Szpitale kliniczne podpisały kontrakt

Po długotrwałych, burzliwych negocjacjach dyrektorzy SPSK1 i ASK osiągnęli porozumienie z przedstawicielami Dolnośląskiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia. Poniżej zamieszczamy tekst listu otwartego, który Rektor prof. dr hab. Ryszard Andrzejak wystosował do mediów w związku z podpisaniem w dniu 16.02.2006 r. przez dyrektorów SPSK1 i ASK umów z NFZ.
Szanowni Państwo, za Państwa pośrednictwem pragnę poinformować społeczeństwo Dolnego Śląska, że negocjacje szpitali klinicznych z Narodowym Funduszem Zdrowia zakończyły się sukcesem. Dziś dyrektorzy SPSK1 oraz ASK podpisali stosowne umowy. W ich myśl - zgodnie z wcześniejszymi propozycjami dyrektorów szpitali oraz uchwałą Senatu AM - w ciągu pierwszych sześciu miesięcy szpitale kliniczne otrzymają kwotę o 5 mln złotych większą od początkowych propozycji DOWNFZ. Otrzymają również dodatkowe środki za świadczenia udzielone w 2005 roku, a dotychczas nieuznane przez Fundusz. Sfinansowanie świadczeń zdrowotnych w drugim półroczu 2006 r. zapewnia plan finansowy DOWNFZ, wraz ze spodziewanymi zwiększonymi wpływami do NFZ.
W ten sposób kończy się bez mała trzymiesięczna walka o dalsze funkcjonowanie i istnienie szpitali klinicznych i samej Akademii Medycznej. Na pytanie, kto ją wygrał odpowiadam z całą stanowczością: pacjenci! Walczyliśmy w ich imieniu wierni zasadzie salus aegroti suprema lex.
W tym miejscu chcę podziękować tym wszystkim, którzy wspierali nasze starania. Są to politycy różnych opcji, przedstawiciele świata nauki, Kościoła, mediów, pracownicy szpitali klinicznych, jak również mieszkańcy Dolnego Śląska, często nasi byli pacjenci. To właśnie ich słowa utwierdzały nas w wierze w słuszność naszych działań.
Dziękuję wreszcie władzom DOWNFZ za okazany rozsądek, bowiem prawo zobowiązuje płatnika do reprezentowania interesów ubezpieczonych przy dysponowaniu ich pieniędzmi. Umożliwiając szpitalom klinicznym leczenie chorych, NFZ temu prawu uczynił zadość.
Na koniec pragnę wyrazić nadzieję, że w przyszłości żadne nadzwyczajne działania nie będą potrzebne, a kontrakty będą zawierane między szpitalami i NFZ na zasadach satysfakcjonujących obie strony, czyli dla dobra pacjentów.

Łączę wyrazy szacunku
Rektor Akademii Medycznej we Wrocławiu
prof. dr hab. Ryszard Andrzejak


Szanowni Państwo,
w chwili, kiedy piszę te słowa prawie trzymiesięczna batalia o podpisanie przez szpitale kliniczne umów z DOWNFZ dobiegła pomyślnego końca.
Wszystko zaczęło się 30 listopada ubiegłego roku, kiedy to dyrektorzy szpitali klinicznych przy pełnej aprobacie władz rektorskich odmówili podpisania umów na rok 2006 na warunkach narzuconych przez Fundusz.
Motywy takiego działania były jasne, bowiem zaaprobowanie stawek proponowanych przez NFZ musiałoby w krótkim czasie doprowadzić do upadku szpitali, a potem samej Akademii.
Wydarzenia, które nastąpiły później, myślę że pamiętają wszyscy zainteresowani sytuacją naszej Uczelni. Obfitowały one w dramatyczne momenty i zwroty akcji, nie brakowało chwil nadziei, gdy wznawiano rozmowy i pojawiały się informacje o możliwych ustępstwach ze strony Funduszu, by zaraz zmienić się w zwątpienie, gdy kolejny raz dyrektor Woźny deklarował swoją nieustępliwość.
Ostatecznie osiągnęliśmy sukces, tym cenniejszy, że osiągnięty bez upokorzenia żadnej ze stron, w sposób, który pozwala mieć nadzieję na zastosowanie go w przyszłości.
Satysfakcja jest tym większa, że oto po raz pierwszy Akademia Medyczna potrafiła przeciwstawić się presji płatnika, nieugięcie, systematycznie i rzeczowo prezentować swoje racje i WYGRAĆ!
W tym miejscu każdy spyta: co właściwie osiągnęliśmy, skoro kwoty, na które opiewają umowy nie zmieniły się w stosunku do pierwotnych? Odpowiedź jest prosta: możemy zagwarantowane umową pieniądze wypracować i otrzymać szybciej, a NFZ "dołoży" środków tak, by starczyło ich na cały rok. Pozwoli to na większe wykorzystanie potencjału szpitali, przybliży moment osiągnięcia przez nie równowagi w bieżącej działalności, uwiarygodni je przed wierzycielami. Niejako przy okazji udało się uzyskać od NFZ środki za tzw. nadwykonania za rok 2005...
Musimy jednak mieć świadomość, że ten nasz wspólny sukces możemy łatwo roztrwonić, wystarczy, że nie będziemy realizować świadczeń na poziomie umożliwionym umową.

fot. P. Golusik
Taki stan rzeczy przedstawiciele DOWNFZ ochoczo podchwycą i rozgłoszą jako uzasadnienie dla głoszonej przez siebie tezy o nadmiernych, a nieuzasadnionych aspiracjach Akademii Medycznej. Również ci spośród naszych konkurentów, którzy otwarcie deklarują chęć przejęcia świadczeń udzielanych przez szpitale kliniczne (swoją drogą pogratulować pewności siebie!) uczynią z tego argument dla swych roszczeń.
Trzeba o tym pamiętać!
Kończąc, pragnę w imieniu władz Akademii podziękować tym wszystkim spośród pracowników naszej uczelni, którzy swoją pracą, zaufaniem, postawą wspierali działania dyrektorów. Szczególne podziękowania kieruję do związków zawodowych, których spokojna determinacja wzbudziła podziw. Zwracam się również do tych z naszego akademickiego grona, którzy działania władz rektorskich uznali za przejaw nieodpowiedzialnego awanturnictwa, by jeszcze raz, już w spokoju, zważyli wszystkie racje, a przede wszystkim, by wykorzystali możliwości działania, jakie stwarzają podpisane 17 lutego 2006 roku umowy.

Prorektor ds. Klinicznych
dr hab. Jerzy Rudnicki prof. nadzw.


Wybrane daty z kalendarium konfliktu
30.11.2005 r. Nieprzyjęcie przez dyrektorów szpitali klinicznych niekorzystnych warunków kontraktów.
04.12.2005 r. List JM Rektora do Ministra Zdrowia wyjaśniający powody, dla których nie podpisano umów z NFZ, wraz z prośbą o mediację.
05.01.2006 r. Odpowiedź wiceministra zdrowia Bolesława Piechy na pismo z dnia 04.12.2005 r.
30.01.2006 r. Podjęcie przez Senat Akademii Medycznej uchwały w sprawie kontraktu szpitali klinicznych na rok 2006.
31.01.2006 r. Spotkanie z wiceministrami Jarosławem Inkasem i Andrzejem Wojtyłą.
09.02.2006 r. Spotkanie z Wojewodą Dolnośląskim oraz Marszałkiem Województwa.
10.02.2006 r. Spotkanie z parlamentarzystami, a także z wiceministrem zdrowia Andrzejem Wojtyłą.
13.02.2006 r. Wznowienie rozmów dyrektorów szpitali klinicznych z przedstawicielami DOWNFZ.
16.02.2006 r. Podpisanie przez dyrektorów szpitali klinicznych protokołów negocjacji, kończących konflikt.


Rozmowa z Prezydentem PTS prof. Markiem Ziętkiem

Więcej kursów, konferencji i zjazdów

W sobotę 21 stycznia we Wrocławiu, odbyło się Walne Zebranie Delegatów Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, najwyższej władzy tego Towarzystwa. Podsumowano na nim okres czteroletniej kadencji i wybrano władze na kolejną kadencję. Prezydentem Towarzystwa został ponownie prof. dr hab. Marek Ziętek kierownik Katedry Periodontologii, Prorektor ds. Nauki naszej Akademii.


W tajnym głosowaniu oddano 101 głosów, 92 z nich było na profesora Ziętka

- Gratulujemy Panu Profesorowi ponownego wyboru na Prezydenta jednego z największych polskich towarzystw medycznych. Spośród zgromadzonych 101 delegatów, 92 oddało swój głos na Pana Profesora. Nie miał Pan konkurentów.
- Dziękuję za gratulacje, nie ukrywam satysfakcji z tego wyboru, to dla mnie duży zaszczyt i niemniejsze wyzwanie na kolejne cztery lata. Wiem, że kontrkandydaci byli, wiem że zrezygnowali przed Zebraniem Delegatów. Nasze zebranie i wybory poprzedziła udana dwudniowa konferencja, w opinii jej uczestników bardzo ciekawa. Sądzę, że jej świetna organizacja i duża wartość merytoryczna były atutami przemawiającymi za naszym zarządem. W chwili, kiedy zostały odczytane sprawozdania stało się jasne, ze ten zarząd powinien zostać we Wrocławiu i kontynuować pracę, która została tu rozpoczęta.
- Przypomnijmy po kim cztery lata temu Pan Profesor obejmował stanowisko?
- Moim poprzednikiem był ówczesny Rektor Warszawskiej Akademii Medycznej profesor Janusz Piekarczyk, który był bardzo dobrym Prezydentem. To właśnie on rozpoczął wyprowadzanie naszego Towarzystwa z trudnej sytuacji finansowej. Niestety, pod koniec jego kadencji kilka czynników obiektywnych złożyło się na pogorszenie sytuacji finansowej PTS. Firmy stomatologiczne i farmaceutycznie uznały, że środowisko stomatologiczne nie jest im już do niczego potrzebne i nie trzeba w nie inwestować. Straciliśmy sponsorów. Po dwóch latach takiego podejścia do sprawy okazało się, że jednak warto współpracować z towarzystwami naukowymi, w tym i z naszym. Przemysł, mam nadzieję, że na dłużej, powrócił do współpracy. Dzięki temu udało się poprawić sytuacje finansową.



Profesor Marek Ziętek przez drugą, czteroletnią kadencję będzie prezydentem PTS

- Przez minione cztery lata Zarząd Główny PTS znajdował się we Wrocławiu. Co pod Prezydenturą Pana Profesora udało się w tym czasie zrobić.
- Wreszcie zostały uporządkowane pewne sprawy formalne. Nasze Towarzystwo, co nie było łatwą rzeczą, zostało zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym. W Urzędzie Patentowym zastrzegliśmy nasz znak, czyli logo Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego. Co jednak najważniejsze, wyprowadziliśmy nasze Towarzystwo z trudnej sytuacji finansowej. Obejmując kadencję, na koncie PTS było 70 tys. złotych i do opłacenia trzy numery "Czasopisma Stomatologicznego", którego PTS jest wydawcą. Jeden numer kosztował nas około 40 tys. złotych. W tej sytuacji pierwszy rok mojej Prezydentury był rokiem naprawczym i porządkującym. Dzięki życzliwości firm medycznych i stomatologicznych udało nam się poprawić sytuację finansową, a przez to zacząć regularnie wydawać dwa czasopisma: "Czasopismo Stomatologiczne" i "Protetykę Stomatologiczną". Dziś ich wydawanie pochłania blisko 90% całego budżetu, a więc jest to bardzo duże obciążenie dla Towarzystwa. PTS jest także współwydawcą "Dental and Medical Problems", które wydaje wspólnie z Akademią Medyczną we Wrocławiu oraz "Dental Forum", które jest wydawane wspólnie z Akademią Medyczną w Poznaniu. Te czasopisma mają najwyższe punktacje Index Copernicus i KBN wśród wszystkich czasopism stomatologicznych w kraju. Przypomnę, że nasze składki, które nie są wysokie, bo wynoszą 200 złotych rocznie, pokrywają zaledwie 1/3 naszych potrzeb wydawniczych i organizacyjnych. W związku z tym pomoc firm farmaceutycznych w postaci reklam, sponsorowania konferencji, w organizacji zjazdów i wyjazdów jest dla nas nieodzowna.
- Ile w ramach takiej pomocy można zorganizować zjazdów i konferencji.
- Okazuje się, na co wskazują przedstawione podczas Zjazdu sprawozdania, że organizujemy rocznie ponad 200 spotkań naukowych we wszystkich 24 oddziałach w całym kraju. Roczne odbywa się od 8 do 10 konferencji ogólnopolskich. To imponujące liczby. Wszystko to jednak kosztuje. Przypomnę, że nasze Towarzystwo skupia 5,5 tys. członków aktywnie płacących składki. Tych, którzy się stale przewijają przez Towarzystwo raz płacąc, raz nie płacąc, mamy około 8 tys., więc jest to ogromna rzesza ludzi, która jest z nami związana i która korzysta z tego, co ono im proponuje. Nie jesteśmy tylko podmiotem potrzebującym i podmiotem zbierającym pieniądze. Wszystkie zjazdy i konferencje są dzielone finansowo na członków PTS i nie-członków PTS. Ci pierwsi ponoszą za uczestnictwo zdecydowanie niższe opłaty. Każdy z naszych członków otrzymuje albo "Czasopismo Stomatologiczne", albo "Protetykę Stomatologiczną". Zrzeszonym u nas pracownikom naukowym staramy się sponsorować ciekawe zjazdy międzynarodowe. Dzięki temu od kilku lat rzeczywiście zaistnieliśmy. Przypomnę, że po raz pierwszy stało się to na Światowym Kongresie FDI w 1937 roku. W ostatnich dwóch latach dwa polskie referaty były przedstawiane na sesjach plenarnych kongresów FDI. W zeszłym roku polska praca prezentowana na kongresie FIA zdobyła jedno z pierwszych sześciu miejsc w prezentacjach naukowych. Jest to duże osiągnięcie.
- Co możemy powiedzieć o współpracy zagranicznej Towarzystwa
- Bierzemy aktywny udział w takiej współpracy. Mamy umowę z Niemieckim Towarzystwem Stomatologicznym. Bierzemy czynny udział w Europejskiej Sekcji FDI, tzw. Sekcji ERO, gdzie uczestniczymy we wszystkich spotkaniach i zjazdach w ramach narodowego komitetu, w którym jesteśmy razem z Izbą Lekarską. Na marginesie powiem, że to nasze Towarzystwo wprowadziło Izbę w te struktury. Bardzo aktywnie współpracujemy z grupą badań podstawowych w stomatologii, tzw. GIRSO. Po raz kolejny, w 2004 roku, zorganizowaliśmy kongres tej grupy, a w 2005 roku nasi koledzy byli w Barcelonie. W tym roku chcemy wybrać się do Palermo. Jest tam prezentowanych wiele naszych prac. Wśród nowych krajów Unii Europejskiej jesteśmy jedynym krajem, który w tych strukturach funkcjonuje. Staramy się o kontakty z naszymi partnerami zza wschodniej granicy. Najbardziej aktywną współpracę mamy z Litewskim Towarzystwem Stomatologicznym i Uniwersytetem w Wilnie. Mamy również owocne kontakty i współpracujemy z kolegami z Ukrainy.


