Z okazji Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku 2003 pragnę złożyć pracownikom, studentom Akademii Medycznej we Wrocławiu i pracownikom szpitali klinicznych, ich rodzinom i bliskim najserdeczniejsze życzenia dobrego zdrowia i wszelkiej pomyślności. Przed nami jedno z najradośniejszych świąt mocno osadzone w polskiej tradycji - Święta Bożego Narodzenia, a także Nowy Rok, który zawsze niesie nadzieję na lepszą przyszłość, na poprawę bytu. Życzę, aby szczególny klimat tych dni stał się Państwa udziałem, abyśmy byli dla siebie bardziej serdeczni, przyjaźni i tolerancyjni. Życzę wypoczynku w miłym, rodzinnym gronie, w atmosferze radości i spokoju, spełnienia w Nowym Roku wszystkich najskrytszych marzeń i pragnień, planów związanych zarówno z wykonywaną pracą zawodową, jak i z życiem osobistym. Rektor

Sytuacja finansowa szpitali klinicznych
Punktacja działalności naukowej jednostek za 2001 rok
Zarządzenie w sprawie powołania stałych komisji senackich
Stanowisko Senatu w sprawie przestrzegania zasad rzetelności naukowej w publikacjach
Uchwały Konferencji Rektorów z dn. 7 listopada
Akademicki Szpital Kliniczny miarą oceny władz uczelni
Fundacja Akademii Medycznej
Kopia zapasowa
VIII Ogólnopolski Zjazd Towarzystwa Terapii Monitorowanej
Międzyuczelniane Studia Podyplomowe
Aparatura, Pomiary, Informacja Medyczna
Literatura jako sojusznik medycyny i antidotum na jej dehumanizację
Sukcesy Sportowe Wrocławskiej Akademii Medycznej
Studium Medycyny Molekularnej
Statuetka okolicznościowa ISO 9001 Kalendarium
Życzenia od Redakcji

POWRÓT

Punktacja działalności naukowej jednostek za 2001 rok

Szanowni Państwo,
Jestem pewien, że publikację kolejnego rankingu osiągnięć naukowych jednostek naszej Uczelni przeczytacie Państwo z dużym zainteresowaniem. Każdy z nas jest przecież ciekaw, jak osiągnięcia jego zespołu mają się w stosunku do dokonań innych Katedr i Zakładów.
Cieszy, że hierarchia w rankingu nie jest całkowicie zastygła. W 2001 roku nastąpiły dość liczne awanse z dalszych pozycji do czołówki, no i oczywiście przesunięcia w dół. Jako pozytywne zjawisko należy odnotować rosnącą liczbę punktów uzyskanych przez trzy czołowe pod względem naukowym Wydziały Uczelni: Lekarski, Lekarski Kształcenia Podyplomowego i Farmacji. Postęp zaznaczył się również na Wydziałach: Lekarsko-Stomatologicznym i Zdrowia Publicznego.
Przypomnę, że ranking uczelniany prowadzony jest według kryteriów przyjętych przez Komitet Badań Naukowych.
Gratuluję czołowych pozycji i awansów, a tym którzy obniżyli loty życzę powrotu na wyższe miejsca.
Z wyrazami szacunku
Prorektor ds. Nauki
Prof. dr hab. Marian Klinger

POWRÓT

Na podstawie art. 49 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. nr 65, poz. 385 z późniejszymi zmianami) oraz § 21 i 22 statutu Akademii Medycznej zarządzam co następuje:
§ 1
Senat Akademii Medycznej w dniu 28 października 2002 r. powołał następujące stałe komisje senackie:
1. Senacka Komisja Badań Naukowych
2. Senacka Komisja Rozwoju Naukowo-Dydaktycznej
3. Senacka Komisja Dydaktyki i Wychowania
4. Senacka Komisja Finansowo-Budżetowa
5. Senacka Komisja Wydawnicza
6. Senacka Komisja Odznaczeń
7. Senacka Komisja Remontów Kapitalnych i Inwestycji
8. Senacka Komisja Arbitrażowa
9. Senacka Komisja Statutowa

