w 1997 r. wykazać wyższość megachemioterapii z następowym przeszczepieniem szpiku nad standardowym leczeniem cytostatykami (80% wyleczeń wobec 39%).
Prof. Janina Bogusławska-Jaworska była autorem 12 ogólnopolskich programów leczenia nowotworów dziecięcych.
Jako wyraz uznania dla jej osiągnięć w dziedzinie badań klinicznych z zakresu onkologii dziecięcej powierzono jej koordynację programów leczenia nowotworów na szczeblu krajowym (ogółem 12) i zaproszono do międzynarodowych Komitetów Naukowych kierujących badaniami nad optymalizacją diagnostyki i leczenia dziecięcych nowotworów. Reprezentowała Polskę w 4 międzynarodowych grupach: Komitecie Nowotworów Tkanek Miękkich u Dzieci (Soft Tissue Sarcoma CWS), nieziarniczych chłoniaków złośliwych (International Society of Pediatric Oncology), przeszczepów szpiku u dzieci (European Bone Marrow Transplantation, Children Cooperative Group), nawrotów ostrych białaczek limfoblastycznych (International BFM Group), leczenia przewlekłej małopłytkowości immunologicznej (International Study on Early Chronic ITP in Children).
Prof. Janina Bogusławska-Jaworska była organizatorem dwóch międzynarodowych sympozjów International Society of Pediatric Oncology (Międzynarodowych Towarzystw Onkologii Dziecięcej) we Wrocławiu, współorganizatorem Europejskiego Kongresu International Society of Hematology (Międzynarodowego Towarzystwa Hematologów) w Warszawie, przewodniczącą i członkiem Komitetów Naukowych wielu zjazdów Towarzystw Naukowych w Polsce, w tym wielokrotnie we Wrocławiu.
Promowała 21 doktorów medycyny i miała pod opieką 3 doktorantów Wydziałowego Studium Doktoranckiego z Onkologii Dziecięcej.
Była twórcą programów studiów doktoranckich z zakresu onkologii i hematologii oraz opiekunem 12 lekarzy uczestników Wydziałowych Studiów Doktoranckich. Pod jej opieką habilitował się 1 doktor.
Recenzowała 34 prace doktorskie, opiniowała prace habilitacyjne i dorobek naukowy 9 habilitantów, oceniła 11 wniosków o nadanie tytułu naukowego profesora.
Była jednym z trzech założycieli powstałej w 1973 r. Polskiej Pediatrycznej Grupy ds. Leczenia Białaczek i Chłoniaków. Przewodniczyła Polskiej Pediatrycznej Grupie Guzów Litych, Sekcji Hematologicznej i Onkologicznej w Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego, Wrocławskiemu Oddziałowi PTHiT.
Była wiceprzewodniczącą zarządu Wrocławskiego Oddziału PTI oraz członkiem polskich towarzystw: Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego (WTN), Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego (PTP), Polskiego Towarzystwa Lekarskiego (PTL), Polskiego Towarzystwa Immunologicznego (PTI), Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów (PTHiT), Polskiego Towarzystwa Biochemicznego (PTB), Komisji Immunologii i Immunoterapii PAN (w przeszłości) Komisji Medycyny Przemysłowej PAN, Komisji Hematologii Klinicznej PAN oraz zagranicznych towarzystw: International Society of Hematology, International Society of Pediatric Oncology, International Society of Histiocytosis, European Bone Marrow Transplantation, American Society of Pediatric Hematology and Oncology, New York Academy of Sciences.
Współredagowała następujące czasopisma naukowe: Acta Haematologica Polonica, Polski Przegląd Pediatryczny, Postępy Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej.
W 1973 roku zorganizowała Oddział Hematologii, który przekształciła w Klinikę Hematologii i Chorób Rozrostowych Dzieci AM we Wrocławiu i kierowała nią w latach 1981-2000. Początkowo działalność swą prowadziła w bardzo trudnych warunkach lokalowych.
Była inicjatorem budowy nowej siedziby Kliniki i twórcą Społecznego Komitetu Budowy i jego aktywnym członkiem.