Gratulacje dla Prezydenta PTS - profesora Marka Ziętka

- PTS jest jednym z większych towarzystw medycznych w kraju.
- Prawie największym, drugim po Polskim Towarzystwie Lekarskim, bo przypomnę, 5,5 tys. aktywnych członków. Jesteśmy największym Towarzystwem, jeśli chodzi o udział procentowy osób płacących składki. Mamy spore rezerwy, bowiem w kraju jest około 30 tys. dentystów, w tym czynnie uprawiających zawód - 25 tys. Pytanie, jak ich pozyskać. Pewnym rozwiązaniem, któremu poświęciliśmy sporo miejsca podczas konferencji, jest kształcenie podyplomowe. Na polskim rynku w tej kwestii panuje duże zamieszanie. Przyczynia się do tego sama Izba Lekarska, która udziela zezwolenia na prowadzenie kształcenia podyplomowego przeróżnym firmom i firemkom, sklepom i sklepikom, które zapraszają mniej lub bardziej kompetentnych wykładowców i za to, na nieszczęście otrzymują punkty edukacyjne. To bardzo dziwna sytuacja, wszak zgodnie z literą prawa kształcenie mogą prowadzić szkoły zarejestrowane, na przykład szkoły wyższe, uczelnie, towarzystwa naukowe, korporacje zawodowe. To, co robi Izba Lekarska przy dawaniu uprawnień do prowadzenia szkoleń uważam nie tylko za nieporozumienie, ale za nadużycie z jej strony. Nie chodzi tutaj o konkurencję. Konkurencji się nie boimy, a kiepskiej konkurencji w ogóle. Mamy wiele dowodów na nadużywanie pojęcia kształcenia. W samym Wrocławiu, mam na to wiele dowodów, odbyło się kilka drogich szkoleń, które prowadzili lekarze, którzy niewiele mieli do powiedzenia i byli merytorycznie niekompetentni. To smutne, jak lekarze dają się nabierać. Żeby temu zapobiec, będziemy chcieli podpisać umowę z Izbą Lekarską o tym, aby w komisji, która kwalifikuje i przyznaje punkty edukacyjne znajdował się ktoś kompetentny bądź to z Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, bądź też z Wydziału Lekarsko-Stomatologicznego. Jeszcze raz podkreślę, że nie chodzi tu o jakąś bezsensowną krytykę, tylko o to, by ktoś, kto ma coś merytorycznie mądrego do powiedzenia i chce to powiedzieć, mógł to robić, a jego słuchaczom za udział w takim szkoleniu mogły być naliczane punkty. Trzeba definitywnie skończyć z jednodniowymi kursami, za 200, 300 złotych, na których lekarze otrzymują informacje, które mogą przeczytać na opakowaniu danego materiału czy leku.
- Stąd istotnie Towarzystwo powinno wiele uwagi poświęcić także kursom.
- Historią, która przewijała się przez nasze spotkanie sprawozdawczo-wyborcze, poza kształceniem podyplomowym, była właśnie możliwość organizacji większej liczby kursów. Do tej pory organizowaliśmy przede wszystkim spotkania naukowe, konferencje oraz zjazdy, natomiast kursów było niewiele od 3 do 5 w skali roku. Chcielibyśmy żeby było ich dużo więcej.


W pracy Zarządu Głównego PTS prof. Ziętkowi pomagały dr Zofia Sozańska i dr Małgorzata Radwan-Oczko

- PTS ma nowy statut, nowych ludzi w jego Zarządzie
- Istotnie, na spotkaniu sprawozdawczo-wyborczym został on zatwierdzony. Statut, który obowiązywał z niewielkimi zmianami, był utworzony blisko 20 lat temu. Biorąc pod uwagę współczesność, jego nowelizacja była niezbędna. Praktycznie cały statut został zmieniony, wiele sformułowań trącących socjalistyczną przeszłością zostało wykreślonych, uaktualniliśmy pewne rozwiązania organizacyjne. Pojawiła się możliwość powołania biura organizacyjnego Zarządu, które zastąpi społeczną pracę naszych kolegów. Teraz będziemy mogli zrobić dużo więcej. Zmieniliśmy również część władz PTS-u, dzięki uprzejmości wyborców zostałem na drugą kadencję prezydentem. Pani doktor Sozańska była skarbnikiem i tym skarbnikiem pozostała. Miejsce sekretarza generalnego po pani doktor Radwan-Oczko zajęła pani doktor pani Anna Nowak-Malinowska. Zmienił się w zasadniczy sposób skład prezydium Zarządu Głównego, bo 10 na 21 osób z tego gremium, to nowe osoby. To samo dotyczy Sądu Koleżeńskiego i Głównej Komisji Rewizyjnej.
- Jakie ma Pan Profesor plany na kolejną prezydencką kadencję?
- W głównej mierze, o czym już mówiliśmy, będzie to kształcenie podyplomowe. Tym chcemy się zająć bardzo intensywnie. Chcemy też, aby nasze Towarzystwo zajęło się zbieraniem dobrych projektów badawczych, które nie dostają dofinansowania z KBN-u, a które zasługują na wsparcie finansowe. Będziemy się więc starali wspomagać te osoby i te projekty naukowe, które rokują w przyszłości zdobycie stopnia naukowego. Będziemy je publikować w dobrych międzynarodowych czasopismach naukowych. Po raz pierwszy od wielu lat, bo przed 2000 rokiem nikomu się to nie udawało, Polscy pracownicy naukowi zaczęli publikować w czasopismach z listy filadelfijskiej.
- A co zaproponuje Towarzystwo zwykłym dentystom?
- Chcemy zorganizować dużą liczbę kursów. Mamy w planie organizację wielu konferencji i zjazdów, na których nasi koledzy będą mogli zdobywać punkty edukacyjne. To wszystko członkowie PTS będą mieli praktycznie za darmo. Inna kwestia, to szeroka współpraca z firmami Colgate, Blenda-Med. czy z firmą Wrigley, które razem z nami w swoich akcjach promocyjnych i profilaktycznych wychodzą bezpośrednio do dentystów. Pamiętamy akcje "Zdrowe zęby na 7", "Miesiąc totalnie zdrowego uśmiechu" czy "Żuj bezcukrową gumę do żucia". Są to akcje skierowane do wszystkich dentystów w Polsce, których PTS jest współudziałowcem i współwykonawcą. My takie akcje wspomagamy merytorycznie i organizacyjnie. Przynoszą one konkretną korzyść dentystom, którzy mają swoje praktyki. Poprzez takie akcje zyskują oni nowych pacjentów.
- Dziękuję za rozmowę.

Rozmawiał i fotografował:
Adam Zadrzywilski

Wizyta w NAM Andrzeja Wojtyły Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Zdrowia

fot. P. Golusik

Punktacja działalności naukowej jednostek za 2004 rok

Przedstawiamy drugą część rankingu.

WYDZIAŁ LEKARSKI

Lp.	Jednostki organizacyjne	Punktacja	Liczba prac.	Punktyna prac.
1.	Katedra i Zakład Anatomii Patologicznej	553,94	17	32,58
2.	Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Zawodowych i Nadciśnienia Tętniczego	339,50	18	18,86
3.	Katedra i Zakład Histologii i Embriologii	301,81	15	20,12
4.	Katedra i Zakład Biofizyki	292,53	12	24,38
5.	Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych i Alergologii	287,76	17	16,93
6.	Katedra i Zakład Patofizjologii	219,46	16	13,72
7.	II Katedra i Klinika Pediatrii, Gastroenterologii i Żywienia	215,63	8	26,95
8.	Katedra i Zakład Farmakologii	208,94	17	12,29
9.	I Katedra i Klinika Ginekologii i Położnictwa	193,69	17	11,39
10.	Katedra i Zakład Mikrobiologii	190,57	22	8,66
11.	Katedra i Zakład Fizjologii	179,93	9	19,99
12.	Zakład Reumatologii	177,55	8	22,19
13.	Katedra i Zakład Immunologii Klinicznej	174,69	5	34,94
14.	Katedra i Zakład Anatomii Prawidłowej	167,70	8	20,96
15.	Zakład Medycyny Sądowej	158,94	4	39,74
16.	Katedra i Zakład Higieny	153,94	6	25,66
17.	Katedra i Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii	148,81	13	11,45
18.	Zakład Genetyki	148,81	8	18,60
19.	Klinika Rozrodczości i Położnictwa II Katedry Ginekologii i Położnictwa	142,56	4	35,64
20.	Klinika Ginekologii II Katedry Ginekologii i Położnictwa	138,56	9	15,39
21.	I Katedra Pediatrii, Klinika Pediatrii, Alergologii i Kardiologii	130,42	13	10,03
22.	Katedra Medycyny Ratunkowej	104,10	7	14,87
23.	II Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej i Chirurgii Onkologicznej	101,44	5	20,29
24.	Klinika Neonatologii	86,00	6	14,33
25.	Katedra i Zakład Biochemii Lekarskiej	77,84	25	3,11
26.	Zakład Humanistycznych Nauk Lekarskich	77,65	6	12,94
27.	Katedra Propedeutyki Pediatrii i Klinika Immunologii i Reumatologii Wieku Rozwojowego	67,65	8	8,46
28.	Zakład Technik Molekularnych	56,25	5	11,25
29.	Samodzielna Pracownia Rehabilitacji Rozwojowej	53,69	1	53,69
30.	Katedra i Zakład Biologii i Parazytologii Lekarskiej	50,88	7	7,27
31.	I Katedra i Klinika Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej i Endokrynologicznej	50,06	8	6,26
32.	Katedra Pedagogiki Zakład Dydaktyki Szkoły Wyższej	43,59	2	21,80
33.	Klinika Zaburzeń Rozwojowych Płodu II Katedry Ginekologii i Położnictwa	41,00	3	13,67
34.	Katedra i Zakład Chemii i Immunochemii	20,13	10	2,01
		5356,02	339	15,80
	Średnia na Wydziale na 1 pracownika - 15,80

WYDZIAŁ LEKARSKO-STOMATOLOGICZNY

Lp.	Jednostki organizacyjne	Punktacja	Liczba prac.	Punktyna prac.
1.	Katedra i Zakład Protetyki Stomatologicznej	201,24	20	10,06
2.	Katedra i Zakład Stomatologii Zachowawczej i Dziecięcej	158,13	28	5,65
3.	Katedra i Zakład Periodontologii	156,13	7	22,30
4.	Katedra i Klinika Chirurgii Szczękowo-Twarzowej	123,00	10	12,30
5.	Katedra i Zakład Ortopedii Szczękowej i Ortodoncji	95,13	9	10,57
6.	Katedra i Zakład Chirurgii Stomatologicznej	73,63	7	10,52
7.	Zakład Anatomii Stomatologicznej	48,46	1	48,45
		855,72	82	10,44
	Średnia na Wydziale na 1 pracownika - 10,44

WYDZIAŁ LEKARSKI KSZTAŁCENIA PODYPLOMOWEGO

Lp.	Jednostki organizacyjne	Punktacja	Liczba prac.	Punktyna prac.
1.	Katedra i Klinika Dermatologii, Wenerologii i Alergologii	613,96	18	34,11
2.	Katedra i Klinika Chorób Zakaźnych, Chorób Wątroby i Nabytych Niedoborów Odpornościowych	494,15	9	54,91
3.	Katedra i Klinika Kardiologii	491,09	18	27,28
4.	Katedra i Zakład Medycyny Rodzinnej	406,98	10	40,70
5.	Katedra i Klinika Endokrynologii, Diabetologii i Leczenia Izotopami	397,01	16	24,81
6.	Katedra i Klinika Hematologii, Nowotworów Krwi i Transplantacji Szpiku	390,90	16	24,43
7.	Katedra i Klinika Transplantacji Szpiku, Onkologii i Hematologii Dziecięcej	358,39	17	21,08
8.	Katedra i Klinika Nefrologii i Medycyny Transplantacyjnej	350,24	14	25,02
9.	Katedra i Klinika Psychiatrii	336,65	19	17,72
10.	Katedra i Klinika Otolaryngologii	311,86	16	19,49
11.	Katedra i Klinika Chirurgii Naczyniowej, Ogólnej i Transplantacyjnej	302,49	13	23,27
12.	Katedra i Klinika Okulistyki	290,93	15	19,40
13.	Katedra i Zakład Radiologii	257,41	15	17,16
14.	Katedra i Klinika Angiologii, Nadciśnienia Tętniczego i Diabetologii	240,00	9	26,67
15.	Katedra i Klinika Gastroenterologii i Hepatologii	234,19	14	16,73
16.	Katedra i Klinika Chirurgii Przewodu Pokarmowego i Chirurgii Ogólnej	190,03	14	13,57
17.	Katedra i Klinika Endokrynologii Wieku Rozwojowego	187,34	7	26,76
18.	Katedra i Klinika Chirurgii i Urologii Dziecięcej	174,50	6	29,08
19.	Katedra i Klinika Chirurgii Serca	173,28	6	28,88
20.	Katedra i Klinika Neurologii	162,25	17	9,54
21.	Katedra i Klinika Pulmonologii i Nowotworów Płuc	160,50	11	14,59
22.	Katedra i Klinika Chorób Zakaźnych Wieku Dziecięcego	141,38	10	14,14
23.	Katedra i Klinika Nefrologii Pediatrycznej	137,78	10	13,78
24.	Katedra i Klinika Chirurgii Klatki Piersiowej	123,44	5	24,69
25.	Katedra Onkologii i Klinika Ginekologii Onkologicznej	110,09	13	8,47
26.	Katedra i Klinika Urologii i Onkologii Urologicznej	101,28	8	12,66
27.	Katedra i Klinika Chirurgii Urazowej i Chirurgii Ręki	100,63	11	9,15
28.	Zakład Chirurgii Eksperymentalnej i Badania Biomateriałów	81,25	5	16,25
29.	Katedra i Klinika Neurochirurgii	81,19	7	11,60
30.	Katedra i Zakład Medycyny Społecznej	79,40	4	19,85
31.	Katedra i Klinika Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu	43,75	9	4,86
		7524,34	362	20,79
	Średnia na Wydziale na 1 pracownika - 20,79