1. Senacka Komisja Badań Naukowych
Przewodniczący
prof. dr hab. Marian Klinger
Członkowie:
dr Michał Bartoszkiewicz
dr Marek Bolanowski
dr hab. Wiesław Gaweł, prof. nadzw.
dr Kazimierz Gąsiorowski
prof. dr hab. Antonina Harłozińska-Szmyrka
prof. dr hab. Franciszek Iwańczak
dr hab. Marek Jutel
prof. dr hab. Jerzy Kołodziej
mgr Elżbieta Kwaśnik
prof. dr hab. Kazimierz Kuliczkowski
prof. dr hab. Andrzej Kübler
prof. dr hab. Wanda Lubczyńska-Kowalska
dr Oktawia Mazanowska
dr hab. Jerzy Mozrzymas
prof. dr hab. Janusz Pluta
prof. dr hab. Ryszard Podemski
dr Marzenna Podhorska-Okołów
dr Beata Pregiel
dr hab. Anna Skoczyńska
dr Grzegorz Terlecki
dr Jacek Toporski
dr Halina Wojnowska-Dawiskiba
prof. dr hab. Mieczysław Woźniak
prof. dr hab. Marek Ziętek
dr hab. Piotr Ziółkowski
stud. Artur Owczarek
prof. dr hab. Stanisław Jankowski - NSZZ "Solidarność"
dr Jerzy Karwacki - NSZZ "Solidarność 80"
prof. dr hab. Krystyna Sawicz-Birkowska - ZNP
2. Senacka Komisja Rozwoju Naukowo-Dydaktycznej
Przewodniczący
prof. dr hab. Marian Klinger
Członkowie:
prof. dr hab. Rajmund Adamiec
dr hab. Jolanta Antonowicz-Juchniewicz
dr Krystian Blok
prof. dr hab. Ludmiła Borodulin-Nadzieja
dr Barbara Bruziewicz-Mikłaszewska
dr Jan Cader
dr Jacek Daroszewski
prof. dr hab. Renata Jankowska
prof. dr hab. Urszula Kaczmarek
dr Krzysztof Kałwak
dr hab. Jakub Kuźniar, prof. nadzw.
prof. dr hab. Andrzej Kübler
dr Alicja Noculak-Palczewska
prof. dr hab. Krystyna Orzechowska-Juzwenko
dr hab. Bernard Panaszek, prof. nadzw.
dr Bogusław Paradowski
prof. dr hab. Janusz Pluta
prof. dr hab. Wiesław Prusek
prof. dr hab. Helena Śladowska
dr Grażyna Szybejko-Machaj
prof. dr hab. Piotr Szyber
dr hab. Jan Wnukiewicz
dr hab. Dariusz Wołowiec
mgr Maria Zagrodnik
Grażyna Zaremba
prof. dr hab. Marek Ziętek
prof. dr hab. Danuta Zwolińska
stud. Agnieszka Gut
stud. Ewa Lizurek
prof. dr hab. Stanisław Jankowski - NSZZ "Solidarność"
dr Krystyna Ciesielska - NSZZ "Solidarność 80"
dr Stanisław Pawłowski - ZNP
3. Senacka Komisja Dydaktyki i Wychowania
Przewodniczący
prof. dr hab. Zygmunt Grzebieniak
Członkowie:
dr hab. Jerzy Błaszczuk
dr hab. Krzysztof Grabowski, prof. nadzw.
dr hab. Michał Jeleń, prof. nadzw.
dr hab. Tomasz Konopka
prof. dr hab. Aleksander Alfons Kubis
dr Alicja Noculak-Palczewska
dr hab. Bernard Panaszek, prof. nadzw.
prof. dr hab. Janusz Patkowski
prof. dr hab. Andrzej Steciwko
dr Eleonora Urban
prof. dr hab. Ludmiła Waszkiewicz
dr hab. Jan Wnukiewicz
dr Marek Woytoń
mgr Maria Zagrodnik
stud. Agnieszka Gut
stud. Wojciech Homola
stud. Ewa Lizurek
stud. Artur Owczarek
mgr inż. Krystyna Laszki-Szcząchor - NSZZ "Solidarność"
dr Jerzy Karwacki - NSZZ "Solidarność 80"
dr hab. Marian Gryboś - ZNP
4. Senacka Komisja Finansowo-Budżetowa
Przewodniczący
dr hab. Dariusz Wołowiec
Członkowie:
prof. dr hab. Eugeniusz Baran
dr Bogusław Beck
mgr Krystyna Dziedziul
prof. dr hab. Urszula Kaczmarek
dr hab. Bernard Panaszek, prof. nadzw.
mgr Renata Sławińska
dr Grażyna Szybejko-Machaj
prof. dr hab. Piotr Szyber
dr hab. Jolanta Świątek-Kozłowska, prof. nadzw.
mgr Elżbieta Urban
dr hab. Jan Wnukiewicz
stud. Artur Owczarek
Małgorzata Okończyk - NSZZ "Solidarność"
dr Jerzy Karwacki - NSZZ "Solidarność 80"
dr Lesław Sozański - ZNP
5. Senacka Komisja Wydawnicza
Przewodniczący
dr hab. Leszek Paradowski prof. nadzw.
Członkowie:
dr Anna Brzecka
dr hab. Janusz Dawiskiba, prof. nadzw.
dr hab. Kazimierz Gąsiorowski
prof. dr hab. Antonina Harłozińska-Szmyrka
prof. dr hab. Andrzej Kiejna
dr Maria Knapik-Kordecka
dr hab. Tomasz Konopka
lek. Dorota Ksiądzyna
prof. dr hab. Kazimierz Kuliczkowski
mgr Urszula Mądrzak
dr Eleonora Mess
dr hab. Krystyna Michalak, prof. nadzw.
dr Danuta Nowakowska
prof. dr hab. Ryszard Podemski
dr Maciej Przestalski
dr Maria Rybak
prof. dr hab. Krzysztof Simon
prof. dr hab. Andrzej Steciwko
prof. dr hab. Maria Warwas
dr hab. Wanda Wojtkiewicz-Rok, prof. nadzw.
stud. Bogusław Koteluk
mgr inż. Paweł Golusik - NSZZ "Solidarność"
dr Andrzej Wilczyński - NSZZ "Solidarność 80"
dr hab. Marta Strutyńska-Karpińska - ZNP
6. Senacka Komisja Odznaczeń
Przewodniczący
prof. dr hab. Franciszek Iwańczak
Członkowie:
dr Jan Cader
prof. dr hab. Urszula Kaczmarek
prof. dr hab. Jan Pellar
dr hab. Zbigniew Rykowski, doc.
Krystyna Wota
mgr Maria Zagrodnik
stud. Małgorzata Haręża
dr Stanisława Plińska - NSZZ "Solidarność"
dr Roman Wojakiewicz - NSZZ "Solidarność 80"
dr Janusz Fastyn - ZNP
7. Senacka Komisja Remontów Kapitalnych i Inwestycji
Przewodniczący
prof. dr hab. Rajmund Adamiec
Członkowie:
mgr Jacek Czajka
dr Olaf Gubrynowicz
dr hab. Michał Jeleń, prof. nadzw.
mgr Ewa Kuriata
dr hab. Wiesław Kurlej
dr hab. Dariusz Patrzałek, prof. nadzw.
dr hab. Stanisław Pielka, prof. nadzw.
prof. dr hab. Emil Ratajczak
dr inż. Lesław Rusiecki
dr Lesław Sozański
dr hab. Jacek Szepietowski
prof. dr hab. Marek Ziętek
stud. Krystyna Wynnyczak
Zbigniew Żółkiewicz - NSZZ "Solidarność"
Ewa Płóciennik - NSZZ "Solidarność 80"
Ryszard Szponer - ZNP
8. Senacka Komisja Arbitrażowa
Przewodniczący
prof. dr hab. Mieczysław Woźniak
Członkowie
mgr Beata Bejda
dr hab. Kazimierz Gąsiorowski
dr Olaf Gubrynowicz
dr Henryk Kaczkowski
dr hab. Danuta Kwiatkowska, prof. nadzw.
prof. dr hab. Maria Podolak-Dawidziak
prof. dr hab. Zygmunt Zdrojewicz
stud. Wojciech Homola
dr inż. Bogusław Fuglewicz - NSZZ "Solidar-ność"
dr Bogusław Jankowski - NSZZ "Solidarność 80"
dr hab. Jerzy Błaszczuk, prof. nadzw. - ZNP
9. Senacka Komisja Statutowa
Przewodniczący
prof. dr hab. Ryszard Andrzejak
Członkowie:
dr Bogusław Beck
dr Krystian Blok
dr hab. Tomasz Konopka
prof. dr hab. Kazimierz Kuliczkowski
dr Henryk Owczarek
mgr Artur Parafiński
dr hab. Krystyna Pawlas, prof. nadzw.
dr inż. Lesław Rusiecki
mgr inż. Teresa Sobierajska
dr hab. Jacek Szepietowski
prof. dr hab. Piotr Szyber
stud. Jakub Janik
dr Ewa Mróz - NSZZ "Solidarność"
dr Andrzej Wilczyński - NSZZ "Solidarność 80"
dr Tatiana Szymczak - ZNP

§ 2
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania

Rektor AM
dr hab. Leszek Paradowski prof. nadzw.