W efekcie jej działalności powstały:
- w 1989 r. - nowoczesna, największa w Polsce Klinika Hematologii i Onkologii Dziecięcej wyposażona w 90% ze środków pozabudżetowych,
- w 1973 r. - pierwszy w Polsce Oddział Dziennego Pobytu,
- w 1994r. - największy w Polsce dziecięcy Oddział Przeszczepiania Szpiku i Terapii Genowej zbudowany i wyposażony całkowicie ze środków pozabudżetowych,
- Regionalne Centrum Hemofilii u Dzieci we Wrocławiu (jedno z dwóch w Polsce),
- jedyny w Kraju Oddział Intensywnej Opieki Medycznej dla dzieci chorych na nowotwory,
- Konsultacyjna Przychodnia Onkologiczna dla Dzieci w Jeleniej Górze,
- Dolnośląska Fundacja "Na Ratunek Dzieciom z Chorobą Nowotworową", która ma istotny wpływ na zbieranie środków finansowych na wyposażenie Kliniki w aparaturę diagnostyczną i leczniczą,
- Hotel dla Matek w Klinice i Hotel dla Matek z Dziećmi w zakupionych przez Fundację mieszkaniach,
- Koło Przyjaciół Dzieci przy Klinice, które aktywnie pracuje na rzecz chorych dzieci.
Prof. dr hab. Janina Bogusławska-Jaworska zdobyła środki na stypendia, które pozwoliły na wykształcenie za granicą 20 pracowników Kliniki (lekarzy, pielęgniarek, pracowników laboratorium) w onkologicznych ośrodkach Niemiec, Austrii, Francji, Anglii, Holandii i Szwecji.
Była inicjatorem organizacji i budowy Szpitala Rehabilitacyjnego dla Dzieci z Chorobami Krwi w Kudowie Zdroju, w którym pełniła społeczną funkcję Przewodniczącej Zespołu Konsultantów, współtwórcą Polskiego Towarzystwa Onkologii i Hematologii Dziecięcej, członkiem uczelnianej Komisji Wydawniczej, wojewódzkim specjalistą krajowym ds. pediatrii dla miasta wydzielonego Wrocławia i woj. wrocławskiego, specjalistą wojewódzkim ds. hematologii dziecięcej we Wrocławiu, regionalnym specjalistą w dziedzinie onkologii dziecięcej dla Dolnego Śląska oraz członkiem uczelnianego programu Erasmus, przygotowującego Uczelnię do wprowadzenia standardów nauczania obowiązujących w Unii Europejskiej.
Prof. dr hab. Janina Bogusławska-Jaworska jest autorką ponad 360 publikacji z zakresu pediatrii, hematologii i onkologii dziecięcej, współautorką podręczników: "Onkologia dziecięca", "Hematologia Kliniczna", "Pediatria", "Białaczki u dzieci". W 1994 r. został wydany pod redakcją Pani Profesor skrypt pt. "Onkologia dziecięca" dla studentów i lekarzy. Profesor Janina Bogusławska-Jaworska przewodniczyła sesjom naukowym na wielu międzynarodowych zjazdach. Wygłaszała wykłady na uniwersytetach europejskich i w USA. Została odznaczona: Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej MEN, Medalem 40-lecia, Medalem Służby Zdrowia, Medalem Uczelni. Została laureatką Nagrody Rady Miasta Wrocławia (1999) oraz Kawalerem Orderu Uśmiechu. W 2000 r. otrzymała Krzyż Komandorski Odrodzenia Polski.
Dzięki jej działalności we Wrocławiu powstał silny, największy w Polsce, ośrodek hematologii i onkologii dziecięcej, spełniający międzynarodowe standardy, znany i ceniony w Europie, współpracujący z międzynarodowymi organizacjami naukowymi, stanowiący aktywne centrum szkoleniowe i naukowe przyciągające do Wrocławia wybitnych naukowców, specjalistów i studentów z kraju i zagranicy.
Prof. dr hab. Janina Bogusławska-Jaworska bardzo kochała dzieci. Całe swoje życie zawodowe poświęciła leczeniu tych najciężej chorych - z nowotworami. Doprowadziła do tego, że dzieciom nie grozi już "wyrok śmierci", jakim było rozpoznanie nowotworu w latach 70., gdyż to właśnie do jej osiągnięć należy poprawa diagnostyki i wyników leczenia nowotworów u dzieci.
Zdaniem Zespołu Lekarzy Kliniki była wspaniałym i jednocześnie wymagającym "szefem". Profesjonalizm w działaniu lekarskim uważała za rzecz bezdyskusyjną. Wprowadziła zasadę błyskawicznego rozpoznania i szybkiego leczenia nowotworów u dzieci. Każda sprawa dotycząca chorych dzieci musiała być załatwiona "na wczoraj".