WYDZIAŁ FARMACEUTYCZNY

Lp.	Jednostka organizacyjna	Punktacja	Liczba prac.	Punktyna prac.
1.	Katedra i Zakład Podstaw Nauk Medycznych	201,19	7	28,74
2.	Katedra i Zakład Chemii Nieorganicznej	123,00	8	15,38
3.	Katedra i Zakład Farmakognozji	122,50	10	12,25
4.	Katedra i Zakład Farmakologii Klinicznej	116,75	7	16,68
5.	Katedra i Zakład Toksykologii	116,06	6	19,34
6.	Katedra i Zakład Chemii Organicznej	86,00	10	8,60
7.	Katedra i Zakład Bromatologii	85,50	6	14,25
8.	Katedra i Zakład Analityki Medycznej	70,63	6	11,77
9.	Katedra i Zakład Chemii Leków	64,00	10	6,40
10.	Zakład Technologii Postaci Leku	59,19	8	7,40
11.	Katedra i Zakład Biochemii Farmaceutycznej	58,40	8	7,30
12.	Zakład Farmacji Aptecznej	56,40	10	5,64
13.	Katedra i Zakład Chemii Fizycznej	54,00	10	5,40
14.	Katedra i Zakład Technologii Leków	46,00	5	9,20
15.	Katedra i Zakład Chemii Analitycznej	28,00	6	4,67
16.	Katedra i Zakład Biologii i Botaniki Farmaceutycznej	26,13	7	3,73
17.	Ogród Roślin Leczniczych	5,00	3	1,67
		1318,75	127	10,38
	Średnia na Wydziale na 1 pracownika - 10,38

WYDZIAŁ ZDROWIA PUBLICZNEGO

Lp.	Jednostka organizacyjna	Punktacja	Liczba prac.	Punktyna prac.
1.	Katedra Pielęgniarstwa Klinicznego	340,45	23	14,80
2.	Zakład Nauk Podstawowych	90,19	3	30,06
3.	Zakład Ratownictwa Medycznego	75,00	4	18,75
4.	Zakład Pielęgniarstwa Społecznego	55,00	8	6,88
5.	Zakład Rehabilitacji	51,38	1	51,38
6.	Zakład Organizacji i Zarządzania	49,13	3	16,38
7.	Zakład Fizjoterapii	40,00	4	10,00
8.	Zakład Dietetyki	16,00	1	16,00
9.	Zakład Balneologii	2,00	1	2,00
		719,15	48	14,98
	Średnia na Wydziale na 1 pracownika - 14,98

ZESTAWIENIE ZBIORCZE

Lp.	Jednostka organizacyjna	Punktacja	Liczba prac.	Punktyna prac.
1.	WYDZIAŁ LEKARSKI	5 356,02	339,0	15,80
2.	WYDZIAŁ LEKARSKO-STOMATOLOGICZNY	855,72	82,0	10,44
3.	WYDZIAŁ LEKARSKI KSZTAŁCENIA PODYPLOMOWEGO	7 524,34	362,0	20,79
4.	WYDZIAŁ FARMACEUTYCZNY	1 318,75	127,0	10,38
5.	WYDZIAŁ ZDROWIA PUBLICZNEGO	719,15	48,0	14,98
	OGÓŁEM	15 773,98	958,0	16,47

Średnia w Uczelni na 1 pracownika - 16,47

Pensum i godziny ponadwymiarowe i zlecone

Cieszę się z podjętej dyskusji nt. pensum i rozliczań godzin ponadwymiarowych i zleconych w naszej Uczelni. Wyrażane opinie, jak również osoby, które zabierają głos w powyższej dyskusji utwierdzają mnie w przekonaniu o ważkości problemu, jakim jest tak dużą liczba godzin ponadwymiarowych i zleconych, którą odziedziczyliśmy w obecnej kadencji. Uczelnia nasza jest uważana przez obecne władze rektorskie za jeden organizm i tak jest traktowana w rozwiązywaniu powyższego problemu. Jak w każdym zespole jeden uzupełnia drugiego, jeden w jednym aspekcie traci, w drugim zyskuje - taka jest zasada funkcjonowania wielowydziałowej uczelni, jaką jest nasza Alma Mater. Ocena funkcjonowania i planów dydaktycznych uczelni przez wąski pryzmat jednego wydziału, a czasami przez pryzmat jednej katedry czy zakładu jest z założenia błędna, podważa jej rzetelność i wskazuje na brak zrozumienia problemu.
Od objęcia urzędowania nowych władz uczelni problem uregulowania sprawy godzin ponadwymiarowych i zleconych, które obciążają budżet ogromną kwotą ponad 4,5 mln złotych, jest jednym z priorytetów działania. Pierwsze dni urzędowania pozwoliły opracować jednoznaczną wykładnię stosownych zarządzeń i uchwał dotyczących rozliczań powyższych godzin, a które w wielu miejscach wykazywały rozbieżności, na co zwrócili nam również uwagę wizytatorzy komisji akredytacyjnych, kontrolerzy NIK i wewnętrzni audytorzy. Transparentność naszych działań w zarządzaniu Akademią Medyczną, którą zgodnie z deklaracjami przedwyborczymi prowadzimy i będziemy prowadzić, realizujemy właśnie w przedstawianiu szerokiemu gremium społeczności akademickiej powyższych problemów. Realizacją takiej formy działania jest poddawanie pod szeroką dyskusję propozycji zmian pensum dydaktycznego. Oczekujemy na bardzo konkretne i merytoryczne propozycje w tym zakresie od Kierowników Katedr, Zakładów, Adiunktów Dydaktycznych, Opiekunów lat, a więc tej kadry, która ma bezpośredni kontakt ze sprawami obliczania i rozliczania pensum. Przykładem naszej otwartości na wszelkie głosy doradcze, w celu poprawienia sytuacji w Uczelni, jest wystąpienie Prorektora ds. Dydaktyki na posiedzeniu Rady Wydziału Lekarskiego i przedstawienie problemów realizacji pensum. Opierając się na obliczeniach z kart rozliczeniowych pensum, a więc z najbardziej wiarygodnego obecnie źródła informacji, wynika, że liczba godzin ponadwymiarowych i zleconych wynosi 78 280. Takie są fakty, a więc nie podejmujemy dyskusji, czy to jest liczba przeszacowana, czy w poprzednich latach była niedoszacowana - po prostu jest i musimy z nią coś zrobić, aby godziny te nie "zjadały" naszego budżetu. Rozkład powyższych godzin między wydziałami jest bardzo zróżnicowany (wykres 1)
Oczywiste jest, że głównym generatorem powyższego stanu jest Wydział Zdrowia Publicznego. Powyższe fakty przedstawiamy, aby uniknąć pojawiających się sporadycznie gołosłownych oskarżeń o okłamywanie społeczności akademickiej, gdyż fakty te są problemem Uczelni, który winniśmy rozwiązać. Podzielam zdanie, że problem godzin zleconych i nadgodzin jest wieloletnim kłopotem uczelni. Pewnym krokiem poprawiającym sytuację jest likwidacja naboru na studia w Zielonej Górze, ale niestety, rozpoczęte tam studia jeszcze trwają i musimy je zakończyć. Studia w Świdnicy nie są likwidowane.
Obecnie jesteśmy w trakcie obliczania liczby godzin dydaktycznych w bieżącym roku i zastanawiam się, skąd są brane publikowane dane o liczbie nadgodzin w bieżącym roku, które znalazły się w jednym z głosów w dyskusji. Niedobrze jest wprowadzać w błąd społeczność akademicką, podając nieautoryzowane i niesprawdzone informacje. Taki sam wydźwięk ma przedstawianie prostej kalkulacji na zasadzie przemnożenia opłat za czesne na studiach płatnych, jak również za studia anglojęzyczne przez liczbę studentów, co ma obrazować stan finansów uczelni - jest to nadużycie i fałszowanie faktów. I w tym miejscu zasadne jest pytanie, w jakim celu się to robi?


Uczelnia jako instytucja zatrudniająca 1 763 osoby (stan na dzień 31.12.2005 r.) prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z ustawą o rachunkowości. Rachunkowość zarządcza to jeden z jej elementów, który służy kierownictwu naszej Uczelni i wspomaga w procesie podejmowania decyzji wiążących się z kalkulowaniem kosztów i przychodów. W uczelni są prowadzone różne formy działań, dlatego też tworząc budżet, należy spojrzeć na Uczelnię jako całość i oceniać poszczególne Wydziały jako te, które mają wpływ na realizację zadań ogólnych. Przygotowując plan rzeczowo-finansowy na rok 2005 przyjęto założenie, iż część opłat za zajęcia dydaktyczne z semestru zimowego powinna pokryć ogromne koszty godzin ponadwymiarowych i zleconych z poprzedniego roku akademickiego. W związku z powyższym podziału tych środków dokonano zgodnie z planem i zarządzeniem Rektora nr 35/XIV R/2005 z dnia 30 grudnia 2005 r.
W poszukiwaniu rozwiązania dysproporcji międzywydziałowych pomiędzy tymi jednostkami, które generują nadgodziny, a tymi które nie wykonują pensum - zgadzamy się z głosami popierającymi nasz projekt zaangażowania do realizacji zadań dydaktycznych na WZP przede wszystkim jednostek z WLKP i WL. Dziękujemy za głosy wielu kierowników tych Katedr i Klinik, którzy już teraz deklarują możliwości i chęć takiej współpracy. Uważam, że należy usuwać wszystkie patologie, jakie towarzyszyły do tej pory dydaktyce zleconej dodatkowo. Zgodnie z sugestią zawartą w jednym z głosów w dyskusji, będziemy starali się lepiej niż do tej pory wykorzystywać pracowników tych jednostek, w których występuje stały lub okresowy "nadmiar" godzin dydaktycznych. Niestety, nie najlepiej się stało, że ten "nadmiar" występuje głównie w jednostkach klinicznych.
Ustawa "Prawo o szkolnictwie wyższym" powinna umożliwić nam od 01.09.2006 roku lepsze zagospodarowanie czasem dydaktycznym w tych jednostkach, które dodatkowo prowadzą opiekę nad pacjentem. Dlatego przy opracowaniu nowego pensum na 2006/2007 rok będziemy kierować się zgodnością z powyższą ustawą, mając na celu zmniejszenie o około 30% godzin ponadwymiarowych, ustalając jednocześnie klarowność obliczeń wynagrodzeń za tę pracę. Zgodnie z moją wiedzą, przy planowanych zmianach w funkcjonowaniu rozliczeń, m.in. przez wprowadzenie komputerowej karty indywidualnego rozliczania pensum, comiesięcznego rozliczania i wynagradzania zajęć anglojęzycznych, ustalenie rocznego planu zajęciowego z możliwością wykorzystania wszystkich jednostek uczelni w całym procesie dydaktycznym, jest możliwe wyjście z tej trudnej sytuacji.
Głosy naszych poprzedników, mówiące o godzinach zleconych i ponadwymiarowych jako o wieloletnim problemie uczelni, umacniają nas w dążeniu do poprawy tej sytuacji i widzimy z ich strony, jak również ze strony innych pracowników, którzy w bezpośrednich z nami kontaktach przekazują swoje cenne uwagi, wielkie zaangażowanie w rozwiązywaniu tego problemu. Za wszystkie te informacje dziękujemy, mając przekonanie, że ułatwią nam pracę w opracowaniu może nie idealnego, ale optymalnego dla Uczelni pensum, gdyż zdajemy sobie sprawę, że tych problemów nie uporządkujemy na stałe.

Rektor AM
prof. dr hab. Ryszard Andrzejak

Wniosek o nadanie Regionalnemu Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa we Wrocławiu imienia Profesora Tadeusza Dorobisza

12 lutego 2006 roku minęła 33. rocznica śmierci Pana Profesora Tadeusza Dorobisza. Sądzę, że warto przybliżyć, zwłaszcza młodszej części społeczności akademickiej naszej Uczelni, sylwetkę byłego kierownika Kliniki Chirurgii Naczyniowej, Prodziekana Wydziału Lekarskiego w latach 1966-1968, a następnie w latach 1968-1971 Prorektora ds. Klinicznych Akademii Medycznej we Wrocławiu.
Pan Profesor Tadeusz Dorobisz położył ogromne zasługi dla rozwoju Służby Krwi na terenie Dolnego Śląska, gdzie założył sieć punktów krwiodawstwa we wszystkich szpitalach miast powiatowych.
Doprowadził do założenia Wojewódzkiej Stacji Krwiodawstwa przy ul. Czerwonego Krzyża we Wrocławiu, której przez 12 lat (1951-1963) był dyrektorem.
Wyniesioną z odbytych w Szwajcarii studiów wiedzę i doświadczenie wykorzystał z powodzeniem w pracy klinicznej, stosując nowatorskie w skali kraju rozwiązania. Szpitale województwa wrocławskiego były pierwszymi w Polsce, które posługiwały się wyłącznie pośrednią metodą przetaczania krwi. Wojewódzka Stacja Krwiodawstwa we Wrocławiu jako pierwsza w Polsce oznaczała czynnik Rh nie tylko u dawców, ale i u biorców.
Doceniając ogromne zasługi Pana Profesora Tadeusza Dorobisza dla rozwoju krwiodawstwa na terenie Dolnego Śląska dyrekcja Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa we Wrocławiu wystąpiła do Ministerstwa Zdrowia z wnioskiem o nadanie tej jednostce imienia Pana Profesora Tadeusza Dorobisza.
Władze Akademii Medycznej we Wrocławiu w pełni poparły tę inicjatywę uznając, że dokonania Pana Profesora w pracy naukowej, dydaktycznej, klinicznej i organizacyjnej zasługują na uwiecznienie Jego pamięci przez nadanie imienia Profesora Regionalnemu Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa we Wrocławiu, prawnemu następcy placówki, którą Profesor Tadeusz Dorobisz tworzył od podstaw.