POWRÓT

Senat Akademii Medycznej we Wrocławiu zobowiązuje do ścisłego przestrzegania zasad rzetelnego publikowania wyników rozpraw doktorskich, zgodnie z wcześniejszym stanowiskiem z dnia 25 marca 2002 r.
Przypomina się, że rozprawa doktorska powinna w rozumieniu ustawy o tytule i stopniach naukowych stanowić oryginalne rozwiązanie przez autora zagadnienia naukowego oraz wykazywać jego umiejętność samodzielnego prowadzenia pracy naukowej.
Jako zasadę należy przyjąć, że doktorantowi przypada pozycja pierwszego autora w publikacjach zawierających wyniki, które uzyskano w toku wykonywania pracy. Zespół autorski może być uzupełniony o promotora ze względu na jego znaczący udział w stworzeniu koncepcji badań, interpretacji i przygotowaniu publikacji oraz ewentualnie o inne osoby, które wniosły istotny wkład do prowadzenia badań.
Rozprawę doktorską według zapisu ustawowego może także stanowić samodzielna i wyodrębniona część pracy zbiorowej, jeżeli wykazuje ona indywidualny wkład kandydata, spełniający podane wcześniej warunki. Pozycja doktoranta w zespole autorskim publikacji powinna wówczas odzwierciedlać znaczenie badań wykonanych przez niego w toku pracy, dla zrealizowania całego projektu.
Dla stworzenia warunków ułatwiających rzetelne prowadzenie badań naukowych służących przygotowaniu rozpraw doktorskich postuluje się stworzenie w konkursie projektów w ramach prac własnych Uczelni specjalnej kategorii projektów promotorskich. Zespół autorski takiego projektu powinni w zasadzie tworzyć wyłącznie promotor i doktorant, a ewentualny udział innych osób powinien wynikać z rzeczywistego uczestnictwa w prowadzeniu badań i mieć charakter pomocniczy.
W celu podniesienia jakości rozpraw doktorskich zaleca się jak najczęstsze poddawanie uzyskanych wyników kryteriom wymagających, niezależnych ocen poprzez publikowanie w recenzowanych czasopismach krajowych i zagranicznych jeszcze przed ostateczną redakcją rozprawy .
"Obowiązek przestrzegania rzetelności naukowej dotyczy wszystkich prac kierowanych do druku. Należy dochowywać zasady, że minimalnym kryterium współautorstwa stanowi udział w stworzeniu koncepcji badań, ich przeprowadzeniu, interpretacji lub przygotowaniu publikacji w obszarze specjalności współautora co najmniej w takiej części, która wystarcza do tego aby podjął on za nią publiczną odpowiedzialność". Gdy występuje kilku autorów publikacji, jeden z nich (za zgoda pozostałych) formalnie akceptuje odpowiedzialność za całość publikacji. Niedopuszczalne są tzw. współautorstwa honorowe z tytułu kierowania instytucją, zasług w wykształceniu wykonawców badań i starań o pozyskanie funduszy na ich przeprowadzenie.
Szczególnym przejawem nierzetelności naukowej, wymagającym zdecydowanego napiętnowania jest plagtorstwo, (?) polegający na przywłaszczaniu idei, metod i wyników, będących dokonaniem innej osoby oraz na przepisywaniu fragmentów wcześniejszych prac i wykorzystywaniu tych samych wyników w różnych publikacjach.

Źródła:
1. Polska Akademia Nauk, Komitet Etyki w Nauce: "Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych", wyd. 3 Warszawa 2001.
2. Komitet Badań Naukowych, Zespół ds. Etyki w Nauce, stanowisko z 16 listopada 2000.