Pani Profesor była nieprawdopodobnie dzielną, mocną psychicznie i bardzo zrównoważoną osobą. Walczyła o powstanie Kliniki. Nadzorowała jej budowę przez 5 lat, rezygnując z jakiegokolwiek wypoczynku i urlopu.
Jako wrażliwy lekarz nigdy nie przyzwyczaiła się do tego, że dziecko musi odejść. Walczyła o każde z nich do końca. Miała podstawową zasadę - jedyną rzeczą nieodwracalną jest śmierć.
Była dla nas wszystkich niedoścignionym wzorem lekarza i naukowca, który całe swoje życie poświęcił leczeniu najcięższych chorób u dzieci. Dzięki uporowi, cierpliwości, ambicji i dużej wyobraźni pokonała wszelkie przeszkody i zjednywała sobie pomoc różnych autorytetów i władz. Byliśmy pełni podziwu dla jej aktywności i siły, które nie ustały nawet w ostatnich latach, gdy sama walczyła z ciężką chorobą.
Dla zespołu z Kliniki Onkologii i Hematologii Dziecięcej Akademii Medycznej we Wrocławiu prof. dr hab. Janina Bogusławska-Jaworska pozostanie niedoścignionym wzorem. Na zawsze pozostanie wśród nas.
Jej wychowanka i uczennica prof. dr hab. Alicja Chybicka
K O N K U R S
Jego Magnificencja Rektor Akademii Medycznej
Mam przyjemność poinformować Pana o rozpoczęciu trzeciego wydania konkursu na stypendia naukowe dla młodych Polek, pracujących w dziedzinach biologiczno-medycznych, pod nazwą L'Oreal Polska dla Kobiet i Nauki przy wsparciu Polskiego Komitetu ds. UNESCO. Jednocześnie zwracam się z prośbą do Pana o umieszczenie w miejscu publicznym, np. na tablicy ogłoszeń, załączonego plakatu tak, aby osoby zainteresowane mogły zapoznać się z jego treścią.
Od 1 maja do 31 lipca br. doktorantki i habilitantki będą mogły zgłaszać swoje kandydatury, poparte poważną dokumentacją naukową, na adres przewodniczącej jury prof. Anny J. Podhajskiej. Szczegóły dotyczące konkursu znajdują się na stronie internetowej www.lorealdlakobietinauki.pl.
Już trzeci raz L'Oreal Polska ogłasza konkurs na stypendia dla młodych kobiet naukowców. W sumie, w dwóch poprzednich edycjach nagrodziliśmy stypendiami sześć doktorantek i cztery habilitantki z różnych miast Polski. Każdego roku podwaja się liczba zgłaszanych kandydatur .
Licząc na Pana pomoc w umieszczeniu naszego plakatu z terminami konkursu w miejscu publicznym mam nadzieję, że edycja 2003 przyniesie rekordową liczbę zgłoszeń.
Pozostaję do dyspozycji.
Maria Majdrowicz Dyrektor ds. Komunikacji L'Oreal Polska Tel. 48 22 676 02 80 Fax. 48 226760107 E-maiI: mmajdrowicz@pl.loreal.com
TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ DZIECI
ZARZĄD ODDZIAŁU OKRĘGOWEGO WE WROCŁAWIU
Sz. P. Rektor AKADEMIA MEDYCZNA Wrocław
TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ DZIECI we Wrocławiu zwraca się z uprzejmą prośbą o włączenie się do organizowanej akcji "Pomóż dziecku", której głównym celem jest zgromadzenie funduszy na organizowane kolonie letnie. Towarzystwo Przyjaciół Dzieci zapewnia pomoc dzieciom chorym, niepełnosprawnym, osieroconym i zaniedbanym, a także z rodzin najuboższych - organizując łańcuch osób dobrej woli, nieobojętnych na los dziecka.
Poszukujemy różnych możliwości pozyskiwania środków finansowych na pomoc dziecku.
Dnia 3 czerwca 2003 r. w Hali Ludowej organizujemy "Wielki Koncert Charytatywny", Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, który jest finałem akcji prowadzonej na terenie Wrocławia i okolic.
W związku z tym zwracamy się z serdeczną prośbą o udział w podjętych przez nas działaniach poprzez przekazanie kwoty .................... zł. Uczestnictwo w akcji i koncercie jest możliwe z wykorzystaniem jednego z trzech funduszy:
1) darowizna,
2) reklama,
3) fundusz socjalny.