Rektor AM
prof. dr hab. Ryszard Andrzejak

Profesor dr med. Tadeusz Dorobisz - życie i działalność

Profesor Tadeusz Dorobisz pochodził z rodziny polsko-litewsko-niemieckiej. Urodził się 17.07.1916 r. W 1936 roku złożył egzaminy maturalne, po których ochotniczo wstąpił do służby w Wojsku Polskim. Odbywał ją początkowo w Oświęcimiu, a następnie w Warszawie. W 1937 roku rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego, uczestnicząc od początku w życiu naukowym uczelni, a będąc studentem trzeciego roku, rozpoczął pisanie pracy doktorskiej. Studia przerwał wybuch drugiej wojny światowej. Walczył początkowo na froncie zachodnim, a później wschodnim, przekroczył granicę Rumunii, gdzie został internowany. Po przedostaniu się do Francji został wcielony do tworzącej się II Dywizji Wojska Polskiego. Po ataku niemieckim na Francję II Dywizja została zepchnięta w walkach do Szwajcarii i tam w całości internowana. Dzięki umowie rządów polskiego i szwajcarskiego stała się możliwa kontynuacja nauki na Uniwersytecie w Zurychu, częściowo w Wintertur. W 1944 roku ukończył studia, uzyskał tytuł doktora medycyny, kończąc rozpoczętą jeszcze w Polsce pracę doktorską.
W grudniu 1945 roku powrócił do Polski wraz z pierwszym transportem żołnierzy polskich. Aresztowany, a następnie warunkowo zwolniony ze względu na brak lekarzy, otrzymał nakaz pracy we Wrocławiu w tworzącej się I Klinice Chirurgicznej Uniwersytetu i Politechniki pod kierownictwem profesora Kazimierza Czyżewskiego. Pracę podjął w 1946 roku jako starszy asystent.
W tym roku, wykorzystując swoje doświadczenia ze Szwajcarii (wraz z dr. Z. Jezioro - do 1947 r.) rozpoczął organizację jedynego w owym czasie na Dolnym Śląsku punktu krwiodawstwa. Do 1950 r. funkcjonował w pomieszczeniach obok laboratorium w Klinice przy ul. Poniatowskiego 2. Wraz ze wzrastającymi potrzebami wzrosła liczba pracowników i Punkt rozrósł się do Stacji Przetaczania i Konserwowania Krwi. Jednocześnie profesor rozpoczął starania o założenie Wojewódzkiej Stacji Krwiodawstwa, która ostatecznie miała siedzibę przy dawnej ul. Węglowej, a obecnie ul. Czerwonego Krzyża. Pierwotny budynek, uszkodzony podczas działań wojennych, oddano do użytku po remoncie w końcu 1950 roku, powołując z dniem 9.01.1951 r. na stanowisko dyrektora dr. Tadeusza Dorobisza. Pozostał nim do 31 maja 1963 roku, kiedy to ze względu na objęcie stanowiska we władzach Akademii Medycznej (wkrótce został prodziekanem Wydziału Lekarskiego) zrezygnował z kierowania Stacją Krwiodawstwa, pozostając jednak jej konsultantem naukowym do 1973 roku. W latach 1950-1963 Profesor Dorobisz był konsultantem wojewódzkim ds. leczenia krwią, a ponadto do 1970 roku biegłym sądowym z tego zakresu. Organizując Służbę Krwi na Dolnym Śląsku, założył sieć punktów krwiodawstwa we wszystkich szpitalach miast powiatowych oraz Powiatową Stację Krwiodawstwa w Wałbrzychu (przy szpitalu Spółki Brackiej). Szpitale województwa wrocławskiego były pierwszymi w Polsce, które posługiwały się wyłącznie pośrednią metodą przetaczania krwi. Także jako pierwsza w Polsce Stacja oznaczała czynnik Rh nie tylko u dawców, ale i u biorców, co było przede wszystkim zasługą prof. Hirszfelda.
Jednocześnie prof. Dorobisz rozbudowywał Wojewódzką Stację Krwiodawstwa, dobudowując dla celów usługowych i naukowych zwierzętarnię. Praca naukowa Stacji, poza jej funkcjami usługowymi, odgrywała zasadniczą rolę. Gdy Profesor był jej dyrektorem, powstało i zostało obronionych pięć prac doktorskich, powstały dwie prace habilitacyjne. Za jego kierownictwa opublikowano ponad 120 prac naukowych, nawiązano także kontakty międzynarodowe, np. ze Służbami Krwi Jugosławii, Szwajcarii.
Prace miały znaczną wartość naukową, opracowano wiele wniosków racjonalizatorskich, z których najważniejszym jest opracowanie polskiej metody uzyskiwania fibrynogenu. Za te osiągnięcia zespół otrzymał Złotą Odznakę Racjonalizatora Produkcji. Pierwsze w Polsce przetoczenie wymienne krwi u noworodka z konfliktem w zakresie Rh dokonano we współpracy z Kliniką Położnictwa kierowaną przez prof. Jabłońskiego. Kolejnym szczególnie interesującym zagadnieniem było rozpoznawanie i leczenie ostrych zespołów fibrynolitycznych występujących najczęściej jako problem położniczy oraz w torakochirurgii i chirurgii wątroby.
Rozległa tematyka prac naukowych dotycząca transfuzjologii, powikłań po przetoczeniu krwi, układu krzepnięcia i fibrynolitycznego we wstrząsie wymagała współdziałania z innymi ośrodkami naukowymi, stanowiła o potencjale naukowym Stacji Krwiodawstwa. Zaowocowała także powołaniem na początku lat sześćdziesiątych Profesora Tadeusza Dorobisza na stanowisko członka Rady Naukowej Instytutu Hematologii w Warszawie, a w 1968 r. został jej przewodniczącym. Będąc naukowcem i poliglotą, został członkiem rzeczywistym Societe Internationale de Transfusiologie, pełniąc funkcję przedstawiciela Polski w tym Towarzystwie i będąc członkiem Komisji Rewizyjnej. W 1968 r. został także członkiem Komisji Transfuzjologicznej Komitetu Patofizjologii Klinicznej Polskiej Akademii Nauk.
Zasadniczym miejscem pracy Profesora była Akademia Medyczna i praca w I Klinice Chirurgicznej. W 1949 r. został adiunktem, w 1955 r. docentem, a w 1966 r. profesorem nadzwyczajnym tej Kliniki. W 1972 r. został wysłany do władz wniosek Rady Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej o nadanie tytułu profesora zwyczajnego, nie dożył jednak tego awansu. W strukturze I Katedry i Kliniki Chirurgii od 1964 r. kierował jednym z jej członów, tj. Kliniką, drugim członem był Zakład Badań Tworzyw Sztucznych. Po odejściu na emeryturę profesora Czyżewskiego 1.09.1969 r. został mianowany kierownikiem Kliniki, a 1.05.1970 r. I Katedry i Kliniki Chirurgicznej. Po restrukturyzacji Akademii Medycznej i powołaniu w 1972 r. Instytutu Chirurgii Klinikę podzielono na dwie mniejsze. Profesor Dorobisz objął kierownictwo powołanej do życia Klinik Chirurgii Naczyniowej. Kierował nią do śmierci 12.02.1973 r., zmarł mając 57 lat.
Zainteresowania naukowe zaowocowały 148 publikacjami, w tym 35 eksperymentalnymi. W pierwszym okresie skupiały się na zagadnieniach hematologii klinicznej, przeszczepianiu narządów oraz zastosowaniu klinicznym sztucznych protez naczyniowych i homograftów naczyniowych. W latach czterdziestych oraz początku pięćdziesiątych w zorganizowanej przez siebie pracowni doświadczalnej Profesor wykonał wiele przeszczepów nerek u psów. Tworząc pierwsze protezy naczyniowe, szył je z jedwabiu spadochronowego i wszczepiał w miejscu wyciętej aorty brzusznej lub piersiowej zwierząt doświadczalnych. Dokumentacja na ten temat nie została nigdy opublikowana i niestety zaginęła.
W latach pięćdziesiątych, w związku poszerzeniem pola zainteresowań Kliniki o leczenie chorób tarczycy oraz stawów rzekomych, wspólnie z profesorem Czyżewskim zorganizował jedną z pierwszych w Polsce pracowni do badań izotopowych. Prowadzono w niej również pracę naukową dotyczącą głównie diagnostyki opóźnionego zrostu kostnego i stawów rzekomych, na jej podstawie powstały także prace doktorskie.
Innym zagadnieniem, którym Profesor szczególne się interesował i nad którym pracował było fibrynolityczne leczenie zatorów i zakrzepów naczyniowych. Jako pierwszy w Polsce rozpoczął leczenie lekami fibrynolitycznymi. Po zebraniu odpowiednio dużego materiału i doświadczenia założył Stację Leczenia Fibrynolitycznego. Prowadzenie Stacji wymagało organizacji odpowiednio wyposażonego i funkcjonującego laboratorium krzepnięciowego. Na dalszym etapie swojego rozwoju naukowego zainteresował się tematyką chirurgii urazowej, a na początku lat sześćdziesiątych wstrząsu pourazowego i zachowaniu się układu kinin w różnych stanach chorobowych, w tym także w różnych formach wstrząsu. Szczególnie nowatorska była tematyka dotycząca układu kalikreinogen-kalikreina. Zastosowanie inhibitora proteaz znacznie zmniejszało objawy wywoływanego doświadczalnie wstrząsu krwotocznego, hemolitycznego, pourazowego lub wywołanego tzw. zespołem pozaciskowym występującym po usunięciu zacisków w zabiegach naczyniowych. Spostrzeżenia te stały się tematem dwóch prac doktorskich oraz jednej habilitacyjnej (rozprawa prof. K. Skóry), której był patronem.
Działał w licznych towarzystwach naukowych. W pracy dydaktycznej wraz z profesorem Czyżewskim opracował schemat nauczania z zakresu chirurgii, który został przyjęty w 1950 roku przez Ministerstwo Zdrowia jako obowiązujący dla wszystkich Akademii Medycznych. Przez wiele lat prowadził Studenckie Koło Naukowe.
Działając we władzach Uczelni, uczestniczył w pracy Senatu, w latach 1966-1968 pełnił funkcję Prodziekana Wydziału Lekarskiego, a w latach 1968-1971 był Prorektorem ds. Klinicznych. Został odznaczony wieloma odznaczeniami, w tym: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, złotą odznaką Zasłużonego Racjonalizatora Produkcji, którą sobie szczególnie cenił.
Będąc doświadczonym i cenionym chirurgiem, został powołany na konsultanta z zakresu chirurgii wielu szpitali, które ze względu na niewystarczające kwalifikacje i szczupłość obsady kadrowej korzystały z możliwości wykonywania przez Profesora zabiegów w danym szpitalu. Stale operował w Szpitalach Powiatowych w Legnicy, Chojnowie, Zgorzelcu, Bogatyni i innych. Był dobrym, szybkim i eleganckim operatorem. Operował przypadki z zakresu chirurgii ogólnej, endokrynologicznej, naczyniowej, traumatologii i jej późnych następstw. Kształcił się w tym zakresie na stażach zagranicznych, w tym w Szwajcarii u prof. Allgowera. Nie rozpatrywał jej jednak jedynie z punktu widzenia operacyjnego, ale również zaangażował się w problemy hematologii klinicznej, badanie układu krzepnięcia, fibrynolizy i kininotwórczego. Był wizjonerem w sprawie przeszczepów tkanek. Jego próby przeszczepów nerek niestety nie mogły się powieść ze względu na ówczesny poziom nauk medycznych.
Swoją postawą, ogromną dyspozycyjnością budził sympatię całego środowiska lekarskiego. Był ceniony za przyjazne podejście, szczerość, bezpośredniość. Zaangażowanie Profesora w pracę zawodową, naukową i organizacyjną budziło szacunek. Jednakowo potrafił angażować się w pracę chirurga, jak i w mniej odpowiadającą jego dużemu temperamentowi pracę administracyjną. Specyfika zawodu chirurga, wiążąca się z dużymi obciążeniami fizycznymi i psychicznymi, nie wyczerpywała Go, raczej wzmagała nim siły witalne. Pracował naukowo codziennie do późnej nocy przeprowadzając kolejne eksperymenty lub też pisząc. Kierował się zawsze uczciwością, etyką i pokorą wobec cierpienia i możliwości medycyny.
Żył w hermetycznym, wewnętrznym, wytworzonym przez siebie świecie, jak sam często mawiał "na wewnętrznej emigracji". Miał wielu starannie dobranych przyjaciół, nie tylko w środowisku medycznym. Niewątpliwie ogromną zaletą była łatwość w nawiązywaniu kontaktów i ogromne poczucie humoru. Regularnie podczas spacerów spotykał się z takimi osobowościami, jak profesor Steinhaus, Hartman, Konopiński, Kowarzyk - zasadą ich spotkań była rozmowa w języku obcym, łącznie z łaciną i greką.

prof. dr hab. Andrzej Dorobisz

Uroczystość z okazji osiemdziesiątej rocznicy urodzin Prof. dr. hab. dr. h.c. Zbigniewa Knapika