POWRÓT

POWRÓT

Rok akademicki 2002/2003 zaczął się niezwykle pomyślnie dla uczelni medycznych. Powstanie Akademickiego Szpitala Klinicznego stało się faktem. W swojej wypowiedzi nie będę poruszał spraw techniczno-organizacyjnych, związanych z tworzeniem szpitala. Tym razem przepisy prawne są w miarę klarowne. Ze sławetnej ustawy o zakładach opieki zdrowotnej został wyłączony rozdział 2a "Szpitale Kliniczne". Powstała zupełnie nowa jednostka tworzona przez senat uczelni medycznej (uniwersytet) - akademicki szpital kliniczny.
Nowość prawną stanowi sposób powołania szpitala - jako zakładu opieki zdrowotnej - przez uczelnie medyczne. Przywilej ten dotychczas przysługiwał organom władzy - ministrowi zdrowia oraz samorządom. Uregulowanie powyższe będzie przyczynkiem do dyskusji teoretyków prawa na temat zupełnie nowego usytuowania uczelni medycznej w systemie uczelni wyższych. Na marginesie, dzięki takiej regulacji, staje się wreszcie klarowny trzeci człon statutowych zadań nauczyciela medycznego - lecznictwo. Nowo powstała jednostka musi mieć w swej nazwie przymiotnik "kliniczny" lub "uniwersytecki". Unormowanie to nie budzi żadnych wątpliwości w zakresie odrębności stosunku pracy nauczyciela medycznego wobec innych nauczycieli wyższych uczelni.
Najwyższy czas, aby wprowadzić lecznictwo do przepisów ustawy o szkolnictwie wyższym (lub opracować ustawę wyłącznie dla wyższego szkolnictwa medycznego). Realizacji tego postulatu sprzyja okoliczność, iż aktualnie trwają prace nad nową ustawą o szkolnictwie wyższym.
W ślad za tym unormowaniem musi być wprowadzona zmiana tabeli zaszeregowań, stanowisk itp., muszą być zlikwidowane upokarzające dla klinicystów umowy z tytułu lecznictwa w dotychczasowych szpitalach klinicznych. Duży wpływ na możliwość wprowadzenia tych umów, moim zdaniem, mają Konferencja Rektorów Uczelni Medycznych, związki zawodowe, Zespół Doradczy przy Ministrze Zdrowia oraz posłowie. Sprawy tej nie można przegrać!
Czego osobiście obawiam się w związku z powołaniem Akademickiego Szpitala Klinicznego? Przede wszystkim partykularnych interesów poszczególnych grup pracowniczych w ramach AM oraz szpitali klinicznych.
Układ uczelnia i istniejący szpital kliniczny jest najbardziej delikatnym tematem w ramach tworzenia Akademickiego Szpitala Klinicznego. Pracownicy szpitali obawiają się, że w nowym szpitalu przy obsadzie stanowisk zostaną potraktowani jako petenci drugiej kategorii. Z czego wynikają te obawy? Przede wszystkim z dominującej roli Władz Uczelni w organizowaniu szpitala. Uzasadnieniem tego stanowiska był także aktualny układ prawny. Zarówno Uczelnia, jak też Szpital były dwoma samodzielnymi podmiotami prawnymi. Obecnie pozostał jeden - ten silniejszy. W tym stanie powstaje pytanie: co robić? Recepty jak postępować - dać nie można. W zaistniałej sytuacji szczególna rola przypadnie organizacjom pracowniczym, a w szczególności związkom zawodowym. Pracownicy głównie od nich powinni oczekiwać obrony, bo postępowania sądowe nie będą miały większego znaczenia.
Nowy układ nie może być zarzewiem sprzecznych interesów istniejących grup pracowniczych i organizacyjnych. Będzie to również swoisty egzamin dla demokratycznych reguł gry, które stanowi dobro ogółu wyrażające się dobrem Uczelni i interesem pacjenta. Nie da się uniknąć cięć i to w większości grup zawodowych, gdyż wszystkich stanowisk zachować się nie uda. Jaką zachować miarę, żeby zredukować pewną grupę pracowników (w tym nawet i dobrych), aby zatrzymać najlepszych? Pracować chce każdy, w każdym drzemie przekonanie, że jeżeli ktoś musi odejść to nie ja, lecz kolega. Kto ma taką selekcję przeprowadzać, czy uda się togo dokonać we własnych ramach? Raczej nie. Wzajemne powiązania są silniejsze niż nawet najbardziej racjonalne argumenty przemawiające za dobrem ogółu. Istnieje ogólne przekonanie, że wybierając władzę oczekujemy od niej, że będzie nas bronić, a nie pozbawiać chleba, do tego z masłem, a dla niektórych nawet z masłem i szynką. Powyższe stanowi prawdziwy punkt zapalny na linii uczelnia medyczna - szpital kliniczny. Lekarze kliniczni są w całości związani z procesem leczenia, a lekarze akademiccy w ramach umowy usługowej - w ograniczonym zakresie. Różnice są widoczne gołym okiem i stanowią zarzewie konfliktów. Prawo jest wyraźnie po stronie uczelni, ale rozwiązania nie mogą być dyktatem silniejszego. Rozwiązania będą wymagały dużych umiejętności i dobrej woli obu stron.
Przykładem jak trzeba prowadzić selekcję może być nowo powołany Uniwersytet Medyczny w Łodzi, powstały z dwóch uczelni medycznych: cywilnej i wojskowej. Inne były zamierzenia, a inna okazała się rzeczywistość. Z części klinik i pracowników trzeba było zrezygnować. Zaczęły się protesty, wystąpienia, nagłaśnianie wewnątrz i na zewnątrz. W tym przypadku jednak sytuacja była wygodniejsza dla władz nowo powołanego Uniwersytetu, gdyż za nową organizacją stał Minister i nim można było się zasłonić.
Uważam, że likwidacja jednostek, a także pozostawienie niektórych w nowym Szpitalu Klinicznym, muszą być przeprowadzone w sposób niezwykle rozważny.
Sprawą o kapitalnym znaczeniu - jeżeli nie zasadniczym - dla nowego szpitala będzie określenie liczby łóżek w ramach poszczególnych klinik. Obecnie nie ma jasnych kryteriów mówiących czemu i komu ma służyć nowo powołany Akademicki Szpital Kliniczny. Nastawienie się na masowość usług medycznych może okazać się pewnym zagrożeniem dla szpitala. Uczelnia ma doskonałych fachowców, ale nic nie wskazuje, że będzie miała dostateczne finanse w ramach masówki leczniczej.
Obecna reforma niedawno wprowadzonej reformy - bądźmy szczerzy - to tylko kolejna próba uzdrowienia chorej służby zdrowia. Można ją sprowadzić do schematu: było źle, powinno być lepiej, ale wcale nie musi to oznaczać, że będzie dobrze. Za dużo jest znaków zapytania, a wszystko może się rozbić o pieniądze. Pesymizm swój opieram na doświadczeniach innych krajów, i to dużo bogatszych, które nie mogą poradzić sobie z lecznictwem wysokospecjalistycznym na masową skalę. Wolny rynek dopiero puka do drzwi naszej służby zdrowia. Nie trzeba nikomu tłumaczyć, że proces leczenia nie sprowadza się tylko do specjalistów, chociażby najwyższej klasy, ale to także nowoczesna technika, leki itp., a na to są potrzebne zawsze duże pieniądze. Tego nie zapewni ani trzeci stopień referencyjności, ani najwyższe, ujednolicone w całym kraju stawki za procedury lecznicze i hospitalizacje. W tych warunkach stosowanie w Akademickim Szpitalu polityki zachowawczej (na zasadzie: pozostawiamy wszystkie stanowiska - jakoś to będzie) może być początkiem jego końca, a nie rozwoju.
Nowa sytuacja prawna szpitala wymaga również innego spojrzenia na kliniki na bazie obcej. Osobiście byłbym bardzo ostrożny w ich likwidowaniu. Właśnie w nich widzę możliwości poszerzenia wysokospecjalistycznych usług medycznych przez nauczycieli nieznajdujących miejsca w nowym Akademickim Szpitalu. Temat ten na pewno wymaga odpowiedniego przygotowania. Klinika na bazie obcej bezwzględnie rozliczana wg trzeciego stopnia referencyjności może okazać się dobrym rozwiązaniem.
W dalszym ciągu nie ma również odpowiedzi na pytanie co zrobić z dotychczasowym zadłużeniem. Pozostawienie tego tematu samego sobie może być przysłowiowym "gwoździem do trumny" dla nowego szpitala klinicznego. Chociażby z tych względów należy przyjrzeć się pozostawieniu kilku klinik o takim samym zakresie leczenia, a posiadających co najwyżej inną nazwę. Powyższe może być źródłem konfliktów wewnętrznych, a jak życie uczy, wcale niełatwych do opanowania. Najważniejsza pozostaje jednak ekonomia.
Tym razem naprawdę zaczynają się "schody". Chociażby z tych względów zanosi się na trudną, drugą kadencję Władz Uczelni. Rektor nie może być pozostawiony sam sobie. Ewentualnych potknięć nie będzie można zrzucić na Ministerstwo Zdrowia. Sytuacja resortu wobec szkolnictwa medycznego w nowym układzie prawnym jest raczej dla niego wygodna. W ramach prawa uczelnia jest nie tylko samodzielna, ale i samorządna. Przyszłość pokaże co było możliwe do zrobienia, a czego nie zrobiono. W tym celu należy jeszcze raz przemyśleć dokładnie organizację szpitala klinicznego, ocenić przydatność wszystkich jednostek oraz zatrudnionych w nich ludzi. Koniecznie trzeba wznieść się ponad interesy niektórych nazwisk i dopiero na tej podstawie podjąć najbardziej optymalne rozwiązania organizacyjne. Propozycje organizacyjne Akademickiego Szpitala Klinicznego powinny być przedmiotem szerokiej konsultacji w różnych gremiach przed przystąpieniem do opracowania statutu.
Nie czuję się uprawniony do przedstawienia wzorca modelu organizacyjnego szpitala. Decyzja o nowo powołanym szpitalu jest najtrudniejsza z trudnych dla Władz Uczelni. W skutkach dla Władz można ją porównać do słynnego hamletowskiego powiedzenia "być albo nie być" - stąd tytuł artykułu. Wypowiedź swą traktuję jedynie jako przyczynek do dyskusji nad tym arcyważnym tematem.
Radca Prawny Tadeusz Poborski

POWRÓT

Fundacja Akademii Medycznej obchodzi swoje dziesięciolecie. Poniżej drukujemy dotacje fundacji powyżej 10 000 zł w ostatnich 10 latach. Łącznie przekazano 2 614 000 zł. Środki te umożliwiły zakup wielu urządzeń diagnostycznych w całości lub stanowiły dofinansowanie do zakupów. Szczegółowe sprawozdanie przedstawiono na posiedzeniu Rady Fundacji 12 grudnia 2002 r.