W zamian proponujemy:
- karty wstępu,
- możliwość zareklamowania się na koncercie.
Informujemy, że kwotę przeznaczoną na darowiznę można odjąć od rocznego dochodu przed opodatkowaniem - podstawa prawna: Ustawa z dnia 2 grudnia 1994 r. (Dz. U. Nr. 5 z 1995 r. poz. 25).
DZIĘKUJEMY
PREZES Zarządu Oddziału Okręgowego TPD we Wrocławiu: Aurelia Liżewska
K A L E N D A R I U M
12 kwietnia Polskie Towarzystwo Stomatologiczne zorganizowało sesję specjalną z okazji 80. rocznicy urodzin prof. dr. hab. Stanisława Potoczka, byłego kierownika Katedry i Zakładu Stomatologii Zachowawczej, nestora stomatologii polskiej. Życiorys i osiągnięcia naukowe oraz organizacyjne Jubilata przypomniała Pani prof. dr hab. Urszula Kaczmarek. W imieniu uczelni życzenia Jubilatowi złożył rektor.
14 kwietnia na posiedzeniu kolegium rektorskiego omówiono wyniki kontroli wewnętrznej na Wydziale Zdrowia Publicznego oraz dyskutowano nad sytuacją Katedry i Kliniki Kardiochirurgii w sytuacji sparaliżowanego kryzysem finansowym SPSK nr 1.
14 kwietnia rektor spotkał się z przewodniczącymi organizacji związkowych ASK i SPSK nr 1. Tematem spotkania była bardzo trudna sytuacja finansowa oraz restrukturyzacja obu szpitali. W naradzie udział wzięli dr hab. Dariusz Wołowiec i mgr Krzysztof Stańkowski - dyrektorzy szpitali.
15 kwietnia w Warszawie Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia Aleksander Nauman oraz jego zastępcy spotkali się z rektorami uczelni medycznych. Tematem spotkania była rola medycyny klinicznej w nowej sytuacji prawnej.
17 kwietnia inspektorzy Delegatury Dolnośląskiej Najwyższej Izby Kontroli przedstawili władzom uczelni oraz kierownictwu budowy NAM wyniki z przeprowadzonej kontroli.
17 kwietnia rektor spotkał się z kierownikami klinik, które są przewidziane do przeniesienia do NAM w pierwszej kolejności.
23 kwietnia w Państwowym Zakładzie Higieny rozpoczęły się obrady "okrągłego stołu" służby zdrowia. Wśród uczestników obrad znaczącą grupę stanowią związkowcy oraz przedstawiciele organizacji pozarządowych. Uczestników podzielono na 5 grup roboczych, które do następnego posiedzenia plenarnego zaplanowanego na 25 czerwca mają opracować propozycje wyjścia z kryzysu polskiej służby zdrowia.
23 kwietnia w Klinice Onkologii i Hematologii Dziecięcej odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą prof. dr hab. Janinie Bogusławskiej-Jaworskiej, założycielce i pierwszemu kierownikowi kliniki.
24 kwietnia odbyła się II Konferencja Torakochirurgiczna, w której wzięli udział torakochirurdzy wrocławscy oraz lwowscy.
Z przyczyn ekonomicznych ograniczeniu uległa praca Kliniki Kardiochirurgii oraz dalszemu ograniczeniu praca Kliniki Anestezjologii i Intensywnej Terapii.
28 kwietnia obradował senat AM. Akt powołania na stanowisko profesora zwyczajnego odebrała Pani prof. dr hab. Maria Podolak-Dawidziak, a na stanowisko profesora nadzwyczajnego - prof. dr hab. Juliusz Jakubaszko, prof. dr hab. Zygmunt Zdrojewicz i dr hab. Tomasz Kręcicki. Rektor ponadto powołał dr. hab. Kazimierza Gąsiorowskiego do pełnienia funkcji kierownika Katedry i Zakładu Podstaw Nauk Medycznych i dr. hab. Mariusza Zimmera do pełnienia funkcji kierownika Kliniki Rozrodczości i Położnictwa.