21 stycznia 2006 r. w Domu Jana Pawła II odbyła się konferencja naukowa z okazji 80. rocznicy urodzin Profesora dr. hab. Zbigniewa Knapika.
Profesor Zbigniew Knapik urodził się w Samborze, w województwie lwowskim. Dyplom lekarza medycyny uzyskał na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w 1951 roku. W 1960 roku uzyskał stopień doktora medycyny. Sześć lat później habilitował się. W 1975 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1984 roku profesora zwyczajnego. W latach 1974-1981 był Dziekanem Wydziału Lekarskiego, a w latach 1990-1993 Rektorem naszej uczelni. Od 1970 roku przez 26 lat kierował Katedrą i Kliniką Gastroenterologii. Do dnia jubileuszu Profesor był patronem 4. habilitacji, promotorem 25. przewodów doktorskich. Ponad 100 lekarzy pod jego kierunkiem zdobyło specjalizacje lekarskie. Na dorobek naukowy Profesora składa się ponad 250 publikacji, autorstwo lub współautorstwo 4 podręczników. Jubilat jest nadal aktywnym pracownikiem naszej uczelni. Kieruje Zakładem Balneologii na Wydziale Zdrowia Publicznego i wykłada ten przedmiot jako fakultatywny również na Wydziale Lekarskim. Jest redaktorem naczelnym "Gastroenterologii Polskiej" oraz członkiem wielu komitetów redakcyjnych. Życie Profesora wypełniła dotąd głównie praca jako lekarza i nauczyciela akademickiego. Wielokrotnie było Mu dane kierować zespołami pracowników lub członków towarzystw naukowych i korporacyjnych. Stara maksyma łacińska Imperium virum ostendit dobrze charakteryzuje Jubilata.
Profesor został odznaczony wieloma odznaczeniami, m.in. Krzyżami Komandorskim, Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i wieloma innymi. Jest doktorem honoris causa Akademii Medycznej w Białymstoku. Został wyróżniony również wieloma tytułami honorowymi, m.in.: Członka Honorowego Towarzystwa Internistów Polskich i Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, którego był Prezesem, Członka Honorowego Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego i innych.
Uroczystość zgromadziła wielu dostojnych gości, wzięła w niej również udział najbliższa rodzina Jubilata. Obecny na uroczystości Jego Eminencja ks. Henryk kardynał Gulbinowicz wyróżnił Profesora Pierścieniem Tysiąclecia Biskupstwa Wrocławskiego. Profesor Ludwik Turko odczytał list od Pana dr. Rafała Dutkiewicza - Prezydenta Wrocławia. Serdeczne słowa do Jubilata skierowali również JM Rektor naszej uczelni - prof. dr hab. Ryszard Andrzejak oraz JM Rektor Fakultetu Papieskiego - ks. prof. dr hab. Józef Pater, Dziekan Wydziału Lekarskiego Kształcenia Podyplomowego Pani dr hab. Grażyna Bednarek-Tupikowska, Dziekan Wydziału Zdrowia Publicznego - Pan prof. dr hab. Bernard Panaszek oraz wielu innych znakomitych gości, wśród których była między innymi Pani prof. dr hab. Walentyna Mazurek i Pan prof. dr hab. Tadeusz Heimrath, którzy w kadencji 1990-1993 byli prorektorami naszej uczelni. Tamten trudny dla kraju okres z perspektywy kierownictwa uczelni przypomniał prof. dr hab. T. Heimrath. Miłe słowa do Jubilata skierował również Jego Przyjaciel - prof. dr hab. Jan Dzieniszewski z Instytutu Żywności i Żywienia, który przedstawił wykład w naukowej części uroczystości. W imieniu Dolnośląskiej Izby Lekarskiej życzenia przekazała Pani dr med. Barbara Bruziewicz-Mikłaszewska. W uroczystości wzięli również udział wychowankowie Pana Profesora Zbigniewa Knapika oraz byli i aktualni pracownicy Katedry i Kliniki Gastroenterologii i Hepatologii.
Do dostojnego Jubilata wpłynęło wiele gratulacji i życzeń, m.in. od Pana Profesora Zbigniewa Religi - Ministra Zdrowia, prof. dr. hab. Tadeusza Tołłoczki - nestora chirurgii polskiej i byłego rektora warszawskiej Akademii Medycznej, od profesorów naszej uczelni, którzy nie mogli osobiście uczestniczyć w uroczystościach i od wielu innych osób.
Obchody urodzinowe połączono z obchodami 35-lecia Katedry i Kliniki Gastroenterologii i Hepatologii naszej uczelni.
Uroczystość zakończył uroczysty obiad wydany na cześć prof. dr. hab. dr h.c. Zbigniewa Knapika.

prof. dr hab. Leszek Paradowski

Wiedza, badania i innowacyjność w oczach Komisji Europejskiej

Problem rozwoju krajów Unii Europejskiej opartych na wiedzy, badaniach i innowacyjności społeczeństw jest jednym z głównych tematów prac Komisji Europejskiej. Jednym z narzędzi, mającym na celu stworzenie na terenie Europy zintegrowanej i konkurencyjnej gospodarki jest stworzenie m.in. 7. Programu Ramowego 2007-2013 (the Seventh Framework Programme 2007-2013) oraz Programu Ramowego na Rzecz Konkurencyjności i Innowacji (Competitiveness and Innovation Framework Programme).
Wypowiedź Joaquín Almunia, Komisarza UE ds. gospodarczych i monetarnych, najlepiej oddaje istotę ww. problemu:
"Trudno nie zgodzić się ze stwierdzeniem, że promowanie działalności badawczej, rozwoju i innowacji w przemyśle - zwykle określanych jako "badania i rozwój" (ang. R&D) - jest podstawą zapewniającą trwały i zdecydowany wzrost gospodarki wspólnotowej, w szczególności, kiedy celem jest wyjście z propozycją rozwiązania dla gospodarki europejskiej, której potencjał rozwojowy nie przekracza 2% i którą nękają problemy strukturalne oraz utrata konkurencyjności.
W ciągu ostatnich lat Komisja Europejska oraz państwa członkowskie ponownie podkreśliły znaczenie większego i lepszego inwestowania w R&D, jak również wynikających stąd zobowiązań dla władzy publicznej i przedstawicieli kręgów gospodarczych. Podczas posiedzenia w Barcelonie w 2002 r. Rada Europejska dała temu dowód przez decyzję ustalającą konkretny cel i nieprzekraczalny termin do osiągnięcia pożądanego poziomu inwestycji w badania i rozwój - do 3% PKB, nie później niż do roku 2010. Fakt ten nabiera jeszcze większego znaczenia w świetle naszych szacunków, które pokazują, że osiągnięcie owych 3% PKB do roku 2010 może pomóc wygenerować - w okresie między dniem dzisiejszym a rokiem 2015 - 4,2% PKB i ponad 3 miliony dodatkowych miejsc pracy na poziomie europejskim.
Państwa członkowskie zaczynają skrupulatnie przestrzegać tego zobowiązania, chociaż nadal pozostaje wiele do zrobienia. Nasze sprawozdanie z 25 stycznia dla Rady Europejskiej, która ma się zebrać w marcu, jasno stwierdza, że wiele państw członkowskich musi zintensyfikować swoje starania w tej mierze.
Z drugiej strony Komisja podjęła liczne inicjatywy. Można przytoczyć kilka przykładów, jak chociażby propozycję powołania Siódmego Programu Ramowego 2007-2013 (the Seventh Framework Programme 2007-2013) oraz Programu Ramowego na Rzecz Konkurencyjności i Innowacji (Competitiveness and Innovation Framework Programme). Istnieją też inne środki mające służyć usprawnieniu dostępu i poprawie jakości systemu edukacyjnego i uniwersyteckiego, poprawieniu wymiany i swobodnego przepływu ludzi nauki, zwiększeniu inwestycji w badania i rozwój w MŚP, udoskonaleniu proinnowacyjnej pomocy państwowej oraz wspieraniu inwestycji w kapitał ludzki w przedsiębiorstwach.
Wysiłki te nie przyniosą pożądanych rezultatów, o ile nie będzie wyraźnego wkładu ze strony sektora prywatnego. Dlatego zapewnienie odpowiedniego i zrównoważonego poziomu ochrony własności intelektualnej jest niezwykle ważną kwestią, ponieważ zachęca do innowacji i rozwijania nowych dóbr, usług oraz procesów, jak również rozwoju rynku wewnętrznego. Kluczem do sukcesu jest osiągnięcie równowagi pozwalającej na odpowiedni wkład w innowację bez jej nadmiernej ochrony, która mogłaby być przeszkodą dla jej rozwoju.
W ostatnich latach Komisja Europejska wspierała działania mające na celu ustalenie ram prawnych na poziomie europejskim. W związku z tym należy odnotować powołanie w 1994 r. Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante, połączone z olbrzymim sukcesem systemu wspólnotowych znaków towarowych i wzorów (ponad milion zarejestrowanych znaków towarowych). Wspólnotowy system ochrony wzorów, funkcjonujący od 2003 r., odniósł podobny sukces. Przedsiębiorstwa odnoszą korzyści z obu systemów odkąd zmniejszyły się ich koszty, np. niedawna obniżka opłat za odnowienie i rejestrację zastrzeżonych znaków towarowych powinna przynieść oszczędności w wysokości do 40 milionów euro rocznie.
Stworzenie opisanej wyżej struktury prawnej pozostaje sprawą pilną i priorytetową. Komisja wybrała włas-ność intelektualną jako jedną z siedmiu inicjatyw horyzontalnych w ramach nowej wspólnotowej polityki przemysłowej. Z drugiej strony, próbujemy usprawnić ochronę własności intelektualnej, wychodząc poza zakres wspólnego rynku przez ulepszoną koordynację z innymi właściwymi ciałami międzynarodowymi, promowanie ochrony własności intelektualnej w ramach transakcji handlowych oraz walkę z piractwem i podrabianiem.
Mimo to nadal zostaje wiele do zrobienia w tej materii, szczególnie w odniesieniu do ogólnoeuropejskiej ochrony patentowej. Osiągnięcie porozumienia w sprawie propozycji patentu wspólnotowego byłoby dużym krokiem naprzód, biorąc pod uwagę oczywiste korzyści ekonomiczne, które byłyby wynikiem ogólnoeuropejskiego systemu ochrony patentowej.
Odpowiednia polityka w stosunku do innowacji technologicznych stanie się fundamentalnym wkładem w poziom konkurencyjności gospodarki w naszych krajach. Podczas spotkania w Hampton Court (w październiku 2005 r.) Rada Europejska położyła szczególny nacisk na wiedzę, badania oraz innowację jako kluczowe narzędzia dla Europy mającej stać się częścią zintegrowanej i konkurencyjnej gospodarki globalnej, a także dla uporania się ze stojącymi wobec nas wyzwaniami, takimi jak starzejąca się populacja. Równocześnie Rada zaprosiła Komisję do zgłaszania nowych pomysłów i propozycji. Trwają nasze prace w tym kierunku i wkrótce pojawią się nowe inicjatywy, które przedstawią sposób, w jaki możemy stawić czoła wyzwaniom, których Europa uniknąć po prostu nie może".

Grażyna Szajerka


Stanowisko Konferencji Rektorów Akademickich Uczelni Medycznych
z dnia 31 stycznia 2006 r.
w sprawie zasad rekrutacji na studia w roku akademickim 2006/2007
Odnosząc się do propozycji Ministra Edukacji Narodowej z dnia 4 stycznia 2006 r. (DSW.R-4122/1/06) w sprawie stworzenia kandydatom z tzw. "nową maturą" możliwości przystąpienia do egzaminu wstępnego z przedmiotu, którego nie zdawali na egzaminie maturalnym, Konferencja Rektorów Akademickich Uczelni Medycznych nie uważa za zasadne wprowadzania zmian w przyjętych warunkach rekrutacji na studia w roku akademickim 2006/2007.

Przewodniczący KRAUM
prof. dr hab. Jan Górski

Uchwała nr 10/06 Konferencji Rektorów Akademickich Uczelni Medycznych
z dnia 31 stycznia 2006 r.
w sprawie kierunków kształcenia w zawodach medycznych
Konferencja Rektorów Akademickich Uczelni Medycznych stoi na stanowisku, iż dotychczasowe nauczanie w zawodzie technik elektroradiologii, oparte o podstawy programowe kształcenia w szkołach policealnych, powinno być zakończone.
Nauczanie na tym kierunku należy powierzyć wyższym uczelniom i realizować jako studia I stopnia kończące się tytułem licencjata.

Przewodniczący KRAUM
prof. dr hab. Jan Górski
Grażyna Szajerka

Europass - promocja mobilności edukacyjnej i zawodowej

JM. Rektor prof. dr hab. Ryszard Andrzejak
Akademia Medyczna we Wrocławiu

Szanowny Panie Rektorze,
Krajowe Centrum Europass uprzejmie informuje, iż zgodnie z realizacją w Polsce Decyzji Nr 2241/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie jednolitych ram wspólnotowych dla przejrzystości kwalifikacji i kompetencji (Europass) studenci realizujący okresy nauki, odbywający staże i praktyki w krajach Unii Europejskiej oraz EFTA/EOG, a także uczestniczący w innych europejskich przedsięwzięciach edukacyjnych mają możliwość otrzymania dokumentu Europass-Mobilność.
Dokument może otrzymać każdy, niezależnie od wieku, poziomu wykształcenia czy statusu zawodowego, podejmujący naukę za granicą po 1 stycznia 2005 roku pod warunkiem, że odbywa się ona w ramach wyjazdu zorganizowanego. Za wyjazd zorganizowany przyjmuje się pobyt za granicą, który jest wynikiem podpisania umowy między krajową instytucją wysyłającą (np. uczelnią) i zagranicznym partnerem przyjmującym określającej zarówno treść, cel i czas trwania wyjazdu, jak i jego aspekty praktyczne. Osoby przebywające w innym kraju UE lub kraju EFTA/EOG w ramach wspólnotowych programów edukacyjnych (takich jak Socrates-Erasmus czy Leonardo da Vinci) automatycznie spełniają wszystkie kryteria odnoszące się do dokumentu Europass-Mobilność. Wyjazdy w ramach innych inicjatyw edukacyjnych muszą spełniać łącznie kryteria jakości określone w decyzji ustanawiającej Europass.
Dokument Europass-Mobilność wydaje bezpłatnie Krajowe Centrum Europass na wniosek instytucji organizującej naukę, praktykę lub staż. Wpisów potwierdzających ukończenie nauki lub szkoleń dokonują polskie instytucje wysyłające i zagraniczne organizacje przyjmujące. Dokument jest wydawany w języku polskim i dodatkowo, na życzenie, w języku obcym uzgodnionym przez instytucję wysyłającą, przyjmującą i zainteresowanego.
Europass jest częścią inicjatywy Komisji Europejskiej mającej na celu zwiększenie przejrzystości kwalifikacji i kompetencji zawodowych oraz wspieranie mobilności zawodowej w krajach Unii Europejskiej oraz krajach EFTA/EOG. Europass obejmuje portfolio 5 dokumentów umożliwiających obywatelom Unii Europejskiej lepsze prezentowanie kwalifikacji zawodowych i kompetencji na obszarze całej Europy. W skład Europass, oprócz dokumentu Europass-Mobilność, wchodzą: Europass-CV - standardowy formularz życiorysu, używany w takiej samej formie we wszystkich krajach UE, Europass-Paszport Językowy - prezentuje stopień znajomości języków obcych zgodnie z jednolitymi kryteriami przyjętymi na obszarze całej UE, Europass-Suplement do Dyplomu - ułatwia osobom trzecim zrozumienie znaczenia dyplomu szkoły wyższej w zakresie wiedzy i kompetencji zdobytych przez jego posiadacza oraz Europass-Suplement do Dyplomu Potwierdzającego Kwalifikacje Zawodowe - wydawany absolwentom ponadgimnazjalnych szkół zawodowych w celu ułatwienia osobom trzecim zrozumienia znaczenia dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe w zakresie kompetencji zdobytych przez jego posiadacza. Decyzją Ministra Edukacji Narodowej i Sportu rolę Krajowego Centrum Europass pełni Biuro Koordynacji Kształcenia Kadr Fundacji "Fundusz Współpracy".
W związku z powyższym zwracam się z uprzejmą prośbą o promocję inicjatywy Europass wśród studentów uczelni, a także o rozważenie uruchomienia takich mechanizmów, które umożliwiałyby zainteresowanym osobom otrzymanie dokumentu. Jednocześnie pragnę poinformować o gotowości zaprezentowania, przez przedstawicieli Krajowego Centrum Europass, na spot-kaniu z władzami i studentami uczelni, zasad funkcjonowania dokumentów wchodzących w skład Europass, korzyści wynikających z ich posiadania, a także roli Europass w zwiększaniu przejrzystości kwalifikacji oraz promowaniu mobilności edukacyjnej i zawodowej.