POWRÓT

Ostatnio miały miejsce na naszej Uczelni wydarzenia, - w skali globalnej w użyciu jest 1300 komputerów - może mniej ważne, jednak o istotnym znaczeniu dla osób, których dotknęły. Kilka komputerów uległo poważnej awarii. Winowajcą były prawdopodobnie zasilacze, być może niektóre egzemplarze nie mogły się pogodzić z eksperymentami, jakie Zakłady Energetyczne prowadzą w związku z przejściem na "unijne" 230 volt napięcia w sieci. Jednak nie o tym chciałem pisać.
W wyniku wypadku uległy uszkodzeniu twarde dyski, a wraz z nimi ich zawartość. Być może dane uda się, choć częściowo odzyskać. Istnieją narzędzia, które pozwalają na dość głęboką ingerencję w strukturę danych zapisanych na twardym dysku, w tym również na ich odtworzenie nie tylko po formatowaniu lub likwidacji partycji, ale także po poważniejszych awariach (np. oprogramowanie firmy Ontrack). Jednak ratowanie danych to ostateczność, gdyż wymaga specjalistycznego oprogramowania, dużej wiedzy i nie zawsze przynosi pożądane efekty. W tym przypadku, tak jak w naszym zawodzie, najważniejsza jest profilaktyka.
Dotarłem wreszcie do sedna. Zostałem zachęcony do napisania krótkiego artykułu o istocie zabezpieczania danych, o wykonywaniu kopii zapasowych. Przy obecnym rozwoju technik komputerowych, w tym oprogramowania, każdy z nas może nawet na poziomie najskromniejszego "pc-ta", służącego do prostej edycji tekstów, korzystać z bardzo złożonych narzędzi. Fachowcy twierdzą, że przeciętny użytkownik narzędzi takich jak edytor tekstu wykorzystuje zaledwie kilka procent możliwości programu. Jednak jestem przekonany, że spora grupa spośród nas wykorzystuje programy w większym zakresie. Jestem pewny, że w trakcie tworzenia bardziej zaawansowanego dokumentu, do którego wklejamy tabele, wykresy, wykonujemy automatyczne indeksy lub spisy treści dochodzi wcześniej lub później do sytuacji, w której uda się nam "zawiesić" komputer. Jeżeli w gorączce pracy, kiedy nie mierzymy biegnącego czasu i zapominamy o zapisaniu dokumentu, a nie mamy włączonej opcji automatycznego zapisu, dojdzie do takiej sytuacji, to czasem kilkugodzinna praca idzie na marne. Producenci programów doskonale o tym wiedzą i ostatnie wersje programów takich jak "Word" wyposażone są w zaawansowane narzędzia odzyskiwania utraconych dokumentów, nawet w przypadku poważnych awarii. Jeśli jednak nie uda się dokumentu odzyskać, to pamiętam z własnych doświadczeń, że niektórych sformułowań i wniosków nie udaje się już w kolejnych wersjach pracy odtworzyć. Warto więc przeprowadzić przed rozpoczęciem pracy wstępną konfigurację programu, ze specjalnym naciskiem na opcje zapisu. W trakcie pracy nad dokumentem nawet nie zauważymy, kiedy program będzie go dokonywał. A po jej zakończeniu należy zawsze wykonać kopię zapasową - najlepiej na dyskietce.
Wykonywanie kopii zapasowych ma o wiele większy wymiar. Dotyczy nie tylko pojedynczych dokumentów, ale całych katalogów, baz danych, wyników obliczeń statystycznych itp. W niektórych przypadkach, kiedy zbiory mają dużą objętość, sensowne jest wykonanie kompresji zbiorów. Programy do kompresji mają dodatkową opcję polegającą na dodawaniu danych naprawczych w przypadku uszkodzenia skompresowanego pliku - warto ją wykorzystać, nieznacznie tylko powiększa plik. Jeszcze kilka lat temu, kiedy poza taśmowymi streamerami do magazynowania danych służyły tylko napędy dyskietek 3,5 calowych, wykonywanie kopii zapasowych nie było łatwe. Obecnie dysponujemy dyskietkami napędów zip lub LS-120, które nie zdobyły dużej popularności, ale przede wszystkim napędami i dyskietkami CD-RW. Pozwalają one, przy bardzo niewielkich kosztach, na jedno lub wielokrotne wykonywanie kopii zapasowych o dużej pojemności. Muszę przyznać, że dla mnie osobiście w pewnym momencie problemem stał się nie brak kopii zapasowych, ale ich nadmiar, a szczególnie kłopoty z odszukaniem właściwej wersji. Moja skromna rada: należy poświęcić trochę czasu na w miarę szczegółowe opisanie każdej kopii zapasowej; programy dają taką możliwość i warto ją wykorzystać. Ułatwia to odszukiwanie właściwej kopii i przede wszystkim oszczędza czas. W przypadku szczególnie istotnych danych niezbędne jest wykonanie nawet dwu lub kilku kopii zbiorów i umieszczenie ich w różnych miejscach. Co z tego, że będziemy mieli kilka kopii, jeżeli będą złożone w jednym miejscu - nie możemy wykluczyć pożaru lub kradzieży, w trakcie których stracimy wszystkie. Nie będę w tym miejscu rozpisywał się szerzej na temat zabezpieczeń stosowanych przy użytkowaniu dużych baz danych finansowych lub laboratoryjnych - tam stosuje się kopie dzienne, tygodniowe, miesięczne, kopie archiwalne w kilku egzemplarzach, kopie taśmowe, kopie codzienne na dyskach CD-R całej zawartości baz itd.
Na koniec kilka słów o tzw. obrazach (image) zawartości dysków twardych. Istnieją programy (jak choćby Drive Image firmy Power Quest), które pozwalają wykonać dokładną kopię zawartości dysku (nie tylko danych, ale i wszystkich programów, sterowników i ustawień). Taką kopię zapisaną na CD-R lub CD-RW, można potem po uruchomieniu komputera z dyskietki startowej, ponownie odtworzyć na sformatowanym twardym dysku. Niekiedy pewne konfiguracje programów, np. do obróbki video, są uciążliwe do poprawnego ustawienia ze względu na liczne sterowniki i plug-iny. Kiedy to się wreszcie uda, to warto wykonać image dysku, bo wgranie nowej, niesprawnej wersji sterownika może uszkodzić konfigurację utworzoną kosztem wielogodzinnej pracy. Wtedy ponowne odtworzenie obrazu dysku zabierze nam zaledwie kilkanaście minut. Nie zawsze bowiem opcje odzyskiwania ostatniej konfiguracji, wszyte w najnowsze systemy operacyjne jak np. Windows XP działają poprawnie.
Jeżeli przedstawione w tym artykule moje doświadczenia związane z utratą danych wydają się niektórym czytelnikom zbyt dowolnie przedstawione, to zapraszam na stronę www.osk.am.wroc.pl/iso.doc, gdzie znajdziecie Państwo sformalizowany dokument przygotowany przez Ośrodek Sieciowo-Komputerowy naszej uczelni, dotyczący nie tylko konieczności, ale i obowiązku wykonywania kopii zapasowych dokumentacji. Proszę się z tym dokumentem zapoznać. Jest on jednym z wielu elementów wprowadzających naszą uczelnię do grupy firm opatrzonych certyfikatem jakości ISO.
Przemysław Kowalski
Rektorska Komisja ds. Komputeryzacji AM

POWRÓT

W dniach 23-25.10.2003 r. odbędzie się we Wrocławiu VIII Ogólnopolski Zjazd Towarzystwa Terapii Monitorowanej "Jak leczyć bezpiecznie i skutecznie".
Referaty plenarne, doniesienia oraz plakaty będą obejmowały cztery bloki tematyczne:
1. Optymalizacja leczenia u dzieci i młodzieży;
2. Indywidualizacja farmakoterapii;
3. Farmakogenetyka;
4. Niepożądane działania leków;
5. Varia.