Program senatu liczył ponad 30 punktów. Senat m.in.: na wniosek Rady Wydziału Farmaceutycznego nadał godność doctora honoris causa prof. dr hab. Tadeuszowi Wilczokowi, JM Rektorowi Śląskiej Akademii Medycznej, przyjął uchwałę dotyczącą zatrudnienia pracowników uczelni i szpitali klinicznych w zakładach opieki zdrowotnej prowadzących działalność konkurencyjną z uczelnią w zakresie dydaktyki, działalności naukowej oraz leczniczej. Tekst uchwały zostanie opublikowany w następnym numerze "Gazety Uczelnianej". Na wniosek Rady Wydziału Lekarskiego senat powołał Katedrę Pedagogiki, a na wniosek Wydziału Zdrowia Publicznego Zakład Ratownictwa Medycznego, dokonał zmian w statucie SPSK nr 1 i przyjął ankietę oceny działalności dydaktyczno-organizacyjnej nauczycieli akademickich.
Rozmowy prowadzone przez zespół powołany przez rektora z Zakonem Bonifratrów nie doprowadziły do zbliżenia stanowisk. Wszystkie spotkania odbyły się z inicjatywy strony akademickiej. 30 kwietnia minął wyznaczony przez Komisję Majątkową termin usunięcia przez strony wszystkich spornych spraw.
29 kwietnia pod przewodnictwem Pana prof. dr. hab. Jerzego Szczerbania obradowało Prezydium Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia.
30 kwietnia polonia kanadyjska przekazała hospicjum działającemu przy Klinice Onkologii i Hematologii Dziecięcej samochód osobowy.
5 maja kolegium rektorsko-dziekańskie zapoznało się z programem restrukturyzacji SPSK nr 1. Jak poinformował dyrektor szpitala projekt został skierowany do konsultacji do kierowników klinik wchodzącym w skład SPSK nr 1. Rektor zwrócił się do związków zawodowych działających w szpitalu o wydanie opinii w sprawie projektu przed posiedzeniem senatu.
8 maja rozpoczęły się mistrzostwa Polski uczelni medycznych w piłce nożnej.
8 maja zainaugurowano "Medicalia".
Wojewoda Wrocławski Pan Stanisław Łopatowski przewodniczył spotkaniu władz Alzacji, Dolnej Saksonii i Województwa Wrocławskiego ze środowiskiem akademickim.
19 studentów naszej uczelni wzięło udział w spotkaniu z Prezydentami Polski i Francji oraz Kanclerzem Niemiec. Tematem spotkania przywódców trzech państw z młodzieżą akademicką Wrocławia były problemy unijne.
10 maja w Auli Leopodyńskiej uroczystą sesją naukową uczczono 45-lecie działalności naukowej prof. dr. hab. Józefa Małolepszego.
12 maja zmarł prof. dr hab. inż. Adam Nawojski, były Dziekan Wydziału Farmaceutycznego.
12 maja w auli Politechniki Wrocławskiej odbyło się seminarium na temat "Problemy uczelni a Unia Europejska". Rektor naszej uczelni mówił o problemach uczelni medycznych w okresie przedakcesyjnym.
13 maja biofizyk - prof. dr hab. Jerzy Mozrzymas został powołany do składu Komitetu Neurobiologii PAN.
16 maja pod przewodnictwem Wiceprzewodniczącego Komisji Finansów Publicznych Sejmu RP obradował we Wrocławiu zespół dokonujący oceny inwestycji wieloletnich. W posiedzeniu, które odbyło się na terenie NAM udział wzięli PT Posłowie na Sejm, Wiceminister Zdrowia dr Wacława Wojtala, przedstawiciele Ministerstwa Gospodarki, Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu oraz Najwyższej Izby Kontroli. Posiedzenie należy do rutynowych działań Sejmu przed przyjęciem budżetu państwa na następny rok budżetowy. Rektor witając członków Komisji prosił o dwie rzeczy: uwagi dotyczące realizacji inwestycji oraz zwiększenie nakładów na budowę, zapewniając, że obie uczelnia wykorzysta.
fot. E. Szota
Obradom Komisji przewodniczył Pan Poseł Mieczysław Jedoń
fot. E. Szota
Komisja oglądała panoramę budowy z dachów NAM
Między 12 a 20 maja trwała w Warszawie druga seria obrad w "podstolikach" "okrągłego stołu służby zdrowia". Naszą uczelnię reprezentowali rektor, prorektorzy oraz Dyrektor SPSK nr 1.
19 maja rektor spotkał się ze związkowcami SPSK nr 1. Tematem spotkania był program restrukturyzacji szpitala.
20 maja w Krakowie odbyło się kolejne posiedzenie Konferencji Rektorów Uczelni Medycznych.
Tematykę posiedzenia zdominowały postulaty uczelni medycznych pod adresem konferencji "okrągłego stołu w służbie zdrowia".