Małgorzata Rejnik
Dyrektor Biura Koordynacji Kształcenia Kadr
Grażyna Szajerka

FUNDACJA NA RZECZ NAUKI POLSKIEJ

Warszawa, 19.01.2006 r.
Jego Magnificencja Rektor
Prof. Ryszard Andrzejak
Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich we Wrocławiu

Wielce Szanowny Panie Rektorze,
Z prawdziwą przyjemnością informuję, że Fundacja na rzecz Nauki Polskiej, która obchodzi w tym roku jubileusz 15-lecia swej działalności, zamierza przeznaczyć na wsparcie nauki w 2006 roku 22,7 miliona zł. Środki te trafią do naukowców oraz instytucji naukowych w formie stypendiów, nagród i różnego rodzaiu subwencji.
O możliwościach ubiegania się w naszej Fundacji o uzyskanie środków finansowych informuje szczegółowo PROGRAM WSPIERANIA NAUKI w 2006 roku, którego egzemplarze i pozwałam sobie przesłać w załączeniu. Chciałabym zwrócić szczególną uwagę Pana Profesora na nowe propozycje Fundacji - skierowane do obiecujących młodych badaczy programy subwencyjne POWROTY i FOCUS, uruchomione z myślą o wspieraniu ich samodzielnych karier naukowych oraz program INNOWATOR, oferujący szkolenia i pomoc we wdrożeniach doktorantom i młodym doktorom.
Szczerze zachęcam do zapoznania się z naszym tegorocznym programem i do upowszechnienia informacji o nim wśród zainteresowanych jednostek i pracowników naukowych kierowanej przez Pana Profesora uczelni.
Jestem przekonana, że zarówno wielu uznanych badaczy, zespołów naukowych, jak i młodych adeptów nauki związanych z Państwa uczelnią będzie mogło skorzystać z pomocy Fundacji, powiększając tym samym liczne grono laureatów - beneficjentów jej konkursów.

Z wyrazami szacunku,
Dr Anna Halińska
Dyrektor ds. Działalności Programowej

ul. Grażyny 11, 02-548 Warszawa,
tel.: (+48-22) 845-95-00, fax: (+48-22) 845-95-05
e-mail: fnp@fnp.org.pl http://www.fnp.org.pl

Studium Medycyny Molekularnej

Warszawa, 20.01.2006 r.
Jego Magnificencja
Prof. dr hab. Ryszard Andrzejak
Akademia Medyczna
ul. Pasteura 1, 50-367 Wrocław
Szanowny Panie Rektorze,
Uprzejmie informuję, że Studium Medycyny Molekularnej ogłasza dziewiąty ogólnopolski konkurs dla kandydatów na 4-letni kurs doktorski rozpoczynający się w roku akademickim 2006/2007.
Oczekujemy kandydatów, którzy spełnią kryteria przedstawione w Regulaminie Rekrutacji SMM. Chciałabym zaznaczyć, że słuchaczami SMM mogą być zarówno osoby już zatrudnione przez macierzyste instytucje, jak i osoby, które zatrudnienia jeszcze nie mają.
W załączeniu przesyłam ogłoszenie o naborze kandydatów oraz Regulamin Rekrutacji. Byłabym wdzięczna za rozpowszechnienie informacji o SMM oraz komunikatu o naborze kandydatów w podległych Panu Rektorowi jednostkach.
Z wyrazami szacunku,
Prof. dr hab. Liliana Konarska
Dyrektor Studium Medycyny Molekularnej

Sprawozdanie z II Polsko-Czesko-Słowackiego Trójstronnego Sympozjum Chirurgii Szczękowo-Twarzowej

W dniach 22-24 września 2005 roku w przepięknej scenerii zamku Książ koło Wałbrzycha odbyło się II Polsko-Czesko-Słowackie Trójstronne Sympozjum Chirurgii Szczękowo-Twarzowej. Tegoroczne spotkanie odbyło się pod hasłem: "Chirurgia szczękowo-twarzowa - postępy w diagnostyce i leczeniu".
Pierwsze Sympozjum odbyło się w ubiegłym roku z inicjatywy dr. Jana Syrovatki z Ostrawy. Zaproszeni zagraniczni goście dopisali w komplecie. Wśród nich: profesorowie Jiři Mazanek i Jiři Kozak z Uniwersytetu Karola w Pradze, profesor Jiři Vanek z Brna, profesor Oldřich Pospišil pracujący obecnie w Liverpoolu, profesor Ivan Satko i profesor Peter Stanko z Bratysławy.


Obrady prowadzą: od lewej, prof. Oldřich Pospisil - Czechy, prof. Jan Wnukiewicz - Polska, prof. Peter Stanko - Słowacja, prof. Jiři Mazanek - Czechy, dr n. med. Maciej Żak - Polska
Organizatorami Sympozjum była Katedra i Klinika Chirurgii Szczękowo-Twarzowej AM we Wrocławiu, Instytut Elektrotechniki Oddział Technologii i Materiałoznawstwa Elektrotechnicznego we Wrocławiu, Polskie Towarzystwo Chirurgii Jamy Ustnej i Szczękowo-Twarzowej, Dolnośląska Izba Lekarska, Specjalistyczny Szpital Zespolony im. Stefana Batorego w Wałbrzychu, Polskie Towarzystwo Stomatologiczne Oddział w Wałbrzychu oraz NZOZ Stomax.
Nad całością spraw organizacyjnych czuwał dr n. med. Maciej Żak wraz z Grażyną Baryłą. Komitetowi naukowemu przewodniczył prof. dr hab. Jan Wnukiewicz.
W Sympozjum uczestniczyło ponad 250 osób. Obok gości z Czech i Słowacji, licznie stawili się lekarze z oddziałów chirurgii szczękowej z Opola, Rzeszowa, Wałbrzycha, koledzy ze Śląskiej Akademii Medycznej oraz lekarze stomatolodzy z Dolnego Śląska, dla których sympozjum było okazją do zapoznania się ze współczesnymi kierunkami w chirurgii szczękowo-twarzowej.
Profesor Wnukiewicz otwierając sympozjum wyraził zadowolenie z tak licznej obecności przybyłych gości oraz liczby zgłoszonych referatów. W swoim wystąpieniu zwrócił uwagę na to, iż sens takich spot-kań tkwi nie tylko w wymianie doświadczeń i poglądów, ale także w nawiązywaniu bliższych relacji pomiędzy uczelniami, co mogłoby zaowocować w przyszłości współpracą na polu naukowo-badawczym.
Część naukową sympozjum podzielono na pięć sesji, każda z nich dotyczyła odrębnego działu chirurgii szczękowej: onkologii, traumatologii, chirurgii ortognatycznej, implantologii i implantoprotetyki oraz chirurgii eksperymentalnej i zastosowania biomateriałów.
Prezentowane prace cieszyły się dużym zainteresowaniem słuchaczy, czego wyrazem były gorące dyskusje.
Szczególną uwagę zwróciły referaty dotyczące leczenia operacyjnego guzów przestrzeni przygardłowej, doniesienia z Pragi dotyczące leczenia operacyjnego zniekształceń porozszczepowych twarzy, wrocławskie doświadczenia w leczeniu wad gnatycznych metodą jednoczasowej osteotomii szczęki i żuchwy oraz praca dotycząca zastosowania radiologii inwazyjnej w chirurgii szczękowo-twarzowej. Warto podkreślić aktywny udział najmłodszych kolegów, rozpoczynających swą działalność naukową.
Piękna pogoda sprawiła, że poza dyskusjami naukowymi uczestnicy Sympozjum mogli podziwiać urokliwą scenerię zamku i okolicy.
Wieczorem natomiast w zamkowych komnatach wszyscy spotkali się na uroczystej staropolskiej kolacji. Organizatorzy przygotowali bogaty program artystyczny, a śpiewom i tańcom nie było końca.
Sympozjum przebiegało w bardzo serdecznej, wręcz rodzinnej atmosferze. Dali temu wyraz zaproszeni goście, dziękując organizatorom za wspaniałe przyjęcie, zapowiadając rewanż w następnym roku, tym razem na Słowacji.

Jan Wnukiewicz,
Beata Zboromirska-Wnukiewicz,
Rafał Nowak

Sala obrad: na pierwszym planie dr Hanna Chojnacka i dr Zygmunt Chojnacki - Swidnica
Grażyna Szajerka

Zagrożenia cywilizacyjne i profilaktyka chorób jamy ustnej. Udana Konferencja Naukowa PTS

W dniach 19-20.01.2006 r., w salach hotelu Holiday Inn we Wrocławiu, odbyła się Konferencja "Zagrożenia Cywilizacyjne i Profilaktyka Chorób Jamy Ustnej". Organizatorem był Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego prof. dr hab. Marek Ziętek, a przewodnictwo Komitetu Naukowego objął prof. dr hab. Tomasz Konopka.

Prezydium jednej z sesji naukowych (od lewej) prof. Barbara Adamowicz-Klepalska, prof. Marek Ziętek i prof. Maria Wierzbicka
Program Konferencji obejmował 6 sesji tematycznych. Pierwsza była poświęcona próchnicy zębów i perspektywom jej ograniczenia. Spośród 10 referatów prezentowanych w tej sesji najwięcej dyskusji wzbudziły wystąpienia prof. dr hab. Marii Wierzbickiej na temat próchnicy zębów w Polsce w świetle badań epidemiologicznych oraz prof. dr. hab. Jana Trykowskiego dotyczące nowych programów fluorkowej profilaktyki próchnicy zębów.

Dyskusja podczas jednej z sesji
Podczas drugiej sesji odbyła się dyskusja na temat poprawy stanu próchnicy w różnych grupach wiekowych populacji naszego kraju. Wzięli w niej udział prof. dr hab. Barbara Adamowicz-Klepalska (Konsultant Krajowy ds. Stomatologii Dziecięcej), prof. dr hab. Maria Wierzbicka (koordynator monitoringu krajowego występowania próchnicy) oraz prof. dr hab. Marek Ziętek (Konsultant Krajowy ds. Periodontologii). Poruszano wiele istotnych kwestii dotyczacych opieki stomatologicznej nad dziećmi i młodzieżą, a także zwrócono uwagę na niekonsekwencję decydentów w realizacji różnych programów profilaktycznych.
Trzecią sesję otworzył referat omawiający występowanie chorób przyzębia w Polsce oraz tendencje ich leczenia. Bardzo interesujące były wystąpienia prof. dr. hab. Mariana Zembali i dr. Pawła Trzeciaka dotyczące postępowania stomatologicznego u chorych z wadami serca, a także dr n. med. Małgorzaty Radwan-Oczko i prof. dr hab. Marii Boratyńskiej na temat roli stomatologa w zapobieganiu przerostu dziąseł po przeszczepach. Dwudziestego stycznia obrady rozpoczęła sesja dotycząca profilaktyki ogólnostomatologicznej ze szczególnym uwzględnieniem zapobiegania nowotworom jamy ustnej. Ta niezmiernie istotna tematyka wywołała ożywioną dyskusję.

Rozmowy kuluarowe organizatorów z prof. Renatą Górską
W piątej sesji występowali referenci zagraniczni. Prof. Robin Davis mówił o profilaktyce chorób jamy ustnej, dr Michael W.J. Dodds zajął się problemem korzyści stosowania gumy do żucia w higienie jamy ustnej. Prof. Per Ramberg omówił współczesne możliwości zwalczania biofilmu płytki nazębnej.
Sesja plakatowa była szóstą, zamykającą sesją tej dwudniowej Konferencji. Zaprezentowano na niej 32 plakaty w dużej części poświęcone profilaktyce chorób jamy ustnej. Wbrew utartemu zwyczajowi, również i podczas tego spotkania odbyła się bardzo ożywiona wymiana poglądów, co świadczy o dużym zainteresowaniu oraz ciekawej tematyce plakatów.
Konferencji towarzyszyła wystawa firm prezentujących wiele środków i urządzeń profilaktycznych. Nie zapomniano również o imprezach towarzyszących; w pierwszym dniu konferencyjnego spotkania stomatologów w salach Piwnicy Świdnickiej odbył się wieczór piwny, a w drugim dniu, w hotelu Holiday Inn, uroczysta kolacja koleżeńska z niespodziankami.