Przewodnicząca Komitetu Naukowego
prof. dr hab. Krystyna Orzechowska-Juzwenko

Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego
Prof. dr hab. Andrzej Boznański

POWRÓT

POWRÓT

Niespotykany w dziejach rozwój techniki, obok niekwestionowanych korzyści cywilizacyjnych, przyniósł ze sobą też niejedno zagrożenie. W skali ogólnej to przede wszystkim szkody ekologiczne, w medycynie zaś technika i jej postępy do pewnego stopnia podzieliła ustrój na narządy i oddała go w ręce specjalistów. Coraz częściej przypomina się o potrzebie humanizacji, a ściślej biorąc rehumanizacji medycyny. Jest to bardzo rozległy problem, obrosły literaturą. Podawano wiele recept, zapominając o tym, że medycyna jest przede wszystkim nauką biologiczną - oczywiście otwartą na wszelką współpracę. Wiele koncepcji musi pozostać w sferze życzeń, wobec bariery ekonomicznej i ciągłego dylematu wyboru - na co wydać pieniądze i jak wydatkować własną też energię. Potrzeba ratowania życia ludzkiego, czasami przysłowiowe "gaszenie pożarów" nie straciło wiele ze swej ostrości, mimo wzrostu liczbowego kadry lekarskiej i sieci placówek służby zdrowia.
Większość lekarzy jest odbiorcami literatury w różnej postaci, a przecież szczególnie klasyka wyczula wrażliwość, delikatność i piękno. Może mało literatura jest doceniana w samym procesie leczenia.
Nie brak w naszym kraju lekarzy, którzy umiejętnie łączyli pracę lekarską z twórczym zaangażowaniem w działalność literacką. Co więcej - problem doczekał się dowartościowania i dziś coraz częściej mówimy o przedłużeniu działalności lekarskiej w twórczości literackiej niż o nieszkodliwym hobby. Priorytet zachowują jednak zasadnicze usługi zawodowe, które należy wykonać czy się ma na to ochotę, czy nie. Takich przykładów jest wiele zarówno w kraju, jak i w naszym środowisku, a rozwodzenie się nad jednym przypadkiem, może być często nieświadomie połączone z krzywdą dla innych, równie zasłużonych.
W praktyce lekarskiej z upływem lat uczymy się uwzględniania odmienności nie tylko pacjentów, ale też Koleżanek i Kolegów. Warto tu przytoczyć trafne ujęcie z pism Janusza Korczaka: "...Wszak nie każdy lubi pisanie. Jedni lubią grać, jeszcze inni lubią się uczyć na pamięć [...] albo czytać książki, albo pielęgnować kwiaty [...] i wielkim szczęściem jest, że nie wszyscy lubią robić to samo".
Chciałbym przypomnieć o wyjątkowo utalentowanych jednostkach, niepospolitych lekarzach - zarówno w medycynie, jak i w literaturze, gdzie jednak literatura przeważyła i w konsekwencji zdecydowali się na wyłączną działalność literacką. Wśród lekarzy były wybitne osoby, utalentowane w kierunku literackim, które porzuciły karierę zawodową i wybrały sposób zarobkowania na życie piórem. Wybiórczo należy wspomnieć o tych najwybitniejszych.
Francois Rabelias (1434-1553) sławę zdobył nie poprzez prace lekarskie, ale dzięki satyrycznemu dziełu Gargantua i Pantagruel, zaliczanego do najwartościowszych osiągnięć literackich francuskiego renesansu. Dzieje żarłocznych olbrzymów Gargantui i Pantagruela zaczerpnął on ze starych wątków romansowych ludowej tradycji, co stanowiło tylko pewien pretekst do jego rozważań o charakterze moralizującym.
Anton Pawłowicz Czechow (1860-1904) z wykształcenia był lekarzem, a współcześni mu podnosili jego wielką delikatność i troskliwość o chorych, zwracanie uwagi na ich nastrój i stan psychiczny. Zawód lekarza był dla niego również przedmiotem opowiadań o chorych, m.in. nowela "Sala nr 6".
Do dziś podziwiamy tu, niezwykle trafnie opisany przez Czechowa stan psychiczny chorego Gromowa.
Twórczość literacka Artura Conan Doyle'a (1854-1930) - który w 30. roku życia zrezygnował z uprawiania zawodu lekarza - zapisała się klasycznymi, do dziś poczytnymi pozycjami, w literaturze kryminalno-detektywistycznej. Postać Sherlocka Holmesa przyćmiła swą popularnością innych bohaterów, uległa niespokojnej wprost popularności, jak również szerokiej recepcji w Polsce.
Pewną karierę zrobił w powojennym piśmiennictwie polskim Archibald Joseph Cronin (1896-1981) z wykształcenia lekarz, który w 43. roku życia zajął się wyłącznie literaturą. Jego powieść "Cytadela" oparta na motywach autobiograficznych, przedstawiająca krytycznie problemy środowiska lekarskiego (główny bohater dr Shannon), stała się bardzo popularna wśród polskich czytelników - nie tylko lekarzy.
Tadeusz Boy-Żeleński (1874-1941) był bardzo zdolnym i obiecującym lekarzem, który od 34. roku życia całą swą energię poświęcił działalności pisarskiej.
W historii literatury polskiej zapisał się przede wszystkim jako niezwykle płodny tłumacz klasyki francuskiej, publicysta, autor niezapomnianych wierszy satyrycznych "Słówka". Warto przypomnieć, że po zajęciu Lwowa przez wojska niemieckie w 1941 roku został - jako profesor uniwersytetu - aresztowany i zamordowany.
Wspomniane wybiórczo przykłady z historii medycyny i historii literatury to wyjątki, ale medycyna to również rzadka kazuistyka.
A już starożytni podnosili: Exceptio confirmat regulam (Wyjątek potwierdza regułę).
Warto o tym przypomnieć, zwłaszcza że okres Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku szczególnie skłania do refleksji, wyciszenia, wyłączenia z biegu i pośpiechu...
Zbigniew Domosławski

POWRÓT

XXI Mistrzostwa Polski Szkół Wyższych przechodzą do historii. Mistrzostwa od wielu lat są najważniejszą imprezą sportową dla sekcji działających w Klubach Uczelnianych AZS. Są jednym z celów ich działalności, motorem napędowym pracy trenerskiej, motywacją i inspiracją do poszukiwania nowych rozwiązań sportowych i organizacyjnych podczas rywalizacji w rozgrywkach lig międzyuczelnianych i uczelnianych. Są powodem do chluby dla studentów, zawodników, trenerów, władz klubowych i uczelnianych.
Są także wspaniałą imprezą wzbudzającą wiele emocji, gdzie okrzyki radości i łzy przegranych towarzyszą turniejom, meczom i pojedynkom na wszystkich arenach zmagań studentów-portowców.
Uroczyste podsumowanie edycji, połączone z obchodami 80-lecia istnienia Klubu Uczelnianego AZS Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego odbyło się na tej znanej uczelni podczas inauguracji nowego roku akademickiego.

Obecny na uroczystości Prorektor ds. dydaktyki prof. dr hab. Zygmunt Grzebieniak miał wiele powodów do radości, ponieważ Wrocławska Akademia Medyczna została nagrodzona i wyróżniona w kilku klasyfikacjach. Przede wszystkim zajęliśmy II miejsce w Mistrzostwach Szkół Wyższych w swoim typie uczelni, ulegając Akademii Medycznej z Poznania. Mimo iż ze względów finansowych nie wystartowaliśmy we wszystkich dyscyplinach wchodzących do punktacji ogólnej Mistrzostw.

Lp.	Uczelnia	Punkty	Miejsce
1.	AM Poznań	176	I
2.	AM Wrocław	159	II
3.	CM UJ Kraków	149	III
4.	AM Białystok	114	IV
5.	AM Bydgoszcz	105	V
6.	AM Lublin	78	VI
7.	AM Gdańsk	73	VII
8.	AM Łódź	66	VIII
9.	AM Warszawa	60	IX
10.	PAM Szczecin	51	X
11.	Śl. AM Zabrze	17	XI

Ponadto organizowane przez Studium WFiS oraz KU AZS Akademickie Mistrzostwa Polski w tenisie ziemnym uznane zostały za najlepiej zorganizowaną imprezę akademicką w roku 2000/2001, a Mistrzostwa Polski Szkół Wyższych w Pływaniu, również organizowane przez nasze Studium, uznane zostały za najlepsze w całej XXI edycji. Otrzymane wyróżnienie to promocja Wrocławskiej AM w polskim środowisku akademickim, jak również duża satysfakcja dla Studium za docenienie olbrzymiego nakładu dodatkowej pracy na rzecz studentów i środowiska.

W klasyfikacji na najbardziej usportowioną uczelnię w Polsce na 133 sklasyfikowane Szkoły Wyższe zajęliśmy 19 miejsce, zajmując jednocześnie II miejsce w tej klasyfikacji, a obejmującej uczelnie dolnośląskie.

Uczelnia	Punkty
Politechnika Wrocławska	134 pkt.
AM Wrocław	106 pkt.
Uniwersytet Wrocławski	105 pkt.
Akademia Ekonomiczna Wrocław	96 pkt.
WSZ Jelenia Góra	68 pkt.
AWF Wrocław	59 pkt.
Akademia Rolnicza Wrocław	54 pkt.
F.AE Jelenia Góra	14 pkt.
WSB Wrocław	8 pkt.
PWSZ Legnica	6 pkt.
F PWR Wałbrzych	5 pkt.
PWSZ Wałbrzych	4 pkt.

To niebywały sukces naszych studentów, biorąc pod uwagę możliwości finansowe AE i Uniwersytetu, ilość studentów studiujących na pokonanych uczelniach, jak również warunki i bazę sportową Akademii Wychowania Fizycznego, Uniwersytetu i Akademii Ekonomicznej.
Wszyscy studenci startujący w barwach naszej uczelni wykazali się olbrzymimi umiejętnościami i wielką sportową ambicją, jednak wyróżnić należy tych którzy osiągnęli najwyższe laury.

Sekcja pływacka od wielu lat w ścisłej czołówce Mistrzostw Polski Szkół Wyższych i tym razem wywalczyła złoty medal w klasyfikacji drużynowej kobiet i srebrny wśród mężczyzn, a medale w poszczególnych konkurencjach zdobyli:
Kobiety

• 100 m styl dowolny III miejsce - Aleksandra Majdzik z czasem 1.08,70
• 100 m styl klasyczny I miejsce - Diana Krupa 1.25,45; III miejsce - Małgorzata Rzepecka 1.30,07
• 50 m styl motylkowy III miejsce - Aleksandra Majdzik 0.34,10; IV miejsce - Marzena Gredes 0.35,69
• 100 m styl grzbietowy I miejsce - Ewa Fit 1.17,37; II miejsce - Magdalena Antonijczuk 1.18,15
• 50 m styl dowolny II miejsce - Agnieszka Majdzik 0.31,38; III miejsce - Paulina Adamaszek 0.32,13
• 50 m styl klasyczny I miejsce - Diana Krupa 0.37,35; III miejsce - Małgorzata Rzepecka 0.41,27
• 50 m styl grzbietowy I miejsce - Magdalena Antonijczuk 0.35,97; II miejsce - Ewa Fit 0.35,97
• sztafeta 4 × 50 m stylem dowolnym I miejsce Wrocław - 2.06,10
• sztafeta 4 × 50 m stylem zmiennym I miejsce Wrocław - 2.19,90

1. AM Wrocław 339 pkt.
2. AM Warszawa 299 pkt.
3. AM Łódź 235 pkt.
4. CM UJ Kraków 228 pkt.
5. AM Poznań 218 pkt.
6. AM Białystok 183 pkt.
7. AM Bydgoszcz 146 pkt.
8. AM Gdańsk 131 pkt.
9. PAM Szczecin 28 pkt.

• 100 m stylem dowolnym II - miejsce Wojciech Urban 0.56,99; VI miejsce - Artur Szajerka 1.01,17
• 100 m stylem klasycznym III miejsce - Jacek Włodarczyk 1.18,92
• 50 m stylem motylkowym II miejsce - Marcin Kaczmarczyk 0.27,68
• 100 m stylem grzbietowym II miejsce - Marcin Kaczmarczyk 1.04,46
• 100 m stylem zmiennym VI miejsce - Artur Szajerka 1.13,15
• 50 m stylem dowolnym I miejsce - Wojciech Urban 0.25,03
• 50 m stylem klasycznym IV miejsce - Jacek Włodarczyk 0.35,33
• 50 m stylem grzbietowym IV miejsce - Tomasz Grzybek 0.32,96
• sztafeta 4 × 50 m stylem dowolnym II miejsce - Wrocław 1:43,77
• sztafeta 4 × 50 m stylem zmiennym II miejsce - Wrocław 2:01,78

1. AM Poznań 312 pkt.
2. AM Wrocław 299 pkt.
3. CM UJ Kraków 287 pkt.
4. PAM Szczecin 282 pkt.
5. AM Białystok 246 pkt.
6. AM Gdańsk 217 pkt.
7. AM Łódź 195 pkt.
8. Śl. AM Zabrze 168 pkt.
9. AM Bydgoszcz 125 pkt.
10. AM Warszawa 96 pkt.