Przygotował Adam Zadrzywilski
Grażyna Szajerka

Polski Szpital Wojskowy w Zeithain

Książka "Polski Szpital Wojskowy w Zeithain" profesora Stanisława Iwankiewicza byłego jeńca (wówczas Stanisław Kowalski) szefa kancelarii szpitalnej, który przywiózł do kraju w 1945 r. całą dokumentację szpitalną i złożył ją w PCK w Warszawie, a obecnie korzystał z kserokopii, jest jedyną tego rodzaju książką w historii polskiej medycyny i historii służb medycznych II wojny światowej.
Ta monografia wypełnia lukę dotyczącą losów "walecznego tysiąclecia" Powstańców i prawie 300 pracowników służby zdrowia: lekarzy, farmaceutów, studentów medycyny, pielęgniarek, sanitariuszek i pracowników służb pomocniczych.
Historia szpitala nie zakończyła się z końcem wojny w maju 1945 r. Szpital został bowiem włączony jako oddział polski do szpitala wojennego Armii Czerwonej - "Gospitala Leontiewa". Po powrocie do kraju do Torunia w sierpniu 1945 r. szpital funkcjonował do lutego 1946 r. jako szpital PCK.
W Zeithain pozostało 44 zmarłych, w tym 3 powstańców słowackich, 3 żołnierzy z 1939 r. i dwóch repatriantów. Dopiero w 90. latach ubiegłego wieku było możliwe rozpoczęcie działań w celu zlokalizowania cmentarza zaoranego przez czołgi radzieckiego poligonu.
Profesor Stanisław Iwankiewicz skutecznie wspomagał działania fundacji niemieckiej działającej dla upamiętnienia miejsc, w których były w czasie wojny obozy jenieckie, tak że w 1998 r. było możliwe otwarcie Muzeum Jeńców Powstania Warszawskiego w Zeithain.
Dzięki inicjatywie i pomocy księdza Bogumiła Kościeszy z USA, byłego jeńca, odnaleziono amerykańską dokumentację lotniczą z czasów wojny, co umożliwiło odnalezienie cmentarza i dokonanie w maju 2004 r. ekshumacji szczątków zmarłych i ich uroczyste pochowanie w kwaterze polskiej na cmentarzu Bundeswehry w Neuburxdorf.
W październiku 2004 r. odbyły się uroczystości na ww. cmentarzu poświęcenia tablicy z nazwiskami zmarłych. Gdzie i kiedy pracownicy szpitala wykazali tyle troski dla godnego pochowania i uczczenia zmarłych - w tym przypadku swych koleżanek i kolegów z Powstania?
Determinacja i wytrwałość w działaniach profesora Stanisława Iwankiewicza jest godna najwyższej pochwały. Druk tej książki jest możliwy dzięki sponsorom: Fundacji "Polsko-Niemieckie Pojednanie", Naczelnej Izby Lekarskiej, Dolnośląskiej Izby Aptekarskiej, Dolnośląskiej Izby Lekarskiej.
Autor zrezygnował z honorarium.
prof. dr hab. dr h.c. Roman Smolik
prof. dr hab. Zbigniew Domosławski

Grażyna Szajerka

Bal za uśmiech

"Kiedy śmieje się dziecko,
śmieje się cały świat."
J. Korczak
Karnawał to czas radości i tańca. W tym roku dzieci - pacjenci Kliniki Transplantacji Szpiku, Onkologii i Hematologii Akademii Medycznej we Wrocławiu także miały okazję do wspólnej zabawy.
Pomysłodawcą balu był pan Mirosław Lipka, który na co dzień pracuje jako klaun w cyrku, a na zabawie wcielił się w rolę wodzireja - iluzjonisty.
25 stycznia 2006 roku wszystkie maluchy, starsi pacjenci i rodzice wkroczyli na salę w przebraniach. Były biedroneczki, pszczółki, kotki, słonie i księżniczki, Janosik, jeden z Muszkieterów, a nawet Sherlock Holmes z nieodłączną fajeczką. Stroje dzieci nabyły dzień wcześniej za "wierszyk, piosenkę, uśmiech" od słuchaczy Państwowego Pomaturalnego Studium Kształcenia Animatorów Kultury i Bibliotekarzy na specjalnie zorganizowanej aukcji.
Mali pacjenci wraz z nauczycielami - wychowawcami ze szkoły udekorowali salę własnoręcznie wykonanymi z papieru kulami, gwiazdami, łańcuchami i girlandami.
Dzieci chętnie tańczyły w takt skocznej muzyki z syntezatora, brały udział w konkursach między innymi kręceniu obręczą hula-hop oraz z zainteresowaniem obserwowały pokazy magicznych sztuczek.

W przerwie można było spożyć słodkie bułeczki i pączki podarowane przez państwa B. J. Cuper z piekarni w Brzegu i częstować się cukierkami z Przedsiębiorstwa Wyrobów Cukierniczych ODRA. Soczki zapewniło RADIO ram, które dzięki wielu sponsorom ufundowało również wszystkim dzieciom - uczestnikom balu i tym, którzy musieli zostać w łóżkach piękne prezenty.
Tegoroczny Bal Przebierańców przywołał niejeden uśmiech na twarzach dzieci, a taniec, zabawa i wesoło spędzony czas oderwały ich myśli od choroby i napełniły pozytywnymi wrażeniami.
Zapraszamy na następny bal!

Dorota Giedo
nauczyciel-wychowawca ze szkoły szpitalnej

Grażyna Szajerka

Ranking Studenckich Kół Naukowych AM we Wrocławiu

Szanowni Państwo!

Przedstawiam najnowszy Ranking Studenckich Kół Naukowych (SKN) Akademii Medycznej we Wrocławiu, zawierający dokonania poszczególnych SKN za rok akademicki 2004/2005. Niniejszy ranking miał być planowo wykonany przez Zarząd STN do końca grudnia 2005 roku, ale z powodu nieprzestrzegania przez niektóre SKN terminu dostarczania wymaganych dokumentów, trzeba było przełożyć jego publikację.
Niniejszym gratuluję wszystkim SKN, które zaistniały w naszym rankingu, a życząc dalszych sukcesów, szczególne słowa uznania kieruję do SKN przy II Katedrze Ginekologii i Położnictwa, które okazało się najlepsze.
Dziękuję Ewelinie Izdebskiej - członkowi Zarządu STN - za poświęcony czas i włożoną pracę w przygotowanie tego rankingu.

Marek Tradecki
przewodniczący Zarządu STN AM

Regulamin Rankingu Studenckich Kół Naukowych 2005

Przy ustalaniu Rankingu Studenckich Kół Naukowych 2005 zostaną wykorzystane informacje podane przez Studenckie Koła Naukowe w formularzach rejestracji na rok 2005/2006 i sprawozdania z działalności za rok 2004/2005. Rejestracji na rok 2005/2006 można dokonywać od 1 X 2005 r.

1. Ranking Studenckich Kół Naukowych 2005 obejmuje okres od 1 października 2004 r. do 30 września 2005 r.
2. W Rankingu SKN 2005 biorą udział Studenckie Koła Naukowe, które:
- dokonały rejestracji w STN AM Wrocław na rok akademicki 2004/2005;
- dokonały rejestracji w STN AM Wrocław na rok akademicki 2005/2006.
3. Kryteria i punktacja:
- nie określa się minimalnej oraz maksymalnej liczby punktów, które SKN możne uzyskać;
- wszystkie punkty uzyskane przez SKN zostaną zsumowane. Suma uzyskanych punktów będzie decydowała o pozycji SKN w Rankingu SKN 2005.

Punktacja

1. Rejestracja SKN w STN AM Wrocław w nieprzekraczalnym terminie od 1.X.2005 r. do 25.XI.2005 r. - 10 pkt.
2. Za każdą pracę naukową członków SKN zaprezentowaną na konferencjach:
a) krajowych - 10 pkt,
b) zagranicznych - 15 pkt.
3. Za każdą pracę naukową członków SKN opublikowaną w czasopiśmie medycznym - 20 pkt.
4. Za każdy obóz naukowy, sesję naukowo-szkoleniową, zjazd/konferencję i itp. współorganizowane w roku akademickim 2004/2005 przez SKN - 20 pkt.
5. Wskaźnik: V × 100 = ... pkt.
V = liczba prac naukowych SKN zaprezentowanych na konferencjach/liczba członków zarejestrowanych w SKN
Zarząd STN AM Wrocław,
październik 2005 r.


Ranking Studenckich Kół Naukowych Akademii Medycznej we Wrocławiu 2004/2005 oraz lista zarejestrowanych Studenckich Kół Naukowych na rok akademicki 2005/2006 (na dzień 15.12.2005 - 56 SKN)
(Przy ustalaniu Rankingu 2004/2005 wykorzystano informacje podane przez Studenckie Koła Naukowe w formularzach rejestracji i sprawozdaniach z działalności za rok 2004/2005. Sklasyfikowano Studenckie Koła Naukowe, które spełniły warunki zawarte w regulaminie Rankingu i dokonały rejestracji na rok 2005/2006 do 15.12.2005 r.)

Nr.rej. SKN	Nazwa i adres SKN	Opiekun SKN	Sumapkt.	Miejsce
44	SKN przy II Katedrze Ginekologii i Położnictwa, ul. Dyrekcyjna 5/7	dr n. med. Jarosław Pająk	446,66	1
37	SKN przy Katedrze I Zakładzie Medycyny Rodzinnej, ul. Syrokomli 1	prof. dr hab. Andrzej Steciwko, lek. med. Agnieszka Mastelerz-Migas	306,66	2
69	SKN przy Katedrze i Klinice Hematologii i Chorób Rozrostowych, ul. Pasteura 4	dr n. med. Grzegorz Mazur, dr n. med. Tomasz Wróbel	265,0	3
8	SKN przy Katedrze i Klinice Kardiologii, ul. Pasteura 4	prof. dr hab. Walentyna Mazurek	182,93	4
5	SKN przy Katedrze i Zakładzie Protetyki Stomatologicznej, ul. Cieszyńskiego 17	dr n. med. Barbara Bruziewicz-Mikłaszewska	172,27	5
2	SKN przy Katedrze i Klinice Hematologii i Chorób Rozrostowych, ul. Pasteura 4	dr hab. Małgorzata Kuliszkiewicz-Janus	170,0	6
94	SKN Położniczo-Ginekologiczne przy Katedrze Ginekologii i Położnictwa, ul. Dyrekcyjna 5/7	dr Lidia Hirnle	170,0	6
24	SKN przy Katedrze Farmacji Stosowanej, ul. Szewska 38	dr Witold Musiał	163,33	8
29	SKN przy Katedrze i Zakładzie Anatomii Prawidłowej, ul. Chałubińskiego 6a	prof. dr hab. Alicja Kędzia	161,58	9
20	SKN Neuroradiologii, Katedra i Zakład Radiologii, ul. Skłodowskiej-Curie 68	dr hab. Marek Sąsiadek	125,45	10
89	SKN Medycyny Molekularnej przy Zakładzie Technik Molekularnych, ul. Skłodowskiej-Curie 52	dr hab. Tadeusz Dobosz	113,33	11
31	SKN przy Katedrze i Klinice Gastroenterologii, ul. Poniatowskiego 2	dr n. med. Elżbieta Poniewierka	112,22	12
14	SKN przy I Katedrze i Klinice Ginekologii i Położnictwa, ul. Chałubińskiego 3	dr n. med. Bogusław Pałczyński	111,43	13
6	SKN przy Klinice Onkologii i Hematologii Dziecięcej, ul. Bujwida 44	dr Krzysztof Kałwak, dr Dominik Turkiewicz	95,625	14
65	SKN Neurofizjologiczne przy Katedrze i Zakładzie Fizjologii, ul. Chałubińskiego 16	dr n. med. Joanna Thannhauser, dr n. med. Agnieszka Buldańczyk	80,0	15
88	SKN Wad Rozwojowych Twarzy przy Katedrze i Zakładzie Ortodoncji, ul. Krakowska 26	dr Janina Szeląg	80,0	15
78	SKN Medycyny Ratunkowej i Katastrof, ul. Bujwida 44a	lek. med. Lilianna Styka	79,76	17
42	SKN przy Katedrze i Klinice Chorób Zakaźnych, Chorób Wątroby i Nabytych Niedoborów Odporności, ul. Koszarowa 5	dr n. med. Małgorzata Inglot	78,75	18
76	SKN przy Katedrze i Klinice Neurochirurgii, ul. Traugutta 116	dr n. med. Bogdan Czapiga	78,57	19
41	SKN przy Katedrze i Klinice Chorób Wewnętrznych i Alergologii, ul. Traugutta 57/59	dr n. med. Wojciech Barg	77,86	20
92	SKN Internistyczno-Angiologiczne przy Klinice Chorób Wewnętrznych, Zawodowych i Nadciśnienia Tętniczego, ul. Pasteura 4	dr Andrzej Szuba	76,66	21
85	SKN Alergologii Dziecięcej przy I Katedrze i Klinice Pediatrii, Alergologii i Kardiologii, ul. Hoene-Wrońskiego 13c	dr n. med. Anna Łątkowska, lek. med. Hanna Danielewicz	73,53	22
82	SKN przy Zakładzie Propedeutyki Stomatologicznej Katedry Stomatologii Zachowawczej i Dziecięcej, ul. Krakowska 26	dr Mirosława Kasiak	71,66	23
50	SKN Immunologii przy Katedrze i Zakładzie Immunologii Klinicznej, ul. Mikulicza-Radeckiego 7	dr Julia Bar	70,0	24
38	SKN Mikrobiologów przy Katedrze i Zakładzie Mikrobiologii, ul. Chałubińskiego 4	dr Beata Sobieszczańska, dr Roman Franiczek	70,0	24
40	SKN przy Katedrze i Zakładzie Stomatologii Zachowawczej i Dziecięcej, ul. Kuźnicza 43/45	dr n. med. Beata Pregiel, dr n. med. Alina Wrzyszcz-Kowalczyk,lek. med. Monika Mysiak-Dębska	67,14	26
19	SKN przy Katedrze i Klinice Nefrologii Pediatrycznej, ul. Skłodowskiej-Curie 50/52	dr n. med. Anna Wawro	62,5	27
1	SKN przy Katedrze i Klinice Nefrologii i Transplantologii, ul. Traugutta 57/59	dr n. med. Maria Magott-Procelewska	56,66	28
33	SKN przy Katedrze i Klinice Chorób Zakaźnych Dzieci, ul. Bujwida 44a	dr n. med. Leszek Szenborn	55,0	29
57	SKN Angiologiczne przy Katedrze i Klinice Angiologii, ul. Poniatowskiego 2	dr n. med. Paweł Alexewicz	52,22	30
3	SKN przy Katedrze i Klinice Psychiatrii, ul. Pasteura 10	dr n. med. Iwona Chlebowska, mgr Renata Wojtyńska	49,375	31
52	SKN przy Katedrze Chirurgii Stomatologicznej, ul. Cieszyńskiego 17	dr n. med. Ewa Gwiazda-Chojak, dr n. med. Marzena Dominiak	47,14	32
68	SKN Urologiczne przy Klinice Urologii i Onkologii Urologicznej, pl. Jana Pawła II 8	dr n. med. Janusz Dembowski	45,38	33
49	SKN przy Katedrze i Klinice Endokrynologii i Diabetologii, ul. Pasteura 4	dr hab. Marek Bolanowski	43,85	34
90	SKN Kardiologii Dziecięcej przy Klinice Pediatrii, Alergologii i Kardiologii	dr Ewa Masłowska	40,0	35
47	SKN przy Katedrze i Klinice Chirurgii Naczyniowej, ul. Poniatowskiego 2	dr Artur Pupka	40,0	35
75	SKN przy Katedrze i Klinice Okulistyki, ul. Chałubińskiego 2a	dr Jolanta Markuszewska-Bednarz	38,69	37
17	SKN przy Katedrze i Zakładzie Medycyny Sądowej, ul. Mikulicza-Radeckiego	dr n. med. Jakub Trnka	32,98	38
39	SKN przy Katedrze i Klinice Chirurgii Pediatrycznej i Urologii, ul. Skłodowskiej-Curie 50/52	dr hab. Maciej Bagłaj	32,5	39
84	SKN przy Katedrze i Zakładzie Biologii i Botaniki Farmaceutycznej, ul. Kochanowskiego 10	mgr Dorota Woźniak	30,0	40
32	SKN przy Katedrze i Klinice Dermatologii i Wenerologii, ul. Chałubińskiego 1	dr Rafał Białynicki-Birula	30,0	40
96	SKN Medycyny Sportowej przy Katedrze Chirurgii Urazowej i Chirurgii Ręki	dr Krzysztof Zimmer	30,0	40
58	SKN przy Klinice Neonatologii, ul. Dyrekcyjna 5/7	dr Dorota Paluszyńska	29,09	43
13	SKN Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej i Endokrynologicznej, ul. Poniatowskiego 2	dr n. med. Zdzisław Forkasiewicz	20,02	44
53	SKN Ortopedii Szczękowej, ul. Krakowska 26	prof. dr hab. Teresa Matthews-Brzozowska	17,69	45
72	SKN Alergologii i Immunologii Klinicznej przy Katedrze i Klinice Chorób Wewnętrznych i Alergologii, ul. Traugutta 57/59	dr hab. n. med. Andrzej Fal	10,0	46
35	SKN przy Katedrze i Zakładzie Anatomii Patologicznej, ul. Marcinkowskiego 1	dr Beata Osiecka	10,0	46
43	SKN przy Katedrze i Zakładzie Biochemii Lekarskiej, ul. Chałubińskiego 10	dr Małgorzata Matusiewicz, dr Irena Kustrzeba-Wójcicka	10,0	46
9	SKN przy Katedrze i Zakładzie Bromatologii, pl. Nankiera 1	dr Halina Grajeta	10,0	46
77	SKN przy II Katedrze i Klinice Pediatrii, Gastroenterologii i Żywienia, ul. Skłodowskiej -Curie 50/52	dr Andrzej Stawarski, dr Tomasz Pytrus	10,0	46
93	SKN przy Katedrze i Klinice Szczękowo-Twarzowej, ul. Chałubińskiego 5	dr Andrzej Komorski, lek. stom. Rafał Nowak	10,0	46
46	SKN Onkologii Klinicznej przy Katedrze Onkologii i Klinice Ginekologii Onkologicznej, pl. Hirszfelda 12	lek. med. Radosław Tarkowski	10,0	46
56	SKN przy Katedrze Propedeutyki Pediatrii i Klinice Immunologii i Reumatologii Wieku Rozwojowego, ul. Kasprowicza 64/66	dr Aleksandra Lewandowicz--Uszyńska, lek. med. Edyta Jargulińska-Forysiak	10,0	46
20	SKN przy Katedrze i Zakładzie Radiologii	dr Józef Wawro	10,0	46
20	SKN Ultrasonografii Dziecięcej	dr Urszula Zaleska-Dorobisz	10,0	46
66	SKN przy Katedrze i Zakładzie Technologii Leków, pl. Nankiera 1	dr Krystyna Poręba	10,0	46

Grażyna Szajerka

LISTY

Grażyna Szajerka










LISTY

O rzetelność informacji - krótki list do Redakcji

W "Gazecie Uczelnianej" (listopad 2005 i styczeń 2006) ukazały się informacje, mające istotne znaczenie dla funkcjonowania naszej Uczelni.
Jednak informacja tylko wówczas ma znaczenie edukacyjne, służąc prawdzie i prawidłowej pracy, o ile jest wiarygodna. W przeciwnym wypadku ma charakter manipulacji. Stąd me pismo do szanownej Redakcji, za pośrednictwem której chciałbym wyjaśnić te - mam nadzieję - jedynie pomyłki.
Informacja pierwsza - z listopada 2005 roku o "Katedrach niewykonujących pensum w roku.... itd." - punkt 1 - II Katedra Ginekologii i podane godziny dotyczące pensum...itd.
Pragnę poinformować Redakcję, władze Uczelni i pracowników, że taka jednostka nie istnieje w naszej Uczelni. Zatem, jaki ma sens analizowanie dalszych danych, skoro już pierwsze są nieprawdziwe? Nasuwa się paralela do starego porzekadła komputerowego "garbage in - garbage out"
Informacja druga - "Gazeta Uczelniana", styczeń 2006 - punktacja działalności naukowej za rok 2004. Ranking jednosłek AM.
Zastanawiam się, jaki cel ma ta punktacja, co ma wykazać - aktywność naukową? Czy na pewno? Weźmy jako przykład punkt 3. Klinika Rozrodczości i Położnictwa - wysokie miejsce, zaledwie 4 naukowców w całej Klinice, a wypracowali aż 142,56 punktu. Chapeau bas!
Sądzę, że niewiele się pomylę, jeśli założę, że niemal cały ów dorobek jest pomieszczony w suplemencie "Advances in Clinical and Experimental Medicine" [2004, Vol. 13, No.5, Suppl. 1 ], w którym zamieszczono - wśród 35 artykułów i streszczeń zawartych w tym zeszycie - 15 prac z Sympozjum organizowanego przez tę Klinikę.
Jedynie w jednym artykule poglądowym autorami są sami pracownicy naukowo-dydaktyczni AM. W pozostałych 14 współautorami, a w 7 pracach pierwszymi autorami, są pracownicy ASK lub słuchacze Studium Doktoranckiego.
Pytam, jakim celom ma służyć taka klasyfikacja, która pokazuje fałszywy obraz? Przecież te prace pisali także lub przede wszystkim, inni autorzy. Dlaczego i jakim prawem ich pracę przypisywać tylko czwórce wybitnych naukowców? Budzi to mój sprzeciw, do którego mam prawo i jako pracownik Uczelni i jako Kierownik Katedry, której - w wymiarze naukowym - Klinika ta winna podlegać. Czy podlega? To już temat całkiem innej opowieści.
Ponieważ problem dotyczy wielu innych Katedr i Klinik, w tym także Kliniki, którą kieruję, proszę me wystąpienie traktować, jako zaproszenie do dyskusji.

Kierownik Kliniki Ginekologii
i Kierownik II Katedry Ginekologii i Położnictwa
dr hab. n. med. Marian St. Gabryś prof. zadzw.

Profesor dr hab. Józef Jagielski uhonorowany
Medalem 100-lecia Internistów Polskich

Wrocław, dnia 19.01.2006 r.

Jego Magnificencja
Rektor Akademii Medycznej we Wrocławiu
Prof. dr hab. Ryszard Andrzejak

Wielce Szanowny Panie Rektorze,

Mam przyjemność powiadomić Jego Magnificencję Rektora, że zostałem uhonorowany Medalem 100-lecia Internistów Polskich (w załączeniu pismo). Wcześniej byłem uhonorowany Medalem Towarzystwa Internistów Polskich, którego zdjęcie znajduje się na pierwszej stronie Polskiego Archiwum Medycyny Wewnętrznej.
Jestem Przewodniczącym Sekcji Elektrokardiologii oraz członkiem Zarządu Towarzystwa Internistów Polskich od ponad 25 lat. Wcześniej byłem przez wiele lat Przewodniczącym Sekcji Cybernetyki Medycznej w Towarzystwie Internistów Polskich.
Jako jeden z nielicznych w Polsce posiadam specjalizację II° z zakresu fizjologii klinicznej.
Od ponad 25 lat jestem członkiem Zarządu Międzynarodowego Towarzystwa Elektrokardiologii, którego jestem współzałożycielem.
Mam wrażenie, że wyróżnienie dla mnie jest również wyróżnieniem dla Akademii Medycznej we Wrocławiu.
Łączę wyrazy szczerego szacunku i poważania
Prof. dr hab. Józef Jagielski

Kalendarium

6 stycznia JM Rektor prof. dr hab. Ryszard Andrzejak spotkał się w Warszawie z Ministrem Zdrowia Zbigniewem Religą i Sekretarzem Stanu Bolesławem Piechą. Tematem rozmów była sytuacja wrocławskich Szpitali Klinicznych wobec niezawarcia przez nie umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych na 2006 rok.
13 stycznia JM Rektor prof. dr hab. Ryszard Andrzejak uczestniczył w spotkaniu opłatkowym w Stowarzyszeniu Lekarzy Dolnośląskich. Uroczysty "opłatek" odbył się w siedzibie Stowarzyszenia przy ul. Kazimierza Wielkiego we Wrocławiu.
Tego samego dnia JM Rektor uczestniczył w spotkaniu opłatkowym NSZZ "Solidarność" Akademii Medycznej im. Piastów Śląskich we Wrocławiu.
17 stycznia odbyła się Konferencja Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia i Opola, w czasie której przedstawiono odpowiedź Sekretarza Stanu, Bolesława Piechy na apel prof. zw. dr. hab. inż. Tadeusza Lutego, Przewodniczącego KRUWiO, w sprawie sytuacji wrocławskich Szpitali Klinicznych.
25 stycznia JM Rektor prof. dr hab. Ryszard Andrzejak wziął udział w uroczystości przekazania dowodzenia Śląskim Okręgiem Wojskowym i w "pożegnaniu z mundurem" Generała Dywizji Ryszarda Lacknera - Dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego. Uroczystość z ceremoniałem wojskowym odbyła się na Rynku Wrocławskim.
31 stycznia JM Rektor prof. dr hab. Ryszard Andrzejak uczestniczył w Konferencji Rektorów Akademickich Uczelni Medycznych (KRAUM). W spotkaniu, zorganizowanym przez Akademię Medyczną w Białymstoku, wziął udział Przewodniczący Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, prof. Jerzy Błażejowski i Członkowie Prezydium Rady. Podczas Konferencji dyskutowano na temat kierunków studiów, stopni naukowych z zakresu nauk medycznych, rekrutacji na rok akademicki 2006/2007, planu finansowego na rok 2006 i przyjęcia sprawozdania finansowego KRAUM za 2005rok.
9 lutego doszło do spotkania JM Rektora prof. dr. hab. Ryszarda Andrzejaka z Wojewodą Dolnośląskim Krzysztofem Grzelczykiem w sprawie kontraktu dla wrocławskich Szpitali Klinicznych.
10 lutego JM Rektor uczestniczył w spotkaniu z dolnośląskimi parlamentarzystami. W czasie spotkania Rektor wystosował apel do posłów o wsparcie działań zmierzających do zakończenia dyskryminacji Szpitali Klinicznych przez płatnika.
Tego samego dnia JM Rektor uczestniczył w posiedzeniu Konsorcjum Szpitali Wrocławskich z udziałem Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Zdrowia Andrzeja Wojtyły, a następnie gościł Ministra Wojtyłę w obiektach NAM.

fot. P. Golusik

11 lutego JM Rektor prof. dr hab. Ryszard Andrzejak wziął udział w Liturgii Święceń Biskupich Księdza Prałata prof. dr. hab. Andrzeja Siemieniewskiego dla lokalnego Kościoła Wrocławskiego. Uroczystość odbyła się Katedrze Wrocławskiej pod wezwaniem Św. Jana Chrzciciela. Liturgii przewodniczył Arcybiskup Metropolita Wrocławski Jego Ekselencja Marian Gołębiewski z udziałem Jego Eminencji Księdza Henryka Kardynała Gulbinowicza, Metropolity Wrocławskiego - Seniora i Jego Ekselencji Księdza Biskupa Ignacego Deca, Ordynariusza Świdnickiego.



Serdecznie zapraszam na ogólnouczelniane spotkanie władz AM ze społecznością akademicką, które odbędzie się 16 marca 2006 o godz. 11.00 w sali Wychowania Fizycznego i Sportu przy ulicy Wojciecha z Brudzewa 12 we Wrocławiu

Rektor
Akademii Medycznej we Wrocławiu
Prof. dr hab. Ryszard Andrzejak




REGON: 932935172 NIP: 8982025708 50-367 Wrocław ul. Pasteura 10
tel. (071) 784-15-85, fax. (071) 784-15-71, e-mail: fundalzh@ak.am.wroc.pl

Wsparcie dla Fundacji Azheimerowskiej

Szanowni Państwo,

Fundacja Alzheimerowska we Wrocławiu jako organizacja pożytku publicznego (KRS 0000146940) zwraca się z gorącą prośbą o wsparcie naszych poc
zynań, których celem jest wspieranie diagnostyki, leczenia, nauki i dydaktyki w chorobach otępiennych, ze szczególnym uwzględnieniem choroby Alzheimera.
Fundacja wspiera także uruchomienie ośrodka badawczo-naukowo-dydaktycznego chorób otępiennych w Ścinawie.
W związku z powyższym istnieje możliwość dokonania 1% odpisu od podatku dochodowego za rok 2005 na rzecz naszej Fundacji.
Licząc na przychylne przyjęcie naszej prośby, podajemy numer konta bankowego Fundacji:

PKO BP I/0 Wrocław: 45 1020 5226 0000 6802 0019 1130

Z wyrazami szacunku
Zarząd Fundacji

Budynek Ośrodka Alzheimerowskiego w Ścinawie