• AM Gdańsk 91:34
• CM UJ Kraków 91:35
• PAM Szczecin 74:42
• AM Łódź 93:34

• Dominika Nawrocka
• Marianna Lichosik
• Kamil Zarzycki
• Marcin Mikulewicz
• Wojciech Szwedowski

• Anna Krawczyk
• Aleksandra Cymbalska
• Dagmara Sosna

• Krzysztof Jacyna
• Michał Leśnikowski
• Rafał Pustelnik

• Magdalena Patryarcha
• Katarzyna Sarnicka
• Marta Sarnowska
• Dagmara Sosna
• Aleksandra Wabik
• Magdalena Piszczałowska
• Barbara Andrasik
• Anna Zaremba
• Anna Krawczyk
• Aleksandra Cymbalska
• Anna Krupa

POWRÓT

Studium Medycyny Molekularnej
Postgraduate School of Molecular Medicine
Medical University of Warsaw
ul. Żwirki i Wigury 61, PL 02-091 Warszawa

Jego Magnificencja
prof. dr hab. Leszek Paradowski
Rektor
Akademia Medyczna
ul. Pasteura 1, 53-367 Wrocław

Wielce Szanowny Panie Rektorze,

Z wielką radością pragnę powitać Wrocławską Akademię Medyczną w gronie Sygnatariuszy Porozumienia o utworzeniu Studium Medycyny Molekularnej. Jednocześnie pozwalam sobie wyrazić nadzieję na aktywny udział przedstawicieli AM we Wrocławiu w pracach Rady Naukowo-Programowej SMM. Mam też nadzieję, e w przyszłym roku akademickim powitamy w SMM słuchaczy realizujących swoje projekty badawcze w jednostkach naukowych i klinicznych AM we Wrocławiu.
Listem tym pragnę również serdecznie podziękować JM Panu Rektorowi za uświetnienie swoją obecnością uroczystości inauguracji roku akademickiego w SMM, w dniu 30 października br., w Warszawie. [...]
Zgodnie z pkt. nr 3 Aneksu do Porozumienia o utworzeniu SMM, zwracam się do Pana Rektora z uprzejmą prośbą o przekazywanie środków na pokrycie kosztów dwóch stypendiów naukowych dla słuchaczy Studium Medycyny Molekularnej, w łącznej wysokości 3600,00 zł miesięcznie (dwa stypendia po 1800,00 zł) od początku roku akademickiego 2002/2003 na niżej podane konto AM w Warszawie z adnotacją o przeznaczeniu środków na stypendia dla słuchaczy Studium Medycyny Molekularnej:
BPH PBK S.A. 11101037-411030001664
[...]
Z wyrazami głębokiego szacunku i poważania,
Prof. dr hab. Liliana Konarska
Dyrektor Studium Medycyny Molekularnej
Secretary Office: ul. Pasteura 3, 02-093 Warszawa
tel. 659 85 71 w. 204, fax 822 53 42,
e-mail: , http://www.smm.edu.pl

POWRÓT

POWRÓT

14-15 listopada odbyły się centralne uroczystości obchodów 300-lecia Uniwersytetu Wrocławskiego.
14 listopada odbyła się we Wrocławiu kolejna Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich.
15 listopada prof. dr hab. Aleksandra Kubicz otrzymała Nagrodę Rektorów Uczelni Wrocławia i Opola.
18 listopada rektor odebrał w Ministerstwie Gospodarki certyfikaty ISO i IQNet. Wręczono uroczyście 5 certyfikatów o numerach 998-1002. Nasza uczelnia otrzymała certyfikat z numerem 1001.
19 listopada odbyło się plenarne posiedzenie Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia. W ponad godzinnym wystąpieniu rektor naszej uczelni przedstawił sytuację szpitali klinicznych w Polsce.
22 listopada w sali IMPARTU wręczono dyplomy absolwentom Wydziału Lekarskiego.
25 listopada odbyło się kolejne posiedzenie senatu AM. Senat m.in. dokonał zmian w statucie uczelni.
26 listopada rektor brał udział w promocji Wrocławia jako kandydata na miejsce EXPO 2010. Promocja odbyła się w Brukseli. Delegacji wrocławskiej przewodniczył Wojewoda Wrocławski - Ryszard Nawrat. W centralnej uroczystości promocyjnej wziął udział Marszałek Sejmu - Marek Borowski. Promocję zakończył koncert skrzypcowy Konstantego A. Kulki.
27 listopada rektor spotkał się z grupą bankowców. Tematem kolejnego spotkania był kredyt na budowę NAM.
28 listopada rektor spotkał się z przedstawicielami REHA-MED. Tematem rozmowy była budowa centrum onkologicznego we Wrocławiu.
Regionalny Ośrodek Monitorowania Ochrony Zdrowia we Wrocławiu opublikował biuletyn statystyczny, z którego wynika, że w 2000 roku zachorowało na nowotwory złośliwe 10107 mieszkańców Dolnego Śląska. Wg klasyfikacji ICD-9 2336 osób zachorowało na nowotwory układu pokarmowego i otrzewnej, 2306 osób na nowotwory układu oddechowego, 1353 osoby na nowotwory narządów płciowych, 986 osób na nowotwory piersi, 527 osób na nowotwory kości, tkanki łącznej i skóry, 200 osób na białaczki. Dane te wskazują na konieczność większego zainteresowania wszystkich odpowiedzialnych za profilaktykę, diagnostykę i leczenie najczęściej występujących chorób nowotworowych.
Wg danych nieoficjalnych ośrodek kardiochirurgiczny przy ulicy Kamieńskiego od lutego do 2 grudnia br wykonał 520 operacji kardiochirurgicznych.
5 grudnia w Auli Leopoldyńskiej wręczono dyplomy absolwentom Wydziału Lekarsko-Stomatologicznego i Wydziału Zdrowia Publicznego. Uczestniczący w uroczystości Wicewojewoda Dolnośląski Wacław Dziendziel wręczył odznaczenia państwowe zasłużonym pracownikom uczelni i szpitali klinicznych.
11 grudnia Sejmowa Komisja Edukacji, Nauki i Młodzieży zorganizowała konferencję na temat "Raport o szkolnictwie wyższym - diagnoza stanu i strategia rozwoju". W konferencji wziął udział rektor naszej uczelni.
11 grudnia rektor spotkał się w Warszawie z Sekretarzem Ambasady Niemiec. Poruszono wiele tematów, wśród nich zapotrzebowanie w obu krajach na kadry z wyższym wykształceniem medycznym oraz w zawodach paramedycznych.
12 grudnia w Auli Leopoldyńskiej wręczono dyplomy absolwentom Wydziału Farmacji z Oddziałem Analityki.
12 grudnia obradowała Rada Fundacji Akademii Medycznej. Podsumowano kończący się rok działania Fundacji. Sejmowa Komisja Finansów Publicznych na wniosek rektora, poparty przez Ministra Zdrowia, przyznała dodatkowo w tym roku 15,5 mln zł na budowę NAM. Środki przyznane uczelni w tym roku wyniosą łącznie 40,3 mln zł.
W przyszłym roku przewiduje się oddanie do użytku zespołu wieloprofilowej poradni specjalistycznej. Trwają intensywne konsultacje z przyszłymi użytkownikami.


"Jest w moim kraju zwyczaj,
że w dzień Wigilii
Przy wzejściu pierwszej gwiazdy
wieczornej na niebie,
Ludzie gniazda wspólnego
łamią chleb biblijny,
Najtkliwsze przekazując uczucia
w tym chlebie."(C. K. Norwid)

Łamiąc się opłatkiem
z wszystkimi naszymi
czytelnikami przekazujemy
najserdeczniejsze życzenia
świąteczne i noworoczne.
Redakcja

POWRÓT